123RF
Taksany z lub bez indoksimodu w leczeniu rozsianego raka piersi
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | IDO1, inhibitor, indoleamina, dioksygenazy |
Na łamach „JAMA Oncology" ukazały się wyniki i badania klinicznego II fazy, w którym indoksimod dołączono do chemioterapii opartej na taksanach (paklitaksel lub docetaksel) u pacjentek z rozsianym rakiem piersi nie wykazującym ekspresji ERBB2 (dawniej HER2).
Indoksimod to inhibitor szlaku dioksygenazy indoleaminy, który wzmaga odpowiedź układu immunologicznego przeciwko komórkom nowotworowym.
Do badania zakwalifikowano pacjentki, które wcześniej nie były poddane immunoterapii oraz nie wykazywały chorób autoimmunologicznych. Uczestniczki badania zrandomizowano w stosunku 1:1 do: indoksimodu oraz taksanu lub do samego taksanu. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas przeżycia wolny od progresji.
Leczenie rozpoczęto u 80 osób zrandomizowanych do grupy interwencyjnej i 79 zrandomizowanych do samego taksanu. Mediana czasu przeżycia wolnego od progresji wyniosła odpowiednio 6,8 miesięcy i 9,5 miesiąca (HR=1,2; 95% CI: 0,8–1,8). Mediana ogólnego czasu przeżycia wyniosła odpowiednio 19,5 miesięcy i 20,6 miesięcy. Odsetek obiektywnych odpowiedzi według kryteriów wyniósł odpowiednio 40 i 37%. Badanie przerwano ze względu na brak skuteczności indoksimodu we wstępnych analizach.
Badanie kliniczne drugiej fazy nie wykazało korzyści, które mogą odnieść pacjentki z rozsianym rakiem piersi nie wykazującym ekspresji ERBB2 dzięki dodaniu indoksimodu do taksonów.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny).
doi:10.1001/jamaoncol.2020.5572
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
Do badania zakwalifikowano pacjentki, które wcześniej nie były poddane immunoterapii oraz nie wykazywały chorób autoimmunologicznych. Uczestniczki badania zrandomizowano w stosunku 1:1 do: indoksimodu oraz taksanu lub do samego taksanu. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas przeżycia wolny od progresji.
Leczenie rozpoczęto u 80 osób zrandomizowanych do grupy interwencyjnej i 79 zrandomizowanych do samego taksanu. Mediana czasu przeżycia wolnego od progresji wyniosła odpowiednio 6,8 miesięcy i 9,5 miesiąca (HR=1,2; 95% CI: 0,8–1,8). Mediana ogólnego czasu przeżycia wyniosła odpowiednio 19,5 miesięcy i 20,6 miesięcy. Odsetek obiektywnych odpowiedzi według kryteriów wyniósł odpowiednio 40 i 37%. Badanie przerwano ze względu na brak skuteczności indoksimodu we wstępnych analizach.
Badanie kliniczne drugiej fazy nie wykazało korzyści, które mogą odnieść pacjentki z rozsianym rakiem piersi nie wykazującym ekspresji ERBB2 dzięki dodaniu indoksimodu do taksonów.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny).
doi:10.1001/jamaoncol.2020.5572
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
Przegląd Menopauzalny
