123RF
EPA 2022: Dzieci narażone na COVID-19 w życiu płodowym wykazują zaburzenia neurorozwojowe
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 08.06.2022
Źródło: Paweł Wernicki/PAP
Dzieci urodzone przez kobiety chorujące na COVID-19 w czasie ciąży wydają się wykazywać różnice w wynikach testów neurorozwojowych przeprowadzanych po 6 tygodniach w porównaniu z dziećmi matek, które nie były zakażone SARS-CoV-2 – poinformowano na 30. Europejskim Kongresie Psychiatrycznym (European Congress of Psychiatry).
– Nie wszystkie dzieci matek chorych na COVID-19 wykazują różnice w rozwoju neurologicznym, ale nasze dane pokazują, że ryzyko ich wystąpienia jest zwiększone w porównaniu z tymi, które nie były narażone na COVID-19 w macicy. Potrzebujemy większego badania, aby potwierdzić dokładny zakres różnicy – powiedziała dr Rosa Ayesa Arriola, kierownik projektu.
Jak wykazały badania, dzieci urodzone przez matki, które zostały zakażone SARS-CoV-2, mają większe trudności z rozluźnieniem i przystosowaniem ciała, gdy są trzymane, w porównaniu z niemowlętami matek niezakażonych, zwłaszcza gdy do infekcji doszło w późnej ciąży. Dzieci zakażonych matek mogą też mieć wyraźniejsze trudności z kontrolowaniem ruchów głowy i ramion. Zmiany te sugerują możliwy wpływ COVID-19 na funkcje motoryczne.
Wyniki pochodzą ze wstępnej oceny hiszpańskiego projektu COGESTCOV-19, w ramach którego obserwowano przebieg ciąży i rozwoju dziecka u matek chorych na COVID-19. Obecnie naukowcy przedstawiają dane dotyczące ciąży i oceny poporodowej w 6. tygodniu po urodzeniu, jednak projekt będzie kontynuowany, aby sprawdzić, czy pojawią się efekty długoterminowe. Planowane jest monitorowanie rozwoju języka i motoryki niemowląt w wieku od 18 do 42 miesięcy.
We wstępnej ocenie porównano dzieci urodzone przez 21 kobiet zakażonych w ciąży SARS-CoV-2 z dziećmi 21 zdrowych kobiet z grupy kontrolnej będących pacjentkami Szpitala Uniwersyteckiego Marqués de Valdecilla w Santander w Hiszpanii.
Podczas ciąży i po jej zakończeniu matki przeszły wiele badań, w tym hormonalnych, testy mierzące na przykład poziom kortyzolu i odpowiedź immunologiczną, badania reakcji ruchowych, kwestionariusze psychologiczne. Testy poporodowe obejmowały skalę oceny zachowania noworodków (NBAS), która mierzy ruchy i zachowanie dziecka.
– Odkryliśmy, że niektóre elementy pomiaru NBAS uległy zmianie u 6-tygodniowych niemowląt, które były narażone na wirus SARS-COV-2. Reagowały one nieco inaczej na trzymanie lub przytulanie – powiedziała Águeda Castro Quintas z University of Barcelona.
Jak podkreśliła, to wstępne wyniki, ale są częścią projektu przeprowadzonego na większej próbie 100 matek i ich dzieci.
Współbadacz Nerea San Martín González dodał: – Oczywiście, u dzieci, które są tak małe, jest kilka rzeczy, których po prostu nie możemy zmierzyć, takich jak umiejętności językowe lub funkcje poznawcze. Musimy również mieć świadomość, że jest to stosunkowo niewielka próba, więc powtarzamy pracę i będziemy monitorować to przez dłuższy czas.
– Potrzebujemy większej próbki, aby określić rolę infekcji w zmianach neurorozwojowych u potomstwa i udział innych czynników środowiskowych. Do tego czasu musimy podkreślać znaczenie monitorowania medycznego w celu ułatwienia zdrowej ciąży i omawianie wszelkich wątpliwości z lekarzem, jeśli to konieczne – zaznaczył dr González.
Komentując, kierownik projektu dr Rosa Ayesa Arriola powiedziała, że to właściwy moment na nawiązanie międzynarodowej współpracy, która pozwoliłaby ocenić długotrwały rozwój neurologiczny u dzieci urodzonych podczas pandemii COVID-19. Badania w tej dziedzinie mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia i zapobiegania możliwym problemom neurologicznym i zagrożeniom zdrowia psychicznego u tych dzieci w nadchodzących latach.
W niezależnym komentarzu dr Livio Provenzi (Uniwersytet w Pawii, Włochy) wskazał, że istnieje wielka potrzeba zbadania zarówno bezpośredniego, jak i pośredniego wpływu pandemii COVID-19 na zdrowie i dobre samopoczucie rodziców i niemowląt. Ciąża może pozostawić długotrwałe ślady biologiczne.
– Odkrycia grupy dr Rosy Ayesa Arriola wzmacniają dowody na zmiany epigenetyczne u niemowląt urodzonych przez matki narażone w czasie ciąży na stres związany z pandemią. Pokazują, że potrzebujemy szerzej zakrojonych, międzynarodowych badań, aby zrozumieć skutki rozwojowe tej sytuacji zagrożenia zdrowia oraz zapewnić lepszą opiekę rodzicom i niemowlętom – komentuje włoski specjalista.
Jak wykazały badania, dzieci urodzone przez matki, które zostały zakażone SARS-CoV-2, mają większe trudności z rozluźnieniem i przystosowaniem ciała, gdy są trzymane, w porównaniu z niemowlętami matek niezakażonych, zwłaszcza gdy do infekcji doszło w późnej ciąży. Dzieci zakażonych matek mogą też mieć wyraźniejsze trudności z kontrolowaniem ruchów głowy i ramion. Zmiany te sugerują możliwy wpływ COVID-19 na funkcje motoryczne.
Wyniki pochodzą ze wstępnej oceny hiszpańskiego projektu COGESTCOV-19, w ramach którego obserwowano przebieg ciąży i rozwoju dziecka u matek chorych na COVID-19. Obecnie naukowcy przedstawiają dane dotyczące ciąży i oceny poporodowej w 6. tygodniu po urodzeniu, jednak projekt będzie kontynuowany, aby sprawdzić, czy pojawią się efekty długoterminowe. Planowane jest monitorowanie rozwoju języka i motoryki niemowląt w wieku od 18 do 42 miesięcy.
We wstępnej ocenie porównano dzieci urodzone przez 21 kobiet zakażonych w ciąży SARS-CoV-2 z dziećmi 21 zdrowych kobiet z grupy kontrolnej będących pacjentkami Szpitala Uniwersyteckiego Marqués de Valdecilla w Santander w Hiszpanii.
Podczas ciąży i po jej zakończeniu matki przeszły wiele badań, w tym hormonalnych, testy mierzące na przykład poziom kortyzolu i odpowiedź immunologiczną, badania reakcji ruchowych, kwestionariusze psychologiczne. Testy poporodowe obejmowały skalę oceny zachowania noworodków (NBAS), która mierzy ruchy i zachowanie dziecka.
– Odkryliśmy, że niektóre elementy pomiaru NBAS uległy zmianie u 6-tygodniowych niemowląt, które były narażone na wirus SARS-COV-2. Reagowały one nieco inaczej na trzymanie lub przytulanie – powiedziała Águeda Castro Quintas z University of Barcelona.
Jak podkreśliła, to wstępne wyniki, ale są częścią projektu przeprowadzonego na większej próbie 100 matek i ich dzieci.
Współbadacz Nerea San Martín González dodał: – Oczywiście, u dzieci, które są tak małe, jest kilka rzeczy, których po prostu nie możemy zmierzyć, takich jak umiejętności językowe lub funkcje poznawcze. Musimy również mieć świadomość, że jest to stosunkowo niewielka próba, więc powtarzamy pracę i będziemy monitorować to przez dłuższy czas.
– Potrzebujemy większej próbki, aby określić rolę infekcji w zmianach neurorozwojowych u potomstwa i udział innych czynników środowiskowych. Do tego czasu musimy podkreślać znaczenie monitorowania medycznego w celu ułatwienia zdrowej ciąży i omawianie wszelkich wątpliwości z lekarzem, jeśli to konieczne – zaznaczył dr González.
Komentując, kierownik projektu dr Rosa Ayesa Arriola powiedziała, że to właściwy moment na nawiązanie międzynarodowej współpracy, która pozwoliłaby ocenić długotrwały rozwój neurologiczny u dzieci urodzonych podczas pandemii COVID-19. Badania w tej dziedzinie mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia i zapobiegania możliwym problemom neurologicznym i zagrożeniom zdrowia psychicznego u tych dzieci w nadchodzących latach.
W niezależnym komentarzu dr Livio Provenzi (Uniwersytet w Pawii, Włochy) wskazał, że istnieje wielka potrzeba zbadania zarówno bezpośredniego, jak i pośredniego wpływu pandemii COVID-19 na zdrowie i dobre samopoczucie rodziców i niemowląt. Ciąża może pozostawić długotrwałe ślady biologiczne.
– Odkrycia grupy dr Rosy Ayesa Arriola wzmacniają dowody na zmiany epigenetyczne u niemowląt urodzonych przez matki narażone w czasie ciąży na stres związany z pandemią. Pokazują, że potrzebujemy szerzej zakrojonych, międzynarodowych badań, aby zrozumieć skutki rozwojowe tej sytuacji zagrożenia zdrowia oraz zapewnić lepszą opiekę rodzicom i niemowlętom – komentuje włoski specjalista.
