Jak działa osocze ozdrowieńców?
Redaktor: Marta Koblańska
Data: 30.11.2020
Źródło: NEJM/MK
Działy:
Aktualności w Koronawirus
Aktualności
Jest ono często podawane pacjentom z COVID-19. Stwierdzano poprawę wyników leczenia po tej terapii w oparciu o badania obserwacyjne. Niewiele jest jednak danych na podstawie badań randomizowanych i kontrolowanych.
Naukowcy w pracy opublikowanej w New England Journal of Medicine losowo przypisali hospitalizowanych pacjentów z ciężkim przebiegiem zapalenia płuc wywołanego COVID-19 w proporcji 2:1 do grup otrzymujących osocze bądź placebo. Wstępny wynik mierzono w 30. dniu po interwencji w skali sześciostopniowej od zupełnego wyzdrowienia do zgonu.
228 pacjentów zostało przypisanych do grupy z osoczem, podczas gdy 105 do grupy z placebo. Średni czas od pojawienia się objawów do włączenia do badania wynosił 8 dni. Najczęstszym objawem ciężkiego przebiegu choroby branym pod uwagę przy włączeniu do badania była hipoksemia. Podawane w zastrzyku osocze zawierało średnio 1:3200 miana przeciwciał SARS-CoV-2, a obserwację kontynuowano u wszystkich pacjentów. W 30. dniu nie zanotowano istotnych różnic w wynikach klinicznych między grupą, która otrzymała osocze, a grupą z placebo. Śmiertelność wyniosła 10,96 proc. w grupie przyjmującej osocze i 11,43 proc. w grupie z placebo.
Całkowite miano przeciwciał SARS-CoV-2 wydawało się być wyższe w grupie otrzymującej osocze drugiego dnia po podaniu. W obu grupach obserwowano podobne działania niepożądane. Nie zanotowano znaczących różnic w stanie klinicznym lub śmiertelności między pacjentami leczonymi osoczem a tymi, którzy otrzymali placebo.
Wstępny rezultat raportowano w 30. dniu, zgodnie z zaleceniami WHO. Odnotowano jeden zgon, dwie procedury inwazyjnej wentylacji, u trzech hospitalizowanych pacjentów konieczne było podanie tlenu, u czterech nie stwierdzono takiej potrzeby, pięciu chorych wypisano ze szpitala bez potwierdzenia pełnego powrotu do poprzedniego stanu fizycznego a sześciu uznano za całkowicie sprawnych.
228 pacjentów zostało przypisanych do grupy z osoczem, podczas gdy 105 do grupy z placebo. Średni czas od pojawienia się objawów do włączenia do badania wynosił 8 dni. Najczęstszym objawem ciężkiego przebiegu choroby branym pod uwagę przy włączeniu do badania była hipoksemia. Podawane w zastrzyku osocze zawierało średnio 1:3200 miana przeciwciał SARS-CoV-2, a obserwację kontynuowano u wszystkich pacjentów. W 30. dniu nie zanotowano istotnych różnic w wynikach klinicznych między grupą, która otrzymała osocze, a grupą z placebo. Śmiertelność wyniosła 10,96 proc. w grupie przyjmującej osocze i 11,43 proc. w grupie z placebo.
Całkowite miano przeciwciał SARS-CoV-2 wydawało się być wyższe w grupie otrzymującej osocze drugiego dnia po podaniu. W obu grupach obserwowano podobne działania niepożądane. Nie zanotowano znaczących różnic w stanie klinicznym lub śmiertelności między pacjentami leczonymi osoczem a tymi, którzy otrzymali placebo.
Wstępny rezultat raportowano w 30. dniu, zgodnie z zaleceniami WHO. Odnotowano jeden zgon, dwie procedury inwazyjnej wentylacji, u trzech hospitalizowanych pacjentów konieczne było podanie tlenu, u czterech nie stwierdzono takiej potrzeby, pięciu chorych wypisano ze szpitala bez potwierdzenia pełnego powrotu do poprzedniego stanu fizycznego a sześciu uznano za całkowicie sprawnych.
