Telmisartan w leczeniu szpitalnym COVID-19

Ten bloker receptora dla angiotensyny posiada wiele działań plejotropowych, w tym działanie przeciwzapalne. Na łamach „EClinicalMedicine” ukazały się wyniki randomizowanego badania klinicznego typu open-label, w którym zespół argentyński zbadał, czy telmisartan można z powodzeniem stosować w leczeniu COVID-19.

Do badania zaangażowano dorosłych pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19. Pacjentów randomizowano w okresie do 4 dni od początku objawów w równych proporcjach do telmisartanu 80 mg dwa razy dziennie przez 14 dni lub bez interwencji. Ponadto obie grupy otrzymywały standardowe leczenie. Z badania wyłączono pacjentów wymagających leczenia na oddziale intensywnej terapii oraz stosujących wcześniej sartany lub inhibitory konwertazy angiotensyny. Pierwszorzędowym punktem końcowym było stężenie białka C-reaktywnego (CRP) w piątym i ósmym dniu po randomizacji.

W sumie do grupy interwencyjnej zrandomizowano 78 pacjentów, a do grupy kontrolnej 80. Co ważne, pacjenci zrandomizowani do telmisartanu mieli początkowo większe stężenie CRP (9,0 ±7,7 mg/dl) w porównaniu z grupą kontrolną (5,5 ±6,2 mg/dl). W 5. dniu średnie stężenie białka CRP w grupie kontrolnej wyniosło 6,1 ±7,0 mg/dl, podczas gdy w grupie interwencyjnej 3,8 ±5,1 mg/dl (p = 0,038). W 8. dniu różnica była jeszcze bardziej wyraźna, odpowiednio: 6,3 ±8,2 mg/dl vs 2,4 ±3,5 mg/dl (p <0,01). W analizie drugorzędowych punktów końcowych mediana dni do wypisu ze szpitala w grupie interwencyjnej wyniosła 9, natomiast w grupie kontrolnej 15. W ciągu 30 dni umarło 22,5% pacjentów z grupy kontrolnej i 4,3% leczonych telmisartanem (p <0,01). Nie odnotowano istotnych działań niepożądanych leczenia.

Omawiane doniesienie wykazało, że wczesne zastosowanie telmisartanu u pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19 może wpływać nie tylko na parametry zapalne, ale również na czas hospitalizacji i śmiertelność. Niestety badanie nie było skontrolowane placebo.

Autor: lek. med. Mikołaj Kamiński