Bezpieczeństwo stosowania długo działających beta-agonistów w POChP

Gershon i wsp. porównali w grupie 191 tysięcy pacjentów w wieku co najmniej 66 lat bezpieczeństwo długo działających beta-agonistów (LABA, long-acting beta agonists) i leków przeciwcholinergicznych. Autorzy badania skonentrowali się na ryzyku sercowo-naczyniowym, identyfikując w badanej populacji w okresie 6 lat ponad 53 tysiące przypadków konsultacji w szpitalnych oddziałach ratunkowych (SOR) i hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych. W analizie statystycznej określono związek między tymi zdarzeniami a wcześniejszym włączeniem do leczenia LABA i leków przeciwcholinergicznych. Ilorazy szans konsultacji lub hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych związane z włączeniem LABA i leków przeciwcholinergicznych wyniosły odpowiednio 1.31 i 1.14. Przy obliczaniu ilorazów szans wzięto pod uwagę znane czynniki prognostyczne. Nie wykazano, żeby różnica w ryzyku między LABA i lekami przeciwcholinergicznymi była istotna. Gershon i wsp. stwierdzili, że zarówno przy włączeniu LABA, jak i leków przeciwcholinergicznych, potrzebne jest wzięcie pod uwagę wzrostu ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych.