Czynniki predykcyjne otępienia w chorobie Parkinsona

Choroba Parkinsona, która dotyka 0,3% populacji ogólnej i 4% osób w wieku powyżej 80 lat, jest drugą co do częstości chorobą neurodegeneracyjną. Anang i wsp. przeprowadzili badanie obserwacyjne, którego celem było określenie ryzyka otępienia zależnie od objawów występujących w przebiegu choroby Parkinsona. Oceny dokonano na podstawie danych dotyczących 80 pacjentów z chorobą Parkinsona, których obserwowano przez ponad 4 lata. Po tym okresie czasu otępienie stwierdzono u 27 chorych (34%). Czynnikami ryzyka wystąpienia otępienia były zaburzenia funkcji poznawczych rozpoznane na początku badania (iloraz szans OR = 22,5), płeć męska (OR = 3,6) i starszy wiek. Silnym czynnikiem predykcyjnym wystąpienia otępienia okazały się być zaburzenia fazy snu REM (rapid eye movement, OR = 49,7). Badacze nie stwierdzili jednak zależności między występowaniem bezsenności lub nadmiernej senności w ciągu dnia a ryzykiem otępienia na końcu okresu obserwacyjnego. Wystąpienie otępienia było także związane z wcześniejszymi zaburzeniami widzenia kolorów (OR = 3,3), nadciśnieniem tętniczym (OR = 1,4 na każde 10 mmHg), a także ortostatycznym spadkiem ciśnienia (OR = 1,8), w tym większym niż 10 mmHg skurczowego ciśnienia tętniczego (OR = 7,3). Występowanie upadków i okresów zastygnięcia czy unieruchomienia („freezing”) także było związane z większym ryzykiem otępienia (odpowiednio OR = 3,0 i OR = 2,6). Występowanie zaburzeń zmysłu powonienia nie było związane z późniejszym występowaniem otępienia.