Dobre wyniki leczenia zastawkami zakładanymi przezskórnie w miejscu protez biologicznych
Autor: Małgosia Michalak
Data: 21.07.2014
Źródło: Dvir D, Webb JG, Bleiziffer S, i wsp. Transcatheter Aortic Valve Implantation in Failed Bioprosthetic Surgical Valves. JAMA 2014; 312(2):162-170.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Lepsze wyniki leczenia zastawkami biologicznymi sprawiły, że zmniejszyła się częstość stosowania zastawek mechanicznych. Jednak zastawki biologiczne mają mniejszą trwałość, co prowadzi do wzrostu liczby chorych, którzy wymagają wymiany protezy biologicznej. Postępy w kardiologii inwazyjnej sprawiły, że wzrosła dostępność i skuteczność technik przezskórnej implantacji zastawek. Dvir i wsp. ocenili skuteczność leczenia zastawkami wszczepianymi przezskórnie w miejscu zużytych protetycznych zastawek biologicznych. Analizie poddano dane dotyczące 459 pacjentów w średnim wieku 78 lat (56% mężczyzn), u których wykonano przezskórne wszczepienie zastawki aortalnej w miejscu zużytej aortalnej zastawki biologicznej. Zastawki biologiczne klasyfikowano jako małe, średniej wielkości i duże zależnie od średnicy (≤ 21, 21-25, ≥ 25 mm). Stwierdzono, że zastawki biologiczne ulegały uszkodzeniu w mechanizmie zwężenia (70% zastawek) i niedomykalności (61%). Miesiąc od przezskórnego wszczepienia zastawki przeżyło 92% chorych, a rok 83%. Spośród pacjentów, u których występowało izolowane zwężenie bez fali zwrotnej, rok przeżyło 77%. Spośród uczestników badania, u których stwierdzono niewydolność zastawki bez zwężenia rok od zabiegu przeżyło 91% (p = 0.01). Roczne przeżycie było też różne zależnie od wielkości zastawki i wyniosło 75%, 82% i 93% w przypadku chorych z małą, średnią i dużą zastawką aorty. Autorzy podkreślili fakt, że czynnikami ryzyka zgonu w ciągu jednego roku po przezskórnym wszczepieniu zastawki aortalnej w miejscu zużytej protezy biologicznej były średnica nie większa niż 21 mm i dysfunkcja w mechanizmie zwężenia.