Doktorat Honoris Causa dla Prof. Jerzego Dybickiego nadany
Autor: Andrzej Kordas
Data: 21.05.2015
Źródło: gumed.edu.pl,KG
Uroczyste posiedzenie Senatu Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Profesorowi Jerzemu Dybickiemu odbyło się 19 maja w Auditorium Primum im. Olgierda Narkiewicza w Atheneum Gedanense Novum.
Podczas uroczystości prof. Jerzy Dybicki wygłosił wykład „W hołdzie mym kochanym pacjentom”, w którym wspominał o najbardziej skomplikowanych przypadkach w swojej karierze zawodowej. Głos zabrała była pacjentka profesora, która ponad 20 lat temu powierzyła swoje zdrowie w jego ręce i dzięki temu żyje.
Prof. Jerzy Dybicki urodził się w 1923 roku w Baranowiczach. W czasie wojny żołnierz AK, uczestnik walk partyzanckich w okręgu konińskim, a także sanitariusz (ps. Jaksa) w Powstaniu Warszawskim. Studia medyczne ukończył w 1946 r. na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie. Od tego roku pozostaje związany zawodowo z Gdańską Alma Mater, w której uzyskał stopień doktora, a następnie doktora habilitowanego.
Specjalista z zakresu chirurgii ogólnej, torakochirurgii oraz chirurgii naczyniowej. W 1975 r. mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w roku 1983 profesorem zwyczajnym. Stypendysta fundacji Rockefellera w Uniwersytecie Vanderbilta w Nashville, Tennessee, USA w latach 1966-1967. Od 1968 r. do 1970 r. kierownik II Katedry i Kliniki Chirurgii, następnie od 1970 r. do 1992 r. I Kliniki Chirurgii Ogólnej Instytutu Chirurgii, a w latach 1992-1994 I Katedry i Kliniki Chirurgii. Inicjator programu przeszczepiania nerek w Gdańsku w roku 1980.
Autor lub współautor 232 prac naukowych, w tym 161 oryginalnych, opublikowanych w czasopismach polskich, amerykańskich, szwajcarskich, francuskich i rosyjskich. Posiada ogromne zasługi w szkoleniu całej rzeszy chirurgów. Promotor 15 doktorantów i opiekun pięciu habilitacji. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Chirurgicznego oraz Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego.
Prof. Jerzy Dybicki urodził się w 1923 roku w Baranowiczach. W czasie wojny żołnierz AK, uczestnik walk partyzanckich w okręgu konińskim, a także sanitariusz (ps. Jaksa) w Powstaniu Warszawskim. Studia medyczne ukończył w 1946 r. na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie. Od tego roku pozostaje związany zawodowo z Gdańską Alma Mater, w której uzyskał stopień doktora, a następnie doktora habilitowanego.
Specjalista z zakresu chirurgii ogólnej, torakochirurgii oraz chirurgii naczyniowej. W 1975 r. mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w roku 1983 profesorem zwyczajnym. Stypendysta fundacji Rockefellera w Uniwersytecie Vanderbilta w Nashville, Tennessee, USA w latach 1966-1967. Od 1968 r. do 1970 r. kierownik II Katedry i Kliniki Chirurgii, następnie od 1970 r. do 1992 r. I Kliniki Chirurgii Ogólnej Instytutu Chirurgii, a w latach 1992-1994 I Katedry i Kliniki Chirurgii. Inicjator programu przeszczepiania nerek w Gdańsku w roku 1980.
Autor lub współautor 232 prac naukowych, w tym 161 oryginalnych, opublikowanych w czasopismach polskich, amerykańskich, szwajcarskich, francuskich i rosyjskich. Posiada ogromne zasługi w szkoleniu całej rzeszy chirurgów. Promotor 15 doktorantów i opiekun pięciu habilitacji. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Chirurgicznego oraz Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego.
