Dr Witold Palasik: Kiedy okulista, kiedy neurolog?
Autor: Marta Koblańska
Data: 22.12.2017
Źródło: MK
Działy:
Wywiad tygodnia
Aktualności
Konieczność konsultacji neurologicznej jest zawsze, kiedy okulista, czy inny lekarz podejrzewa pozagałkowe zapalanie nerwu wzrokowego. W razie podejrzenia guza przysadki konsultacja neurologiczna staje się obowiązkowa - mówi dr Witold Palasik, specjalista neurolog z Usługi Lekarskie s.c.
Jednym z objawów stwardnienia rozsianego mogą być zaburzenia widzenia. W jakich sytuacjach okulista powinien skierować pacjenta już do neurologa?
Konieczność konsultacji neurologicznej jest zawsze, kiedy okulista, czy inny lekarz podejrzewa pozagałkowe zapalanie nerwu wzrokowego. Tutaj należy różnicować zapalenie pomiędzy idiopatycznym zapaleniem, w sytuacji izolowanego zapalenia a procesem deminizacyjnym w przebiegu stwardnienia rozsianego. Oczywiście nadal leczenie pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego najlepiej przeprowadza okulista, ale różnicowanie jest ważne. Neurolog bardziej koncentruje się na ocenie wyniku rezonansu magnetycznego mózgu. Okulista jednak ocenia to, czy kondycja narządu wzroku ulega pogorszeniu. Różnicowanie również jest ważne dlatego, że źle leczone pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego może powodować ślepotę, a to jest powikłanie stwardnienia rozsianego.
Kto powinien przeprowadzać diagnostykę różnicową?
W diagnostyce stwardnienia rozsianego rolę najważniejszą odgrywa neurolog. Jednak nadal pokutuje opnia, że pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego może stanowić pierwszy objaw stwardnienia rozsianego, a to nie jest prawda. Dlatego współpraca między okulistą a neurologiem jest kluczowa. Jeżeli neurologowi brakuje danych do stwierdzenia stwardnienia rozsianego, wtedy na leczeniu musi skoncentrować się okulista.
Guzy przysadki mózgowej często nie są rozpoznawane, a ewentualne konsekwencje wzrokowe leczy się nawet operacyjnie. Jakie sygnały mogą świadczyć o tym, że potrzebna staje się ocena neurologiczna a nie tylko okulistyczna?
Guzy przysadki stanowią problem interdyscyplinarny. Nierzadko to schorzenie podejrzewa endokrynolog, dlatego tu ważne jest równoczesne prowadzenie diagnostyki w tym kierunku zarówno przez endokrynologa, okulistę oraz neurologa. Dla neurologa nieocenione znaczenie ma opinia okulisty na podstawie dobrze przeprowadzonego badania pola widzenia. To jest trudne badanie, ale dobre jego przeprowadzenie może wskazać, czy leczenie powinno być prowadzone przez endokrynologa, neurochirurga, czy pozostać w zakresie kompetencji neurologa.
Kiedy w takim razie na podstawie wyniki badania pola widzenia można podejrzewać guza przysadki mózgowej?
Okulista daje sygnał, że stwierdził zaburzenia pola widzenia, ale późniejsza diagnoza neurologa jest już obowiązkowa. Okulista w takiej sytuacji musi skierować do neurologa.
Czyli problemów ze stwierdzeniem guza przysadki być nie powinno.
Problem stanowi stwierdzenie, czy jest to guz rozrostowy, czy guz łagodny. Dlatego tak ważna jest współpraca z neurologiem i jego ocena. Okulista wskazuje na pewna dynamikę procesu zaburzeń wzrokowych oraz zwraca uwagę na to, kiedy schorzenie to wymaga interwencji neurochirurga.
Schorzenia degeneracyjne nerwów wzrokowych również prowadzą do zaburzeń widzenia, ale i tu neurolog jest potrzebny. Jaka jest rola okulisty?
Badanie okulistyczne uściśla deficyty w obrębie narządu wzroku oraz w zakresie nerwów gałkoruchowych, czyli w zakresie III, IV i VI nerwu. Od okulisty oczekujemy informacji w jakim zakresie doszło do uszkodzenia funkcji nerwów wzrokowych. To stanowi główny cel współpracy okulisty z neurologiem i może naprowadzić neurologa na rodzaj schorzenia na jakie cierpi pacjent. Wtedy można uściślić diagnozę, bo wiele schorzeń degeneracyjnych zależy od tego w jakim stopniu są obecne deficyty w obrębie narządu wzroku.
Konieczność konsultacji neurologicznej jest zawsze, kiedy okulista, czy inny lekarz podejrzewa pozagałkowe zapalanie nerwu wzrokowego. Tutaj należy różnicować zapalenie pomiędzy idiopatycznym zapaleniem, w sytuacji izolowanego zapalenia a procesem deminizacyjnym w przebiegu stwardnienia rozsianego. Oczywiście nadal leczenie pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego najlepiej przeprowadza okulista, ale różnicowanie jest ważne. Neurolog bardziej koncentruje się na ocenie wyniku rezonansu magnetycznego mózgu. Okulista jednak ocenia to, czy kondycja narządu wzroku ulega pogorszeniu. Różnicowanie również jest ważne dlatego, że źle leczone pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego może powodować ślepotę, a to jest powikłanie stwardnienia rozsianego.
Kto powinien przeprowadzać diagnostykę różnicową?
W diagnostyce stwardnienia rozsianego rolę najważniejszą odgrywa neurolog. Jednak nadal pokutuje opnia, że pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego może stanowić pierwszy objaw stwardnienia rozsianego, a to nie jest prawda. Dlatego współpraca między okulistą a neurologiem jest kluczowa. Jeżeli neurologowi brakuje danych do stwierdzenia stwardnienia rozsianego, wtedy na leczeniu musi skoncentrować się okulista.
Guzy przysadki mózgowej często nie są rozpoznawane, a ewentualne konsekwencje wzrokowe leczy się nawet operacyjnie. Jakie sygnały mogą świadczyć o tym, że potrzebna staje się ocena neurologiczna a nie tylko okulistyczna?
Guzy przysadki stanowią problem interdyscyplinarny. Nierzadko to schorzenie podejrzewa endokrynolog, dlatego tu ważne jest równoczesne prowadzenie diagnostyki w tym kierunku zarówno przez endokrynologa, okulistę oraz neurologa. Dla neurologa nieocenione znaczenie ma opinia okulisty na podstawie dobrze przeprowadzonego badania pola widzenia. To jest trudne badanie, ale dobre jego przeprowadzenie może wskazać, czy leczenie powinno być prowadzone przez endokrynologa, neurochirurga, czy pozostać w zakresie kompetencji neurologa.
Kiedy w takim razie na podstawie wyniki badania pola widzenia można podejrzewać guza przysadki mózgowej?
Okulista daje sygnał, że stwierdził zaburzenia pola widzenia, ale późniejsza diagnoza neurologa jest już obowiązkowa. Okulista w takiej sytuacji musi skierować do neurologa.
Czyli problemów ze stwierdzeniem guza przysadki być nie powinno.
Problem stanowi stwierdzenie, czy jest to guz rozrostowy, czy guz łagodny. Dlatego tak ważna jest współpraca z neurologiem i jego ocena. Okulista wskazuje na pewna dynamikę procesu zaburzeń wzrokowych oraz zwraca uwagę na to, kiedy schorzenie to wymaga interwencji neurochirurga.
Schorzenia degeneracyjne nerwów wzrokowych również prowadzą do zaburzeń widzenia, ale i tu neurolog jest potrzebny. Jaka jest rola okulisty?
Badanie okulistyczne uściśla deficyty w obrębie narządu wzroku oraz w zakresie nerwów gałkoruchowych, czyli w zakresie III, IV i VI nerwu. Od okulisty oczekujemy informacji w jakim zakresie doszło do uszkodzenia funkcji nerwów wzrokowych. To stanowi główny cel współpracy okulisty z neurologiem i może naprowadzić neurologa na rodzaj schorzenia na jakie cierpi pacjent. Wtedy można uściślić diagnozę, bo wiele schorzeń degeneracyjnych zależy od tego w jakim stopniu są obecne deficyty w obrębie narządu wzroku.
