Pexels.com
Inhibitory pompy protonowej a ryzyko demencji
Autor: Alicja Wesołowska
Data: 27.07.2017
Źródło: Gastrojournal.org/AW
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Dotychczasowe badania wskazywały na związek między inhibitorami pompy protonowej (PPI) a demencją. Nieznana był jednak wpływ tych leków na funkcje kognitywne na przestrzeni lat. Nowe badanie, opublikowane właśnie w Gastrojournal.org zmienia perspektywę.
Wzięto pod uwagę dane od 13 864 uczestników dużego kohortowego badania Nurses’ Health Study II. Każdy z nich wcześniej wypełnił zestaw skomputeryzowanych neuropsychologicznych testów i określił, jakie leki przyjmuje.
Dane liczbowe przeanalizowano przy użyciu modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej. Badacze zwrócili szczególną uwagę na korelacje pomiędzy przyjmowanymi lekami a punktami osiągniętymi w testach psychomotorycznych, testach uwagi, uczenia się, pamięci roboczej i ogólnych funkcji poznawczych.
Odnotowano niewielki związek pomiędzy czasem przyjmowania PPI a wynikami w testach badających sprawność psychomotoryczną i uwagę (średnia różnica wyniku pacjentów, którzy przyjmowali PPI przez 9-14 lat, a pacjentami, którzy nie przyjmowali ich nigdy wynosiła –0,06; 95% CI, –0,11 do 0,00; ptrend = 0,03).
Po skontrolowaniu przyjmowania antagonistów receptora histaminowego H2 (H2RA) wysokość tego wyniku zmniejszyła się. Wśród osób, które nie przyjmowały regularnie PPI, długość okresu przyjmowania H2RA był powiązany ze słabszymi wynikami w testach poznawczych. Najsilniejszą korelację odnotowano dla testów uczenia się i pamięci roboczej (średnia różnica pomiędzy uczestnikami badania przyjmującymi H2RA przez okres 9-14 lat, a tymi, którzy nigdy ich nie przyjmowali, wynosiła –0,20; 95% CI, –0,32 do –0,08; ptrend < 0,001).
Na podstawie tych wyników naukowcy stwierdzili, że nie można zauważyć istotnego i przekonującego związku między długotrwałym stosowaniem PPI i funkcjami kognitywnymi. – Nasze dane nie potwierdzają założenia, że przyjmowanie PPI zwiększa ryzyko demencji – czytamy w publikacji. Badacze przypominają również, że w świetle założeń związanych z PPI odkrycia związane z H2RA powinny być interpretowane z dużą dozą ostrożności.
Dane liczbowe przeanalizowano przy użyciu modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej. Badacze zwrócili szczególną uwagę na korelacje pomiędzy przyjmowanymi lekami a punktami osiągniętymi w testach psychomotorycznych, testach uwagi, uczenia się, pamięci roboczej i ogólnych funkcji poznawczych.
Odnotowano niewielki związek pomiędzy czasem przyjmowania PPI a wynikami w testach badających sprawność psychomotoryczną i uwagę (średnia różnica wyniku pacjentów, którzy przyjmowali PPI przez 9-14 lat, a pacjentami, którzy nie przyjmowali ich nigdy wynosiła –0,06; 95% CI, –0,11 do 0,00; ptrend = 0,03).
Po skontrolowaniu przyjmowania antagonistów receptora histaminowego H2 (H2RA) wysokość tego wyniku zmniejszyła się. Wśród osób, które nie przyjmowały regularnie PPI, długość okresu przyjmowania H2RA był powiązany ze słabszymi wynikami w testach poznawczych. Najsilniejszą korelację odnotowano dla testów uczenia się i pamięci roboczej (średnia różnica pomiędzy uczestnikami badania przyjmującymi H2RA przez okres 9-14 lat, a tymi, którzy nigdy ich nie przyjmowali, wynosiła –0,20; 95% CI, –0,32 do –0,08; ptrend < 0,001).
Na podstawie tych wyników naukowcy stwierdzili, że nie można zauważyć istotnego i przekonującego związku między długotrwałym stosowaniem PPI i funkcjami kognitywnymi. – Nasze dane nie potwierdzają założenia, że przyjmowanie PPI zwiększa ryzyko demencji – czytamy w publikacji. Badacze przypominają również, że w świetle założeń związanych z PPI odkrycia związane z H2RA powinny być interpretowane z dużą dozą ostrożności.
