pexels.com
Lek na depresję poporodową w próbach klinicznych
Autor: Alicja Wesołowska
Data: 11.07.2017
Źródło: thelancet.com/AW
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | depresja poporodowa |
Brexanolon może być nadzieją dla kobiet cierpiących na poważną depresję poporodową. Z najnowszych badań wynika, że może on znacznie redukować objawy choroby.
Depresja poporodowa to poważne zaburzenie nastroju wywoływane wahaniami hormonów w okresie okołoporodowym. Naukowcy badają, w jaki sposób można je leczyć brexanolonem, preparatem zawierającym
podawany doźylnie allopregnanolon.
W badaniu randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby, z grupą kontrolną otrzymującą placebo, wzięło udział 21 kobiet, które urodziły dziecko nie mniej niż 6 miesięcy przed badaniem i które doświadczyły poważnej depresji poporodowej mierzonej Skalą Depresji Hamiltona (HAM-D), osiągając w niej wynik równy lub wyższy 26.
Kobiety zostały losowo przydzielone do jednej z dwóch grup. Pierwszej z nich (A, n=10) podano pojedynczą ciągłą dawkę brexanolonu dożylnie, drugiej (B, n=11) – placebo. Wcześniej u każdej z nich zmierzono poziom depresji (HAM-D). Po 60 godz. zaobserwowano zmniejszenie wyniku na skali HAM-D o 21,0 punktów (SE 2,9) u kobiet z grupy A i o 8,8 punktów (SE 2,8) u kobiet z grupy B (95 proc. przedział ufności -20,77 do -3,67; p=0,0075; d 1,2).
Nie zaobserwowano poważnych skutków ubocznych w żadnej z grup, ale 4 na 10 pacjentek z grupy A i 8 na 11 kobiet z grupy B raportowało niedogodności. Najczęstszymi skutkami ubocznymi wymienianymi przez uczestniczki badania były zawroty głowy (2 pacjentki z grupy leczonej brexanolonem i 3 z grupy placebo) oraz senność (2 pacjentki z grupy A i żadna z grupy B).
Naukowcy uznali, że dla kobiet z poważną depresją poporodową leczenie brexanolonem może powodować znaczące obniżenie depresji (mierzonej w skali HAM-D) w porównaniu z kobietami przyjmującymi placebo.
podawany doźylnie allopregnanolon.
W badaniu randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby, z grupą kontrolną otrzymującą placebo, wzięło udział 21 kobiet, które urodziły dziecko nie mniej niż 6 miesięcy przed badaniem i które doświadczyły poważnej depresji poporodowej mierzonej Skalą Depresji Hamiltona (HAM-D), osiągając w niej wynik równy lub wyższy 26.
Kobiety zostały losowo przydzielone do jednej z dwóch grup. Pierwszej z nich (A, n=10) podano pojedynczą ciągłą dawkę brexanolonu dożylnie, drugiej (B, n=11) – placebo. Wcześniej u każdej z nich zmierzono poziom depresji (HAM-D). Po 60 godz. zaobserwowano zmniejszenie wyniku na skali HAM-D o 21,0 punktów (SE 2,9) u kobiet z grupy A i o 8,8 punktów (SE 2,8) u kobiet z grupy B (95 proc. przedział ufności -20,77 do -3,67; p=0,0075; d 1,2).
Nie zaobserwowano poważnych skutków ubocznych w żadnej z grup, ale 4 na 10 pacjentek z grupy A i 8 na 11 kobiet z grupy B raportowało niedogodności. Najczęstszymi skutkami ubocznymi wymienianymi przez uczestniczki badania były zawroty głowy (2 pacjentki z grupy leczonej brexanolonem i 3 z grupy placebo) oraz senność (2 pacjentki z grupy A i żadna z grupy B).
Naukowcy uznali, że dla kobiet z poważną depresją poporodową leczenie brexanolonem może powodować znaczące obniżenie depresji (mierzonej w skali HAM-D) w porównaniu z kobietami przyjmującymi placebo.
