Neuroborelioza ►

– Neuroborelioza jest owiana ogromną liczbą mitów i przekłamań – mówi prof. dr hab. n. med. Joanna Zajkowska z Kliniki Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. – Na rynku mamy ofertę różnych badań i różnych terapii, które są niezgodne z dobrą praktyką medyczną – przestrzega.

Najbardziej charakterystycznym objawem boreliozy jest rumień wędrujący, rzadziej spotykane są chłoniak limfatyczny, przewlekłe zanikowe zapalenie skóry. Najczęstszą postacią neuroboreliozy u dorosłych jest porażenie nerwów czaszkowych z odczynem limfocytarnym w płynie mózgowo-rdzeniowym i objawami korzeniowymi. Rzadko występuje zapalenie mózgu czy rdzenia i bardzo rzadko zapalenie naczyń mózgu.

Podejrzenie neuroboreliozy wymaga potwierdzenia w badaniach laboratoryjnych. Pierwszym etapem jest wykonanie testu ELISA, który z definicji jest badaniem nadczułym. W razie uzyskania pozytywnego wyniku należy zweryfikować go metodą Western blot, immunoblot lub multiplex. Potwierdzeniem boreliozy jest stwierdzenie cech zapalenia w płynie mózgowo-rdzeniowym (odczyn limfocytarny), obecności przeciwciał w surowicy lub płynie mózgowo-rdzeniowym, ale przede wszystkim skuteczność antybiotykoterapii.

Profesor Joanna Zajkowska przedstawia algorytm diagnostyczny. Zwraca uwagę, że przeciwciała przeciwko Borrelia burgdorferi mogą występować również u osób zdrowych i u osób z chorobami autoimmunologicznymi, m.in. toczniem układowym. Zdarzają się sytuacje trudne, kiedy przy niespecyficznych objawach uzyskuje się graniczne wyniki badań. – Zalecam trzymanie się rekomendacji. Nie ma boreliozy ani neuroboreliozy bez produkcji przeciwciał – mówi ekspertka.

Prelegentka prezentuje ciekawe przypadki, omawia objawy różnych postaci neuroboreliozy oraz rekomendacje dotyczące leczenia.



Wykład został zaprezentowany podczas konferencji Pogotowie Neurologiczne zorganizowanej przez Wydawnictwo Termedia.