Nowy lek w hiperkaliemii: patiromer

Patiromer jest środkiem, który podany doustnie w formie zawiesiny wiąże potas uwolniony z pożywienia w obrębie jelita. Weir i wsp. zbadali skuteczność patiromeru w leczeniu występującej u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek hiperkaliemii związanej ze stosowaniem leków działających na układ renina-angiotensyna-aldosteron. Do eksperymentu włączono 237 chorych, u których stężenie potasu w surowicy krwi zawierało się w przedziale między 5,1 a 6,5 mmol/L. Przez cztery tygodnie otrzymywali oni patiromer w dawce 4,2 lub 8,2 g dwa razy dziennie. W tym czasie średnie zmniejszenie stężenia potasu we krwi wyniosło 1 mmol/L. Po czterech tygodniach fazy wstępnej 76% uczestników eksperymentu było w normokaliemii. Zostali oni włączeni do trwającej 8 tygodni dalszej części badania, w ramach której kontynuowano patiromer lub zamieniano go na placebo. Nawrót hiperkaliemii (co najmniej 5,5 mmol/L) stwierdzono u 15% osób przyjmujących patiromer oraz u 60%, którym podawano placebo (p < 0,001). Na podstawie uzyskanych wyników Weir i wsp. stwierdzili, że stosowanie patiromeru u przyjmujących leki działające na układ renina-angiotensyna-aldosteron chorych z przewlekłą niewydolnością nerek było związane zarówno ze zmniejszeniem stężenia potasu we krwi, jak i mniejszym ryzykiem nawrotu hiperkaliemii.