Poszukiwanie nowych leków w terapii psychozy związanej z otępieniem
Redaktor: Arleta Czarnik
Data: 30.03.2022
Zaburzenia psychotyczne u chorych w wieku podeszłym mają charakterystyczny przebieg i często są oporne na leczenie. Ze względu na zwiększającą się liczbę osób starszych z otępieniem istnieje konieczność poszukiwania nowych leków, by ułatwić funkcjonowanie pacjentom oraz ich opiekunom.
U niektórych osób w wieku podeszłym można zaobserwować pogorszenie funkcji poznawczych i jednoczesne pojawienie się zaburzeń behawioralnych i psychologicznych. Otępienie i współwystępująca z nim psychoza stają się coraz większym problemem nie tylko medycznym, lecz także społecznym.
W artykule zamieszczonym w „Postępach Psychiatrii i Neurologii” omówiono problemy związane z występowaniem psychozy w otępieniu, metody postępowania farmakologicznego i niefarmakologicznego oraz wskazano na konieczność poszukiwania nowych leków, które będą skuteczne w tym wskazaniu i bezpieczne.
Psychoza u osób starszych różni się od psychozy występującej w przebiegu schizofrenii. Zaburzenia psychotyczne u chorych w wieku podeszłym mają charakterystyczny przebieg i często są oporne na leczenie. Psychoza jest prawdopodobnie związana z dysregulacją układu serotoninergicznego. U osób w wieku podeszłym mogą występować trudności w stosowaniu farmakoterapii.
W przypadku wystąpienia psychozy związanej z otępieniem bardzo ważna jest indywidualizacja leczenia. Podstawę stanowią leki przeciwpsychotyczne, ale ich stosowanie wiąże się z wieloma działaniami niepożądanymi. Brakuje skutecznych i bezpiecznych rozwiązań. Jak się okazuje, dobrym wyborem w leczeniu psychozy jest pimawanseryna, ale lek ten może zwiększać śmiertelność u osób starszych.
Ze względu zwiększającą się liczbę osób starszych z otępieniem istnieje konieczność poszukiwania nowych leków, by ułatwić funkcjonowanie pacjentom oraz ich opiekunom. Poszukiwanie nowych, skutecznych i bezpieczniejszych leków w terapii psychozy związanej z otępieniem odbywa się wielokierunkowo. Powstają nowe modele zwierzęce, które pozwalają na badanie kandydatów na leki. Dostępne badania sugerują, że dobrym kierunkiem poszukiwania nowych rozwiązań terapeutycznych jest układ serotoninergiczny.
Pełna treść artykułu: Alicja Zakrzewska-Sito, Julita Kuczyńska. Searching for new drugs for the treatment of dementia-related psychosis. Adv Psychiatry Neurol 2021; 30 (4): 270-277.
W artykule zamieszczonym w „Postępach Psychiatrii i Neurologii” omówiono problemy związane z występowaniem psychozy w otępieniu, metody postępowania farmakologicznego i niefarmakologicznego oraz wskazano na konieczność poszukiwania nowych leków, które będą skuteczne w tym wskazaniu i bezpieczne.
Psychoza u osób starszych różni się od psychozy występującej w przebiegu schizofrenii. Zaburzenia psychotyczne u chorych w wieku podeszłym mają charakterystyczny przebieg i często są oporne na leczenie. Psychoza jest prawdopodobnie związana z dysregulacją układu serotoninergicznego. U osób w wieku podeszłym mogą występować trudności w stosowaniu farmakoterapii.
W przypadku wystąpienia psychozy związanej z otępieniem bardzo ważna jest indywidualizacja leczenia. Podstawę stanowią leki przeciwpsychotyczne, ale ich stosowanie wiąże się z wieloma działaniami niepożądanymi. Brakuje skutecznych i bezpiecznych rozwiązań. Jak się okazuje, dobrym wyborem w leczeniu psychozy jest pimawanseryna, ale lek ten może zwiększać śmiertelność u osób starszych.
Ze względu zwiększającą się liczbę osób starszych z otępieniem istnieje konieczność poszukiwania nowych leków, by ułatwić funkcjonowanie pacjentom oraz ich opiekunom. Poszukiwanie nowych, skutecznych i bezpieczniejszych leków w terapii psychozy związanej z otępieniem odbywa się wielokierunkowo. Powstają nowe modele zwierzęce, które pozwalają na badanie kandydatów na leki. Dostępne badania sugerują, że dobrym kierunkiem poszukiwania nowych rozwiązań terapeutycznych jest układ serotoninergiczny.
Pełna treść artykułu: Alicja Zakrzewska-Sito, Julita Kuczyńska. Searching for new drugs for the treatment of dementia-related psychosis. Adv Psychiatry Neurol 2021; 30 (4): 270-277.
