Powikłania tarczycowe przebytej w dzieciństwie radioterapii ►
Redaktor: Arleta Czarnik
Data: 21.10.2021
| Tagi: | radioterapia, tarczyca |
– Choroby nowotworowe i ich leczenie niosą ze sobą ryzyko powikłań odległych. Problem ten będzie nabierał coraz większego znaczenia – mówi prof. dr hab. n. med. Joanna Smyczyńska z Kliniki Pediatrii, Diabetologii, Endokrynologii i Nefrologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Dzięki postępowi medycyny udaje się uzyskać 5-lenie przeżycia u co najmniej 80% dzieci z chorobą nowotworową, co wiąże się z ryzykiem wystąpienia późnych powikłań samej choroby i jej leczenia, z których najpoważniejszym jest transformacja nowotworowa.
Jedną z podstawowych metod leczenia onkologicznego, obok chemioterapii i leczenia operacyjnego, jest radioterapia. Wraz ze wzrostem dawki promieniowania zwiększa się prawdopodobieństwo zniszczenia nowotworu, ale równocześnie wzrasta ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań.
Powikłania dotyczące tarczycy występują najczęściej po leczeniu w dzieciństwie chłoniaka Hodgkina, guzów mózgu, mięsaków w obrębie głowy i szyi oraz ostrej białaczki limfoblastycznej. Dzięki rozwojowi technologii możliwe jest dopasowanie obszaru napromienianego wysoką dawką do kształtu guza i ograniczenie napromieniania zdrowych tkanek. Ryzyko wystąpienia powikłań jest mniejsze po zastosowaniu zabezpieczenia tarczycy i nowoczesnych technik (terapia protonowa).
Zaburzenia czynności tarczycy ujawniają się zwykle kilka lat po leczeniu onkologicznym, a zwiększone ryzyko wystąpienia raka tarczycy utrzymuje się nawet ponad 30 lat po terapii, dlatego konieczne jest wieloletnie monitorowanie osób poddanych w dzieciństwie terapii przeciwnowotworowej z uwzględnieniem oceny tarczycy.
Profesor Joanna Smyczyńska omawia wpływ radioterapii na tarczycę, zaburzenia funkcji tarczycy i nowotwory stanowiące konsekwencję leczenia onkologicznego, najnowsze dane dotyczące częstości ich występowania i czynników ryzyka oraz możliwości ochrony tarczycy przed konsekwencjami promieniowania.
Wykład został zaprezentowany podczas konferencji Wiosenno-Letnia Szkoła Tyreologii zorganizowanej przez Wydawnictwo Termedia.
Jedną z podstawowych metod leczenia onkologicznego, obok chemioterapii i leczenia operacyjnego, jest radioterapia. Wraz ze wzrostem dawki promieniowania zwiększa się prawdopodobieństwo zniszczenia nowotworu, ale równocześnie wzrasta ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań.
Powikłania dotyczące tarczycy występują najczęściej po leczeniu w dzieciństwie chłoniaka Hodgkina, guzów mózgu, mięsaków w obrębie głowy i szyi oraz ostrej białaczki limfoblastycznej. Dzięki rozwojowi technologii możliwe jest dopasowanie obszaru napromienianego wysoką dawką do kształtu guza i ograniczenie napromieniania zdrowych tkanek. Ryzyko wystąpienia powikłań jest mniejsze po zastosowaniu zabezpieczenia tarczycy i nowoczesnych technik (terapia protonowa).
Zaburzenia czynności tarczycy ujawniają się zwykle kilka lat po leczeniu onkologicznym, a zwiększone ryzyko wystąpienia raka tarczycy utrzymuje się nawet ponad 30 lat po terapii, dlatego konieczne jest wieloletnie monitorowanie osób poddanych w dzieciństwie terapii przeciwnowotworowej z uwzględnieniem oceny tarczycy.
Profesor Joanna Smyczyńska omawia wpływ radioterapii na tarczycę, zaburzenia funkcji tarczycy i nowotwory stanowiące konsekwencję leczenia onkologicznego, najnowsze dane dotyczące częstości ich występowania i czynników ryzyka oraz możliwości ochrony tarczycy przed konsekwencjami promieniowania.
Wykład został zaprezentowany podczas konferencji Wiosenno-Letnia Szkoła Tyreologii zorganizowanej przez Wydawnictwo Termedia.
