Rekomendacje Krajowego Nadzoru Kardiologicznego i Onkologicznego dotyczące bezpieczeństwa kardiologicznego u chorych na raka piersi
Autor: Małgosia Michalak
Data: 09.09.2010
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Przedstawiony dokument „Postępowanie w powikłaniach sercowo-naczyniowych w raku piersi” został wspólnie przygotowany przez polskich kardiologów i onkologów.
W dniu 3 września 2010 roku w Sopocie podczas XIII Kongresu Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej zostały ogłoszone Rekomendacje Krajowego Nadzoru Kardiologicznego i Onkologicznego dotyczące bezpieczeństwa kardiologicznego u chorych na raka piersi.
Patronat naukowy nad przedsięwzięciem objęli Konsultant Krajowy w dziedzinie kardiologii, Prof. dr hab. n. med. Grzegorz Opolski, oraz Konsultant Krajowy w dziedzinie onkologii klinicznej, Prof. dr hab. n. med. Maciej Krzakowski.
Choroby układu sercowo-naczyniowego i choroby nowotworowe są obecnie głównymi przyczynami umieralności. Współwystępowanie tych chorób jest częstym problemem epidemiologicznym, a wiele schematów nowoczesnego leczenia onkologicznego wiąże się z istotnie wyższym ryzykiem poważnych powikłań sercowo-naczyniowych.
Oddany dokument w sposób praktyczny pokazuje, jak minimalizować ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych w onkologii, a w przypadku ich wystąpienia daje wskazówki co do prowadzenia właściwej diagnostyki i stosowania optymalnego leczenia.
Patronat naukowy nad przedsięwzięciem objęli Konsultant Krajowy w dziedzinie kardiologii, Prof. dr hab. n. med. Grzegorz Opolski, oraz Konsultant Krajowy w dziedzinie onkologii klinicznej, Prof. dr hab. n. med. Maciej Krzakowski.
Choroby układu sercowo-naczyniowego i choroby nowotworowe są obecnie głównymi przyczynami umieralności. Współwystępowanie tych chorób jest częstym problemem epidemiologicznym, a wiele schematów nowoczesnego leczenia onkologicznego wiąże się z istotnie wyższym ryzykiem poważnych powikłań sercowo-naczyniowych.
Oddany dokument w sposób praktyczny pokazuje, jak minimalizować ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych w onkologii, a w przypadku ich wystąpienia daje wskazówki co do prowadzenia właściwej diagnostyki i stosowania optymalnego leczenia.
