Skuteczność wandetanibu w leczeniu raka tarczycy z przerzutami

Wandetanib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej receptorów białkowych takich, jak receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) i receptor czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGFR). Leboulleux i wsp. przeprowadzili randomizowane badanie kliniczne drugiej fazy, do którego włączyli 145 pacjentów ze zróżnicowanym rakiem tarczycy z przerzutami lub znacznym miejscowym stopniem zaawansowania choroby.

W ramach eksperymentu chorym podawano wandetanib w dawce 300 mg lub placebo. Głównym punktem końcowym była mediana czasu przeżycia wolnego od progresji, która wyniosła 11.1 miesiąca w grupie pacjentów leczonych wandetanibem i 5.9 miesiąca w grupie kontrolnej. Iloraz ryzyka progresji choroby w grupie badanej wyniósł 0.63 względem grupy kontrolnej (p = 0.008). Najczęściej spotykanym poważnym działaniem niepożądanym wandetanibu było wydłużenie odstępu QT w badaniu elektrokardiograficznym. Wandetanib był wcześniej badany pod kątem skuteczności w niedrobnokomórkowym raku płuc, jednak negatywne wyniki spowodowały przerwanie prac na tym polu.