Statyny w prewencji pierwotnej i wtórnej migotania przedsionków

Celem metaanalizy przeprowadzonej w 2011 r. przez Wang i wsp. było ocenienie przydatności statyn w zapobieganiu migotaniu przedsionków.

Zebrane z 20 randomizowanych badań klinicznych dane dotyczyły 32,311 pacjentów. Atorwastatyna była podawana w 11 badaniach, prawastatyna w 5, a rosuwastatyna w 3. Uwzględniony został również jeden eksperyment z wykorzystaniem simwastatyny. Autorzy stwierdzili, że statyny były skuteczne w prewencji pierwotnej (iloraz ryzyka OR = 0.67), jak i wtórnej (OR = 0.40) migotania przedsionków. Lekiem o najsilniej wyrażonym działaniu była atorwastatyna (10-40 mg dziennie, OR = 0.29). Wang i wsp. piszą, że statyny okazały się być równie skuteczne w prewencji pierwotnej i wtórnej, przy czym atorwastatyna miała silniejsze działanie niż prawastatyna.