Stężenie chlorków w surowicy a rokowanie w przebiegu ostrej niewydolności serca
Autor: Andrzej Kordas
Data: 27.08.2015
Źródło: Grodin JL, Simon J, Hachamovitch R, et al. Prognostic Role of Serum Chloride Levels in Acute Decompensated Heart Failure. J Am Coll Cardiol. 2015;66(6):659-666.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Ostra niewydolność serca nierzadko bywa powikłana zaburzeniami elektrolitowymi. Dotychczas przeprowadzone badania skupiały się przede wszystkim na nieprawidłowych stężeniach sodu w surowicy w tej grupie chorych.
Justin Grodin i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu ocenę przydatności pomiarów stężenia chlorków w surowicy w prognozowaniu przebiegu ostrej niewydolności serca. Wyniki badania opublikowano na łamach Journal of the American College of Cardiology.
Analizą objęto dwie kohorty pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrej niewydolności serca (n1= 1 318; n2= 876). Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż stężenie chlorków w surowicy w momencie przyjęcia do szpitala pacjentów z ostrą niewydolnością serca korelowało istotnie ujemnie z ryzykiem zgonu(HR: 0.94; 95% CI: 0.92 - 0.95; p < 0.001). Po przeprowadzeniu analizy wieloczynnikowej wykazano, iż stężenie chlorków nadal pozostawało niezależnym predyktorem zgonu w przebiegu ostrej niewydolności serca (HR: 0.93; 95% CI: 0.90 - 0.97; p < 0.001). Natomiast podobna analiza wieloczynnikowa, w której wzięto pod uwagę stężenie sodu w surowicy, nie potwierdziła takiej zależności (p > 0.05).
Analiza drugiej kohorty pacjentów dostarczyła podobnych wyników, tj. przed uwzględnieniem czynników zakłócających (HR: 0.93; 95% CI: 0.91 - 0.95; p < 0.001) oraz w przeprowadzonej analizie wieloczynnikowej (HR: 0.95; 95% CI: 0.92 - 0.99; p = 0.01) wykazano, iż stężenie chlorków w momencie przyjęcia do szpitala ujemnie koreluje z ryzykiem zgonu w czasie 1 roku od epizodu ostrej niewydolności serca.
Reasumując, opierając się na uzyskanych danych wykazano, iż stężenie chlorków ujemnie koreluje z ryzykiem zgonu pacjentów w przebiegu ostrej niewydolności serca. Wydaje się ponadto, iż przydatność oznaczania stężenia sodu w prognozowaniu przebiegu tej choroby jest mniej znacząca, w porównaniu z oceną stężenia chlorków.
Analizą objęto dwie kohorty pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrej niewydolności serca (n1= 1 318; n2= 876). Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż stężenie chlorków w surowicy w momencie przyjęcia do szpitala pacjentów z ostrą niewydolnością serca korelowało istotnie ujemnie z ryzykiem zgonu(HR: 0.94; 95% CI: 0.92 - 0.95; p < 0.001). Po przeprowadzeniu analizy wieloczynnikowej wykazano, iż stężenie chlorków nadal pozostawało niezależnym predyktorem zgonu w przebiegu ostrej niewydolności serca (HR: 0.93; 95% CI: 0.90 - 0.97; p < 0.001). Natomiast podobna analiza wieloczynnikowa, w której wzięto pod uwagę stężenie sodu w surowicy, nie potwierdziła takiej zależności (p > 0.05).
Analiza drugiej kohorty pacjentów dostarczyła podobnych wyników, tj. przed uwzględnieniem czynników zakłócających (HR: 0.93; 95% CI: 0.91 - 0.95; p < 0.001) oraz w przeprowadzonej analizie wieloczynnikowej (HR: 0.95; 95% CI: 0.92 - 0.99; p = 0.01) wykazano, iż stężenie chlorków w momencie przyjęcia do szpitala ujemnie koreluje z ryzykiem zgonu w czasie 1 roku od epizodu ostrej niewydolności serca.
Reasumując, opierając się na uzyskanych danych wykazano, iż stężenie chlorków ujemnie koreluje z ryzykiem zgonu pacjentów w przebiegu ostrej niewydolności serca. Wydaje się ponadto, iż przydatność oznaczania stężenia sodu w prognozowaniu przebiegu tej choroby jest mniej znacząca, w porównaniu z oceną stężenia chlorków.
