Specjalizacje, Kategorie, Działy

Zmiany sposobu przekazywania pacjentów na oddziale poprawiające ich bezpieczeństwo

Udostępnij:
Starmer i wsp. zauważyli, że błędy w komunikacji między lekarzami podczas przekazywania pacjentów przed dyżurem są ważnym źródłem później popełnianych błędów. Dlatego zaprojektowali, wprowadzili w życie i ocenili program poprawy procesu przekazywania pacjentów. Cele obejmowały:
- zmniejszenie liczby błędów medycznych
- poprawę kompletności informacji o pacjentach w notatkach przygotowywanych dla współpracowników
- poprawę komunikacji werbalnej
- poprawę warunków pracy lekarzy.
Aby osiągnąć przedstawione cele:
- przeprowadzono dla lekarzy rezydentów trwającą 2 godziny sesję treningową w zakresie komunikacji (program TeamSTEPPS, Team Strategies, and Tools to Enhance Performance and Patient Safety)*
- zalecono przekazywanie pacjentów zgodnie ze schematem SIGNOUT?**
- wprowadzono wspólne przekazywanie pacjentów, w obecności obu zespołów: kończącego i rozpoczynającego pracę
- przeniesiono spotkania w spokojne miejsce
- wprowadzono okresowy nadzór lekarzy specjalistów nad przekazywaniem dyżuru.
Dodatkowo na jednym z dwóch włączonych do eksperymentu oddziałów zintegrowano z elektronicznym systemem prowadzenia dokumentacji medycznej specjalnie przygotowany program. Przygotowywał on zwięzłe wiadomości o pacjencie (podsumowanie, lista zadań, postępowanie w przypadku pogorszenia) w oparciu o automatycznie zebrane dane i krótkie komentarze wprowadzone do komputera przez lekarza.
W badaniu wzięło udział 84 lekarzy rezydentów, którzy pracowali na dwóch oddziałach pediatrycznych. Zebrano informacje dotyczące 1255 hospitalizacji. Po opisanej interwencji częstość popełnianych błędów spadła z 33.8 do 18.3 na 100 przyjęć (p < 0.001). Liczba działań niepożądanych związanych z leczeniem, którym można było zapobiec, spadła z 3.3 do 1.5 na 100 hospitalizacji (p = 0.04). Wykorzystanie narzędzia komputerowego było związane z istotnym poprawieniem jakości przekazywanych informacji w zakresie 11 z 14 wyodrębnionych kategorii. Czas pracy spędzany przy łóżku chorego wzrósł po interwencji z 8.3% do 10.6% (p = 0.03). Nie uległ zmianie czas potrzebny na przekazanie pacjentów. Po interwencji przekazywanie chorych znacząco częściej odbywało się w sprzyjających warunkach (33%, nastepnie 68%). Autorzy stwierdzili, że wprowadzenie opisanych zmian doprowadziło do spadku częstości popełniania błędów medycznych bez negatywnego wpływu na warunki pracy lekarzy.

* - Program TeamSTEPPS jest opisany pod adresem:
teamstepps.ahrq.gov/about-2cl_3.htm

* - SIGNOUT? – ang. wyjście, wypisanie się.
Schemat przedstawiania informacji na temat każdego pajenta:
S – sick – jeśli poważnie chory, niestabilny, albo występują specjalne zalecenia (np. nie resuscytować), wtedy należy to podkreślić na początku
I – identification – imię i nazwisko, wiek, rozpoznanie
G – general hospital course – co działo się z chorym od przyjęcia – początkowe objawy, zastosowane leczenie, reakcja na nie
N – new events of the day – co działo się z pacjentem dziś – nowe objawy, wyniki badań, zmiany leków
O – overall health – stan ogólny w danym momencie
U – upcoming possibilities – co może się dziać z pacjentem w najbliższych godzinach i jakie postępowanie można wtedy wdrożyć
T – tasks – zadania zaplanowane do wykonania dla lekarza przejmującego pacjenta
? – czy przejmujący lekarz ma pytania odnośnie pacjenta?
Odnośnik do publikacji dokładnie opisującej schemat: Horwitz LI, Moin T, Green ML. Development and implementation of an oral sign-out skills curriculum. J Gen Intern Med 2007; 22(10):1470-4. (artykuł dostępny bezpłatnie)
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.