Bartłomiej Chmielowiec o projekcie zarządzenia w sprawie opieki psychiatrycznej
Redaktor: Krystian Lurka
Data: 02.05.2018
Źródło: KL, Rzecznik Praw Pacjenta
| Tagi: | Bartłomiej Chmielowiec |
Rzecznik Praw Pacjenta przedstawił swoje uwagi do projektu zarządzenia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień. Chmielowiec z aprobatą przyjął proponowane zwiększenia nakładów na psychiatryczną opiekę zdrowotną, ale...
Zwiększenie nakładów polega na tym, że skorygowano wartości punktowe świadczeń realizowanych w warunkach stacjonarnych psychiatrycznych, zwiększając wagę punktu stosownie o 4 proc. dla świadczeń stacjonarnych psychiatrycznych oraz o 6 proc. dla świadczeń stacjonarnych psychiatrycznych dedykowanym dzieciom i młodzieży.
- Wyrażam przekonanie, że te wielopłaszczyznowe działania będą stanowiły realną odpowiedź na potrzeby osób zarówno korzystających, jak i udzielających świadczeń z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień – przyznał Bartłomiej Chmielowiec.
Rzecznik zwrócił się także z wnioskiem o rozważenie wprowadzenia zmian w zakresie finansowania przebywania osoby z zaburzeniami psychicznymi poza szpitalem, to jest:
- zwiększenie finansowania w trakcie przebywania pacjentów na przepustkach (likwidacja bądź zwiększenie wartości wskaźników korygujących), tak aby czynnik finansowy nie decydował o jej udzieleniu, a rezygnacja z nich nie była formą poszukiwania oszczędności;
- rozróżnienie przepustki z uwagi na czas jej trwania i rezygnacja ze stosowania czynnika korygującego w przypadku przepustek krótszych niż na przykład pięć godzin.
Chmielowiec podkreślił, że stosowanie wskaźników korygujących w odniesieniu do pacjentów przebywających w całodobowych oddziałach psychiatrycznych i leczenia uzależnień korzystających z przepustek oznacza zmniejszenie środków przeznaczonych na ich leczenie. Natomiast przepustka ma najczęściej cel terapeutyczny. Hospitalizacja jest rodzajem „parasola ochronnego” dla pacjenta. Z jednej strony sprzyja to powrotowi do zdrowia, z drugiej jednak stwarza rodzaj sztucznie bezpiecznych warunków życia. Przepustka pozwala na stopniowe zaadaptowanie się w środowisku domowym i weryfikuje uzyskaną poprawę. Natomiast w czasie przepustki szpital nie oszczędza na kosztach funkcjonowania (tak zwane hotelowe, personel). Przepustka jest związana z czasowym, niekoniecznie całodobowym, przebywaniem pacjenta poza szpitalem (w celu np. załatwienia spraw urzędowych).
- Ponadto biorąc pod uwagę ogólne zmniejszenie finansowania leczenia pacjenta przebywającego w szpitalu ponad określony czas, udzielanie przepustki dodatkowo obciąża szpital, co może prowadzić do rezygnacji z tego terapeutycznie uzasadnionego rozwiązania stwierdził Chmielowiec.
- Wyrażam przekonanie, że te wielopłaszczyznowe działania będą stanowiły realną odpowiedź na potrzeby osób zarówno korzystających, jak i udzielających świadczeń z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień – przyznał Bartłomiej Chmielowiec.
Rzecznik zwrócił się także z wnioskiem o rozważenie wprowadzenia zmian w zakresie finansowania przebywania osoby z zaburzeniami psychicznymi poza szpitalem, to jest:
- zwiększenie finansowania w trakcie przebywania pacjentów na przepustkach (likwidacja bądź zwiększenie wartości wskaźników korygujących), tak aby czynnik finansowy nie decydował o jej udzieleniu, a rezygnacja z nich nie była formą poszukiwania oszczędności;
- rozróżnienie przepustki z uwagi na czas jej trwania i rezygnacja ze stosowania czynnika korygującego w przypadku przepustek krótszych niż na przykład pięć godzin.
Chmielowiec podkreślił, że stosowanie wskaźników korygujących w odniesieniu do pacjentów przebywających w całodobowych oddziałach psychiatrycznych i leczenia uzależnień korzystających z przepustek oznacza zmniejszenie środków przeznaczonych na ich leczenie. Natomiast przepustka ma najczęściej cel terapeutyczny. Hospitalizacja jest rodzajem „parasola ochronnego” dla pacjenta. Z jednej strony sprzyja to powrotowi do zdrowia, z drugiej jednak stwarza rodzaj sztucznie bezpiecznych warunków życia. Przepustka pozwala na stopniowe zaadaptowanie się w środowisku domowym i weryfikuje uzyskaną poprawę. Natomiast w czasie przepustki szpital nie oszczędza na kosztach funkcjonowania (tak zwane hotelowe, personel). Przepustka jest związana z czasowym, niekoniecznie całodobowym, przebywaniem pacjenta poza szpitalem (w celu np. załatwienia spraw urzędowych).
- Ponadto biorąc pod uwagę ogólne zmniejszenie finansowania leczenia pacjenta przebywającego w szpitalu ponad określony czas, udzielanie przepustki dodatkowo obciąża szpital, co może prowadzić do rezygnacji z tego terapeutycznie uzasadnionego rozwiązania stwierdził Chmielowiec.
