Benznidazol z długotrwałą skutecznością w chorobie Chagasa

Długoterminowe badanie obserwacyjne wśród pacjentów z przewlekłą chorobą Chagasa wykazało, że czas do pozytywnego wykrycia choroby na poziomie molekularnym był znacznie krótszy w przypadku posakonazolu niż w przypadku benznidazolu.

Naukowcy przeprowadzili analizę uzupełniającą prospektywnego badania obserwacyjnego, którego celem była ocena długoterminowych wyników klinicznych leczenia posakonazolem i benznidazolem u pacjentów z przewlekłą chorobą Chagasa. Obserwowano w sumie 72 pacjentów (mediana wieku 37 lat; 64 proc. kobiet) z kohorty CHAGASAZOL (mediana czasu obserwacji 71 miesięcy) i przydzielono ich losowo do otrzymywania posakonazolu (800 mg/d. lub 200 mg/d.) lub benznidazolu (300 mg/d.).

U pacjentów wykonano badanie kliniczne, EKG i ilościową reakcję łańcuchową polimerazy (qPCR) w celu wykrycia Trypanosoma cruzi po 6-12 miesiącach od leczenia. Osobom z niepowodzeniem pasożytniczym (pozytywne wyniki qPCR) w grupie posakonazolu zaproponowano ponowne leczenie benznidazolem.

Pierwszorzędowym punktem końcowym było utrzymanie ujemnego wyniku wykrywania T-cruzi w testach qPCR. Drugorzędnymi punktami końcowymi były terminowy rozkład niepowodzeń pasożytniczych, działania niepożądane benznidazolu u pacjentów leczonych początkowo w porównaniu z pacjentami leczonymi ponownie oraz długoterminowe wyniki kliniczne w okresie obserwacji.

Ogółem 43 z 45 biorców posakonazolu wykazało pozytywne wyniki qPCR w okresie obserwacji, a 35 z nich zostało następnie ponownie leczonych benznidazolem. Tylko trzech z 51 uczestników leczonych benznidazolem (początkowo lub jako ponowne leczenie) wykazało pozytywne wyniki qPCR, wszyscy otrzymali pełny schemat leczenia trwający 60 dni.

Czas do uzyskania pozytywnego wyniku qPCR był istotnie krótszy w przypadku posakonazolu niż benznidazolu (17 miesięcy; 95 proc. CI, 9–24 w porównaniu z 118 miesiącami; 95 proc. CI, 111–127; P <0,001).

U czterech pacjentów w ciągu 3–10 lat wystąpił postęp choroby serca, a wskaźnik występowania wyniósł 0,94 zdarzenia na 100 osobolat.

U 80 proc. uczestników ponownie leczonych benznidazolem zgłoszono wystąpienie działań niepożądanych, głównie reakcji skórnych (60 proc.) i zaburzeń żołądkowo-jelitowych (31 proc.), co doprowadziło do przerwania leczenia u 26 proc. pacjentów.

Badanie prowadziła Joan Roig-Sanchis z Vall d'Hebron University Hospital w Barcelonie. Zostało opublikowane online 27 marca 2025 r. w czasopiśmie „Clinical Microbiology and Infection”.