iStock
Dekalog polskiej kardiologii
Śmiertelność w Polsce ze względu na choroby sercowo-naczyniowe przekracza 45 proc. Co pomogłyby kardiologom zmierzyć się z coraz większymi wyzwaniami i problemami? O tym jest „Dekalog polskiej kardiologii na lata 2023–2025”.
Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne zaklasyfikowało poszczególne kraje Europy do kategorii ryzyka sercowo-naczyniowego. W przypadku Polski to ryzyko pozostaje co najmniej wysokie. Znacząco wyższe niż w wielu państwach Europy Zachodniej. Oczekiwana długość życia Polaków jest krótsza mniej więcej o cztery lata w porównaniu ze średnią oczekiwaną długością życia w pozostałych krajach Unii Europejskiej. Sytuacja, która jeszcze przed pandemią nie napawała optymizmem, znacząco się pogorszyła w latach 2020-2021. W Polsce stwierdzono ok. 120 tys. nadmiarowych zgonów, których można było uniknąć. Za tę nadumieralność możemy winić jednak nie tylko pandemię COVID-19, bo za więcej niż co trzeci zgon odpowiedzialne były przyczyny związane z układem krążenia.
Śmiertelność w Polsce ze względu na choroby sercowo-naczyniowe przekracza 45 proc. Najczęściej występujące czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego to nadciśnienie tętnicze (11 milionów Polaków), hipercholesterolemia (ponad 20 mln), palenie papierosów (8 mln), otyłość (7 mln), cukrzyca (3 mln). Spośród 11 mln Polaków cierpiących na nadciśnienie tętnicze jedynie połowa ma postawioną diagnozę.
Wraz z podwyższonych cholesterolem zwiększa się ryzyko miażdżycy, udaru i amputacji kończyn dolnych. Coraz większym wyzwaniem ponownie staje się w polskiej populacji palenie papierosów. Polskie dzieci tyją najszybciej w Europie, należy się więc spodziewać, że problem otyłości będzie w kolejnych latach systematycznie rósł.
Jakie zmiany pomogłyby kardiologom zmierzyć się z coraz większymi wyzwaniami i problemami?
W „Dekalogu polskiej kardiologii na lata 2023–2025”, który powinien być wdrożony do 2025 roku proponuje się:
1. Pełne uruchomienie Narodowego Programu Chorób Układu Krążenia w całym kraju, a także jego przejrzyste i kolegialne zarządzanie.
2. Urealnienie wycen w zakresie kardiologii, zwłaszcza w obszarze kardiologii interwencyjnej.
3. Szybka refundacja procedur o udowodnionych korzyściach w poprawie rokowania pacjentów.
4. Stworzenie szybkiej ścieżki refundacyjnej dla nowych wyrobów medycznych oraz technologii lekowych znacznie poprawiających skuteczność terapii.
5. Przyjęcie kryteriów włączenia do programu NFZ leczenia hipercholesterolemii na podstawie wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz połączenie go z programem KOS-zawał.
6. Stworzenie systemu umożliwiającego kardiologom szkolenie i nabywanie kompetencji w zakresie samodzielnego wykonywania i oceniania tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego w zakresie kardiologii.
7. Stworzenie narodowego programu leczenia chorych ze wstrząsem kardiogennym oraz po nagłym zatrzymaniu krążenia.
8. Stworzenie systemu diagnostyki genetycznej na potrzeby kardiologii.
9. Wspieranie i intensyfikacja rozwoju kardiologii dziecięcej w Polsce.
10. Usprawnienie funkcjonowania Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Co poza tym?
Udostępniamy dokument w całości.
Dekalog można oglądać na komputerach, niektórych telefonach lub ściągając go po kliknięciu w: Dekalog niezaspokojonych potrzeb polskiej kardiologii 2023-2025.
Przeczytaj także: „Prezes elekt o nielimitowanej kardiologii” i „O priorytetach zdrowotnych po wyborach”.
Śmiertelność w Polsce ze względu na choroby sercowo-naczyniowe przekracza 45 proc. Najczęściej występujące czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego to nadciśnienie tętnicze (11 milionów Polaków), hipercholesterolemia (ponad 20 mln), palenie papierosów (8 mln), otyłość (7 mln), cukrzyca (3 mln). Spośród 11 mln Polaków cierpiących na nadciśnienie tętnicze jedynie połowa ma postawioną diagnozę.
Wraz z podwyższonych cholesterolem zwiększa się ryzyko miażdżycy, udaru i amputacji kończyn dolnych. Coraz większym wyzwaniem ponownie staje się w polskiej populacji palenie papierosów. Polskie dzieci tyją najszybciej w Europie, należy się więc spodziewać, że problem otyłości będzie w kolejnych latach systematycznie rósł.
Jakie zmiany pomogłyby kardiologom zmierzyć się z coraz większymi wyzwaniami i problemami?
W „Dekalogu polskiej kardiologii na lata 2023–2025”, który powinien być wdrożony do 2025 roku proponuje się:
1. Pełne uruchomienie Narodowego Programu Chorób Układu Krążenia w całym kraju, a także jego przejrzyste i kolegialne zarządzanie.
2. Urealnienie wycen w zakresie kardiologii, zwłaszcza w obszarze kardiologii interwencyjnej.
3. Szybka refundacja procedur o udowodnionych korzyściach w poprawie rokowania pacjentów.
4. Stworzenie szybkiej ścieżki refundacyjnej dla nowych wyrobów medycznych oraz technologii lekowych znacznie poprawiających skuteczność terapii.
5. Przyjęcie kryteriów włączenia do programu NFZ leczenia hipercholesterolemii na podstawie wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz połączenie go z programem KOS-zawał.
6. Stworzenie systemu umożliwiającego kardiologom szkolenie i nabywanie kompetencji w zakresie samodzielnego wykonywania i oceniania tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego w zakresie kardiologii.
7. Stworzenie narodowego programu leczenia chorych ze wstrząsem kardiogennym oraz po nagłym zatrzymaniu krążenia.
8. Stworzenie systemu diagnostyki genetycznej na potrzeby kardiologii.
9. Wspieranie i intensyfikacja rozwoju kardiologii dziecięcej w Polsce.
10. Usprawnienie funkcjonowania Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Co poza tym?
Udostępniamy dokument w całości.
Dekalog można oglądać na komputerach, niektórych telefonach lub ściągając go po kliknięciu w: Dekalog niezaspokojonych potrzeb polskiej kardiologii 2023-2025.
Przeczytaj także: „Prezes elekt o nielimitowanej kardiologii” i „O priorytetach zdrowotnych po wyborach”.
