Dr Olga Rostkowska chce pokierować Okręgową Izbą Lekarską w Warszawie

– Chcę w izbie zbudować takie miejsce, gdzie lekarze i lekarze dentyści będą mogli zgłaszać się z problemami zarówno osobistymi, zawodowymi, jak i prawnymi czy dotyczącymi zdrowia psychicznego. Mam bogate doświadczenie w zarządzaniu organizacjami związanymi ze zdrowiem na szczeblu europejskim, które nacechowane jest stylem „łącz, a nie dziel” – mówi dr Olga Rostkowska, wykładowca na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym.

• 13 kwietnia dowiemy się, kto pokieruje Okręgową Izbą Lekarską w Warszawie. Swój akces zgłosiły dwie osoby – dr Olga Rostkowska i dr Artur Drobniak. „Menedżer Zdrowia” rozmawia z pierwszą kobietą lekarzem, która sięga po władzę w izbach lekarskich
• Dr Olga Rostkowska ma bogate doświadczenie w zarządzaniu organizacjami związanymi ze zdrowiem na szczeblu europejskim – pracowała w instytucjach w Kopenhadze, Luksemburgu i Brukseli
• Jej styl zarządzania nacechowany jest nastawieniem na dialog i wsłuchiwanie się w głosy środowiska, co potwierdziło się podczas dotychczasowego zarządzania warszawską izbą, w której od marca pełni funkcję prezesa
• Pracę w izbie zaczęła od wsparcia działalności Ośrodka Doskonalenia Zawodowego. Udało jej się, wspólnie z dr. Maciejem Cyranem, rozwinąć system szkoleń oraz refundację doskonalenia
• Do wyborów idzie pod hasłem #ZdrowszaIzba. Stawia na wzmocnienie funkcji pełnomocnika ds. zdrowia lekarzy i lekarzy dentystów, chce wzmocnić ochronę prawną nad ich zawodowym życiem, przyciągnąć i zaangażować w życie izby lekarzy seniorów

Jest pani pierwszą kobietą lekarką, która zdecydowała się kandydować na stanowisko prezesa Okręgowej Rady Lekarskiej w Warszawie. Co skłoniło panią do tej decyzji?
– Jestem przekonana, że prócz kompetencji będących niezbędnym warunkiem do kierowania izbą w naszym okręgu potrzeba takiej kobiecej troski – panie mają naturalną moc łagodzenia sporów, likwidowania pewnych podziałów. Niestety, obecnie w naszym środowisku powstały pewne nieporozumienia, które trzeba wyprostować. Mam plan, jak to zrobić. Sprawdził się on w ostatnich tygodniach, odkąd kieruję warszawską izbą, jako osoba zastępująca prezesa ORL, po rezygnacji dr. Piotra Pawliszaka. Co ważne, również moje dotychczasowe relacje z Naczelną Izbą Lekarską wyglądają korzystnie. Jestem osobą nastawioną na dialog i wsłuchiwanie się w głosy środowiska. Szkoliłam się w tym, żeby umieć wysłuchać do końca i zrozumieć głos drugiej strony, nie szukać konfliktu, nie jątrzyć, ale wyciągnąć z ludzi to, co jest w nich najlepsze.

Jak to jest być młodą kobietą, która musi się przebić w męskim świecie?
– Jest to oczywiście wyzwanie, ale nie pierwsze, przed którym staję. W moim życiu było wiele sufitów, które musiałam przebijać, dlatego nie boją się wyzwań. Swoje cele osiągałam ciężką pracą i życzliwością ludzi, którą udało mi się zaskarbić. Mam bogate doświadczenie w pracy w organizacjach międzynarodowych w kilku krajach. Pracowałam w europejskich instytucjach w Kopenhadze, Luksemburgu czy w Brukseli. Są to miejsca, w których zobaczyłam też, jak kobiety potrafią zapanować nad trudnymi sytuacjami w łagodny sposób. Jak potrafią swoją merytoryką i swoim zarządzaniem uczynić te instytucje mocnymi. Przyglądałam się, jak na Zachodzie pewne rzeczy można organizować, i tym się inspiruję. To nauczyło mnie sposobu rozwiązywania konfliktów, rozmawiania z drugim człowiekiem, koordynowania grupy, tego, jak wspierać pomysły różnych osób, ale też słuchać krytyki. Potrafię pracować w zespole bardzo zróżnicowanym ze względu na płeć, wiek, doświadczenie czy poglądy. Dla mnie izba i zarządzanie nią nie mają płci, wieku czy orientacji politycznej – liczy się pomysł, chęć dialogu i gotowość do działania.

Pani start wpisuje się w trend zapoczątkowany przez działalność organizacji „Kobiety w chirurgii”, która jako pierwsza w medycynie podjęła ryzyko obalenia mitów na temat kobiet, wciąż postrzeganych jako osoby nie zawsze skoncentrowane na celu.
– Rzeczywiście, w tej chwili kobiety są coraz odważniejsze, zaczynają stawiać na siebie i nie boją się pokazać, że są silne, odważne, realizujące marzenia i zdobywające duże rzeczy. Granica między światem męskim i damskim się zaciera. Jestem kobietą, w takiej płci się urodziłam, dobrze mi z tym, i nie oznacza to, że nie mogę sięgać po cele wcześniej, w mentalności społeczeństwa, zarezerwowane dla mężczyzn. Znam swoją wartość jako człowiek. Płeć jest dla mnie drugoplanowa – najważniejsze są ciężka praca i zaangażowanie, a moją dewizą jest „łączyć, a nie dzielić”. Może dlatego skupiam wokół siebie fantastycznych ludzi.

Pani pierwsza zgłosiła swoją kandydaturę. Jak ją przyjęto?
– Swój start ogłosiłam na Okręgowej Radzie Lekarskiej. Nie było to dużym zaskoczeniem, ponieważ od pewnego czasu zastępuję prezesa ORL, co oznacza, że w praktyce kieruję izbą. Dlatego też znam bardzo dobrze wewnętrzne problemy naszej instytucji, wiem, jak ta organizacja działa, jaka jest struktura, która otacza lekarzy – jestem z tym na bieżąco. Moją kandydaturę przyjęto bardzo ciepło na kilku forach. Dostałam też ogromne wsparcie ze strony grupy Matek Lekarek.

Z jakim hasłem idzie pani do wyborów?
– Moim hasłem wyborczym jest #ZdrowszaIzba. Jestem lekarzem medycyny stylu życia, wykładowcą uniwersyteckim, dlatego wiem, że dziś środowisko lekarskie potrzebuje również zadbania o swoje zdrowie psychiczne i fizyczne. Dlatego stawiam na wzmocnienie funkcji pełnomocnika ds. zdrowia lekarzy i lekarzy dentystów, chcę w izbie zbudować takie miejsce, gdzie koledzy nie będą bali się czy wstydzili zgłaszać po pomoc w przypadku problemów z wypaleniem zawodowym czy w kryzysie zdrowia psychicznego. Zależy mi też na poprawie zdrowia fizycznego naszych kolegów – będziemy organizować aktywności sportowe oraz akcje profilaktyczne, np. szczepienia przeciw grypie. Rozmawiam z lekarzami oraz lekarzami dentystami i wiem, że bardzo ważną dla nich kwestią jest opieka prawna, dlatego moje działania koncentrują się wokół ochrony tej części życia zawodowego. Zależy mi na otwarciu nad lekarzem parasola prawnego, pod który będzie mógł wejść i razem z izbą przejść przez trudne momenty.

Kolejna kwestia to dbanie o seniorów wśród lekarzy i lekarzy dentystów. Nie możemy o nich zapominać. Przecież opierając się działalności wielu z nich, zbudowaliśmy tę izbę. Chcemy zrobić wszystko, żeby nie czuli się pozostawieni sami sobie. Dlatego inwestujemy w różne wydarzenia: od akcji świątecznych, poprzez aktywności rehabilitacyjne, po spotkania edukacyjne, które oddadzą temu środowisku to, co ono dało nam.

Ponieważ jestem nauczycielem akademickim, swoją pracę w izbie zaczęłam od wsparcia działalności Ośrodka Doskonalenia Zawodowego. Udało mi się, wspólnie z dyrektorem kierującym tym ośrodkiem, dr. Maciejem Cyranem, rozwinąć system szkoleń oraz refundację doskonalenia. Na lekarzach ciąży obowiązek dokumentowania punktów edukacyjnych, aby ułatwić im to zadanie, wprowadziliśmy możliwość zdalnego ich rozliczania. Mamy w planach dalsze prace w tym kierunku – po to, aby z lekarzy maksymalnie zdjąć obowiązek kolekcjonowania punktów u siebie, i ułatwić im życie.

Prezes NIL Łukasz Jankowski swoją drogę do samorządu rozpoczął od niezgody na zastaną sytuację, pani wychodzi od kreacji. Nie ma w pani buntu na zastaną sytuację?
– Moi poprzednicy – prezes Łukasz Jankowski, a po nim prezes Piotr Pawliszak – dokonali wielu zmian w samorządzie lekarskim. Ja niejako stoję na plecach tych osób, które zmieniły postrzeganie samorządu, a także osadziły mnie w nim. Chciałabym kontynuować dobre kierunki i wzbogacić je o własne pomysły. Nie wydaje mi się, że dziś izba potrzebuje rewolucji – jesteśmy już w dobrym punkcie, na fajnym torze, a teraz potrzebujemy bezpiecznej i spokojnej ewolucji oraz współpracy. Przewrót już był. Mamy w izbie bardzo dużo dobrych rzeczy, czas je wzmacniać i konsolidować, a także cały czas słuchać lekarzy i lekarzy dentystów – bo to oni mają nam wskazywać, czego potrzebują. Mogę wyliczyć – dziś priorytety to przede wszystkim ochrona prawna, walka z hejtem, lepsza reprezentacja „głosu lekarzy”, podniesienie rangi i dbanie o prestiż naszego pięknego zawodu.

Izba naczelna stawia na współpracę z decydentami. Czy okręgowa też aspiruje do takich działań?
– Nie aspiruje, a działa. Chcemy współpracować i współpracujemy z  różnymi instytucjami i interesariuszami systemu. Zrzeszamy środowisko lekarskie ze znacznej części Polski – jesteśmy największą izbą, mamy najwięcej członków, a to zobowiązuje. Obecnie prowadzimy rozmowy z Ministerstwem Edukacji ws. przedmiotu szkolnego dotyczącego wiedzy o zdrowia. Mamy w izbie gotowe pomysły dotyczące tego, czego dzieci powinny się uczyć. Liczymy, że wkrótce będziemy mogli się pochwalić pierwszymi owocami. Wierzymy, że funkcją samorządu jest także wpływ na społeczeństwo. Jeśli będzie ono zdrowsze, to także praca lekarzy będzie choć trochę łatwiejsza.

Przeczytaj także: „Specjalizacja zabiegowa jest rodzaju żeńskiego”.