Kara dla lekarza antyszczepionkowca w Austrii

Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu orzekł, że Austria miała prawo ukarać lekarza, który publicznie głosił nieskuteczność szczepień i wątpił w istnienie wirusów. Medykowi wymierzono karę grzywny w wysokości 2 tys. euro w zawieszeniu.

Klaus Bielau, doktor z Grazu, zamieścił w 2016 r. artykuł na swojej stronie internetowej, w którym stwierdził, że wirusy chorobotwórcze nie istnieją, a szczepienia nigdy nie chroniły przed chorobami. Interesujący się „medycyną holistyczną” i homeopatią lekarz pisał też, że żadnej choroby nie udało się wyeliminować dzięki szczepieniom oraz że natura tak naprawdę „nie zna chorób”.

Sprawą zajęła się Rada Dyscyplinarna Austriackiego Stowarzyszenia Medycznego, która w 2017 r. orzekła, że tezy doktora nie były zgodne ze stanem nauki i doświadczeniem medycznym. Ponadto Bielau przedstawił swoje twierdzenia w sposób jednostronny i negatywny, a na inne źródła wiedzy powołał się powierzchownie. Rada Dyscyplinarna uznała, że zaszkodził on wizerunkowi zawodu lekarza i naruszył swoje obowiązki zawodowe. Nałożyła na niego grzywnę w wysokości 2 tys. euro w zawieszeniu na rok. Bielau miał też pokryć koszty sądowe na sumę 1,5 tys. euro.

Szarlatanom zdecydowanie nie!– Szarlatani serwują ludziom ułudę – magiczne mikstury i cudowne pigułki. Temu trzeba zdecydowanie się przeciwstawić. Ci, którzy żerują na tragediach pacjentów, muszą za to odpowiadać – przekonuje prof. Jarosław Pinkas.

Po wyczerpaniu możliwości odwołania przed sądami austriackimi Bielau zwrócił się do Trybunału w Strasburgu. W swojej skardze podkreślił, że nakładając na niego karę Austriackie Stowarzyszenie Medyczne naruszyło jego prawo do swobody wypowiedzi. Domagał się zawieszenia kary nałożonej w wyniku postępowania dyscyplinarnego.

ETPCz nie dopatrzył się jednak naruszenia swobody wypowiedzi austriackiego medyka. W wyroku zwrócił uwagę, że sankcja dyscyplinarna nałożona na Bielaua w formie grzywny w zawieszeniu była stosunkowo niska. Sędziowie ze Strasburga uznali też, że austriackiemu wymiarowi sprawiedliwości udało się zachować równowagę pomiędzy interesem społeczeństwa a wolnością wypowiedzi skarżącego.