Komunikat Zarządu Krajowego OZZL dla mediów o wystąpieniu Zarządu Krajowego OZZL do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie ustawy refundacyjnej
Redaktor: Andrzej Kordas
Data: 01.12.2011
Źródło: Zarząd Krajowy OZZL
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
Komunikat Zarządu Krajowego OZZL dla mediów
o wystąpieniu Zarządu Krajowego OZZL do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie ustawy refundacyjnej
o wystąpieniu Zarządu Krajowego OZZL do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie ustawy refundacyjnej
Związek zarzuca w/w przepisom, że:
1. Traktują one nierówno (gorzej) lekarzy jako pracowników w stosunku do pracowników innych zawodów, a przez to dyskryminują lekarzy w zakresie odpowiedzialności materialnej pracowników, zwłaszcza jeśli chodzi o odpowiedzialności pracownika za szkody wyrządzone osobie trzeciej przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych. To gorsze traktowanie lekarzy polega na tym, że lekarz pracownik – w myśl zaskarżonych przepisów – jest zobowiązany do wypłaty odszkodowania bezpośrednio osobie trzeciej (w tym przypadku NFZ) w żądanej przez nią kwocie, podczas gdy inni pracownicy w podobnym przypadku podlegają tylko odpowiedzialności pracowniczej – wobec pracodawcy, co wynika z przepisów kodeksu pracy, a wysokość ewentualnego odszkodowania nie może przewyższyć kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody. Przez to w/w przepisy są niezgodne z konstytucyjną zasadą równości obywateli i zakazem dyskryminowania kogokolwiek.
2. Zawierają one sformułowania na tyle ogólnikowe i nieprecyzyjne, że powoduje to niepewność adresatów tych przepisów (lekarzy) co do ich praw i obowiązków oraz stwarza nazbyt szerokie ramy dla organów stosujących te przepisy (NFZ), które w istocie muszą zastępować prawodawcę w zakresie tych zagadnień, które zostały uregulowane w sposób niejasny i nieprecyzyjny. Przez to naruszona jest zasada poprawnej legislacji, a zatem i konstytucyjna zasada państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP). Ogólnikowość i nieprecyzyjność dotyczy pojęcia „względy medyczne”, od uwzględniania których zależeć ma uznanie przez kontrolerów NFZ czy dany lek refundowany został wypisany przez lekarza prawidłowo czy nieprawidłowo. OZZL zauważa, że nie wiadomo na podstawie wspomnianych przepisów co należy uznać za „względy medyczne” w sytuacji, gdy funkcjonują w praktyce różnorodne sposoby i metody leczenia, a jednocześnie nie ma aktu prawnego powszechnie obowiązującego, akceptowanego przez NFZ i podanego do wiadomości lekarzy, który by określał obowiązujące standardy leczenia. To powoduje, że o tym, czy „względy medyczne” zaistniały czy nie, decyduje arbitralnie urzędnik (kontroler) NFZ, a lekarz nie wie jakimi standardami ma się kierować.
Wniosek OZZL do TK nie uwzględnia wszystkich zarzutów o niekonstytucyjność formułowanych wobec ustawy refundacyjnej, bo musiał on być ograniczony wyłącznie do spraw przynależnych związkom zawodowym.
1. Traktują one nierówno (gorzej) lekarzy jako pracowników w stosunku do pracowników innych zawodów, a przez to dyskryminują lekarzy w zakresie odpowiedzialności materialnej pracowników, zwłaszcza jeśli chodzi o odpowiedzialności pracownika za szkody wyrządzone osobie trzeciej przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych. To gorsze traktowanie lekarzy polega na tym, że lekarz pracownik – w myśl zaskarżonych przepisów – jest zobowiązany do wypłaty odszkodowania bezpośrednio osobie trzeciej (w tym przypadku NFZ) w żądanej przez nią kwocie, podczas gdy inni pracownicy w podobnym przypadku podlegają tylko odpowiedzialności pracowniczej – wobec pracodawcy, co wynika z przepisów kodeksu pracy, a wysokość ewentualnego odszkodowania nie może przewyższyć kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody. Przez to w/w przepisy są niezgodne z konstytucyjną zasadą równości obywateli i zakazem dyskryminowania kogokolwiek.
2. Zawierają one sformułowania na tyle ogólnikowe i nieprecyzyjne, że powoduje to niepewność adresatów tych przepisów (lekarzy) co do ich praw i obowiązków oraz stwarza nazbyt szerokie ramy dla organów stosujących te przepisy (NFZ), które w istocie muszą zastępować prawodawcę w zakresie tych zagadnień, które zostały uregulowane w sposób niejasny i nieprecyzyjny. Przez to naruszona jest zasada poprawnej legislacji, a zatem i konstytucyjna zasada państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP). Ogólnikowość i nieprecyzyjność dotyczy pojęcia „względy medyczne”, od uwzględniania których zależeć ma uznanie przez kontrolerów NFZ czy dany lek refundowany został wypisany przez lekarza prawidłowo czy nieprawidłowo. OZZL zauważa, że nie wiadomo na podstawie wspomnianych przepisów co należy uznać za „względy medyczne” w sytuacji, gdy funkcjonują w praktyce różnorodne sposoby i metody leczenia, a jednocześnie nie ma aktu prawnego powszechnie obowiązującego, akceptowanego przez NFZ i podanego do wiadomości lekarzy, który by określał obowiązujące standardy leczenia. To powoduje, że o tym, czy „względy medyczne” zaistniały czy nie, decyduje arbitralnie urzędnik (kontroler) NFZ, a lekarz nie wie jakimi standardami ma się kierować.
Wniosek OZZL do TK nie uwzględnia wszystkich zarzutów o niekonstytucyjność formułowanych wobec ustawy refundacyjnej, bo musiał on być ograniczony wyłącznie do spraw przynależnych związkom zawodowym.
