Archiwum
Krzysztof Łach: Resort nie powinien spłacać długów instytutów
Redaktor: Krystian Lurka
Data: 22.02.2018
Źródło: Krystian Lurka
| Tagi: | Krzysztof Łach, instytut, instytuty |
- Milena Kruszewska, rzeczniczka Ministerstwa Zdrowia zapowiedziała, że resort nie będzie spłacać zobowiązań instytutów. I być może dobrze - powiedział Krzysztof Łach w rozmowie z "Menedżerem Zdrowia".
Krzysztof Łach, specjalista w zakresie refundacji, wyceny i market access dla technologii lekowych, realizator ukończonego projektu dotyczącego zastosowania oceny technologii medycznych w szpitalach w Europie, były asystent w Zakładzie Promocji Zdrowia Instytutu Zdrowia Publicznego Collegium Medicum UJ w Krakowie:
- Słuszne wydają się opinie, iż ministerstwo nie powinno spłacać tych zobowiązań, gdyż nie daje to żadnego pozytywnego sygnału dla tych jednostek, które trzymały dyscyplinę budżetową i potrafiły się zaadaptować w zmieniających się dość mocno w ostatnich latach warunkach (pakiet onkologiczny, sieć szpitali, ryczałt, wycena świadczeń). Zestawienie zysków i strat w podziale na instytuty pokazuje jednak dość klarownie, iż kłopoty miały i mają bezpośredni świadczeniodawcy w odróżnieniu od instytutów z większym udziałem zadań naukowo-badawczych. Pojawiają się, słuszne zresztą głosy, iż taki wynik instytutów, dla których głównym źródłem finansowania jest NFZ, jest wynikiem wyceny punktowej świadczeń nieadekwatnej do realnych kosztów. Nawet najsprawniejszy menedżer nie będzie w stanie zbilansować strat działaniami zarządczymi polegającymi na optymalizacji kosztów i lokalną restrukturyzacją.
Słusznym wydaje się więc jednorazowe pokrycie zobowiązań w ramach „wyrównania szans”. Słowem kluczowym jest tutaj „jednorazowe”, gdyż nastąpić musi szereg zmian w funkcjonowaniu tych instytutów i podejściu do nich przez organ nadzorujący oraz instytucji finansujących. Jest tu kilka kwestii, które wymagają działań z dominującym elementem wzrostu wyceny świadczeń (współczynnik korygujący). Zapobieganie zadłużaniu świadczeniodawców nie dotyczy jednak tylko instytutów pod nadzorem MZ, ale wszystkich świadczeniodawców w Polsce i wymaga kompleksowego działania. Podstawą tych działań jest szeroko pojęta restrukturyzacja, nawet czasem ta bolesna polegająca na redukcji personelu lub zamykaniu oddziałów/całych jednostek, ale w zgodzie z realnymi potrzebami zdrowotnymi (kontynuacja prac nad mapami potrzeb) Kolejny aspekt restrukturyzacji to transfer tych pacjentów i świadczeń ze szpitali do ambulatoriów i redukcja hospitalizacji, co jest zawsze związane z oszczędnościami.
To musi nastąpić w ramach szerszej strategii dla zdrowia poprzedzonej analizą sytuacji. Dalej, i co bardzo ważne moim zdaniem, to transformacja IOWISZ na bardziej kompleksowe podejście jakim jest ocena technologii medycznych na poziomie szpitala (HB-HTA), które służy nie tylko ocenie potencjalnych inwestycji, ale w obecnej sytuacji przede wszystkim poszukiwaniu bardziej efektywnych klinicznie technologii i procedur (a więc rewizji katalogu świadczeń), które finalnie optymalizują koszty świadczeń i/lub zmieniają ich charakter poprzez np. redukcję czasu hospitalizacji ponad to co jest finansowane i tym samym zwiększają możliwości przyjęć, co przy odpowiednim efekcie skali, powinno przyczynić się do pożądanej dyscypliny finansowej w skali makro. To tylko wybrane korzyści podejścia HB-HTA, o których pisałem wielokrotnie na łamach „Menedżera Zdrowia”. HB-HTA to jedno z rozwiązań realnie wpływających na jakość i efektywność świadczeń. Wdrażanie takich działań powinno – moim zdaniem – znaleźć uznanie regulatora i płatnika w postaci premiowania świadczeniodawców aktywnie zwiększających jakość i efektywność opieki zdrowotnej.
Przeczytaj także: "1 203 286 467 złotych długu, czyli instytuty to kolosy na glinianych nogach", "Dyrektorzy instytutów o długach, wycenach i współpracy z Ministerstwem Zdrowia", "Profesor Opolski: To, że w 2016 rok aż trzynaście instytutów miało straty, powinno martwić" i "Czy ministerstwo planuje oddłużyć instytuty? Milena Kruszewska odpowiada".
Zachęcamy do polubienia profilu "Menedżera Zdrowia" na Facebooku: www.facebook.com/MenedzerZdrowia/ i obserwowania konta na Twitterze: www.twitter.com/MenedzerZdrowia.
- Słuszne wydają się opinie, iż ministerstwo nie powinno spłacać tych zobowiązań, gdyż nie daje to żadnego pozytywnego sygnału dla tych jednostek, które trzymały dyscyplinę budżetową i potrafiły się zaadaptować w zmieniających się dość mocno w ostatnich latach warunkach (pakiet onkologiczny, sieć szpitali, ryczałt, wycena świadczeń). Zestawienie zysków i strat w podziale na instytuty pokazuje jednak dość klarownie, iż kłopoty miały i mają bezpośredni świadczeniodawcy w odróżnieniu od instytutów z większym udziałem zadań naukowo-badawczych. Pojawiają się, słuszne zresztą głosy, iż taki wynik instytutów, dla których głównym źródłem finansowania jest NFZ, jest wynikiem wyceny punktowej świadczeń nieadekwatnej do realnych kosztów. Nawet najsprawniejszy menedżer nie będzie w stanie zbilansować strat działaniami zarządczymi polegającymi na optymalizacji kosztów i lokalną restrukturyzacją.
Słusznym wydaje się więc jednorazowe pokrycie zobowiązań w ramach „wyrównania szans”. Słowem kluczowym jest tutaj „jednorazowe”, gdyż nastąpić musi szereg zmian w funkcjonowaniu tych instytutów i podejściu do nich przez organ nadzorujący oraz instytucji finansujących. Jest tu kilka kwestii, które wymagają działań z dominującym elementem wzrostu wyceny świadczeń (współczynnik korygujący). Zapobieganie zadłużaniu świadczeniodawców nie dotyczy jednak tylko instytutów pod nadzorem MZ, ale wszystkich świadczeniodawców w Polsce i wymaga kompleksowego działania. Podstawą tych działań jest szeroko pojęta restrukturyzacja, nawet czasem ta bolesna polegająca na redukcji personelu lub zamykaniu oddziałów/całych jednostek, ale w zgodzie z realnymi potrzebami zdrowotnymi (kontynuacja prac nad mapami potrzeb) Kolejny aspekt restrukturyzacji to transfer tych pacjentów i świadczeń ze szpitali do ambulatoriów i redukcja hospitalizacji, co jest zawsze związane z oszczędnościami.
To musi nastąpić w ramach szerszej strategii dla zdrowia poprzedzonej analizą sytuacji. Dalej, i co bardzo ważne moim zdaniem, to transformacja IOWISZ na bardziej kompleksowe podejście jakim jest ocena technologii medycznych na poziomie szpitala (HB-HTA), które służy nie tylko ocenie potencjalnych inwestycji, ale w obecnej sytuacji przede wszystkim poszukiwaniu bardziej efektywnych klinicznie technologii i procedur (a więc rewizji katalogu świadczeń), które finalnie optymalizują koszty świadczeń i/lub zmieniają ich charakter poprzez np. redukcję czasu hospitalizacji ponad to co jest finansowane i tym samym zwiększają możliwości przyjęć, co przy odpowiednim efekcie skali, powinno przyczynić się do pożądanej dyscypliny finansowej w skali makro. To tylko wybrane korzyści podejścia HB-HTA, o których pisałem wielokrotnie na łamach „Menedżera Zdrowia”. HB-HTA to jedno z rozwiązań realnie wpływających na jakość i efektywność świadczeń. Wdrażanie takich działań powinno – moim zdaniem – znaleźć uznanie regulatora i płatnika w postaci premiowania świadczeniodawców aktywnie zwiększających jakość i efektywność opieki zdrowotnej.
Przeczytaj także: "1 203 286 467 złotych długu, czyli instytuty to kolosy na glinianych nogach", "Dyrektorzy instytutów o długach, wycenach i współpracy z Ministerstwem Zdrowia", "Profesor Opolski: To, że w 2016 rok aż trzynaście instytutów miało straty, powinno martwić" i "Czy ministerstwo planuje oddłużyć instytuty? Milena Kruszewska odpowiada".
Zachęcamy do polubienia profilu "Menedżera Zdrowia" na Facebooku: www.facebook.com/MenedzerZdrowia/ i obserwowania konta na Twitterze: www.twitter.com/MenedzerZdrowia.
