iStock
Lepiej tylko na papierze
Ekspert z Federacji Przedsiębiorców Polskich zapowiada, że wydatki na ochronę zdrowia mogą realnie wynieść poniżej 5 proc. PKB – mimo że w matematycznych wyliczeniach jest więcej niż 6 proc. Dlaczego?
Wynika to z nominalnego wzrostu w wyniku inflacji – wydajemy więcej pieniędzy, co matematycznie daje wyższy wskaźnik. Niestety, realnie za te wyższe kwoty nabywamy mniej. Podobnie będzie z wydatkami na ochronę zdrowia. Nominalnie będą one wyższe, ale realnie pozwolą na sfinansowanie znacznie mniejszej liczby zakupów i usług. Wyższa inflacja – co do zasady – ułatwia realizację ustawy obligującej do zwiększania nakładów na zdrowie do 7 proc. PKB, bez rzeczywistego wzrostu wydatków w stosunku do PKB w bieżącym roku.
– Dynamicznie zmieniająca się sytuacja polskiej gospodarki oraz jej otoczenia ma wpływ na perspektywy finansowania sektora ochrony zdrowia. Aby osiągnąć poziom wydatków 7 procent PKB przy regule „t-2”, wystarczy realnie wydawać na zdrowie jedynie 5,6 procent PKB. Zgodnie z tą regułą porównujemy bowiem wydatki na zdrowie w roku bieżącym, z 2022 r., z poziomem PKB sprzed dwóch lat, czyli z 2020 r. Jednak spełnianie założeń ustawy przy jednoczesnym braku realnego zwiększenia środków na zdrowie to jedynie „wzrost na papierze” – ocenia główny ekonomista Federacji Przedsiębiorców Polskich Łukasz Kozłowski, dodając, że „obraz finansowania ochrony zdrowia w 2022 r. i kolejnych latach prezentuje się gorzej, niż wynikało to z zapowiedzi”.
– Jeśli nie zostaną zapowiedziane dodatkowe wydatki z Narodowego Funduszu Zdrowia lub budżetu państwa, realne nakłady na zdrowie w bieżącym roku zmniejszą się do poziomu poniżej 5 proc. PKB, a więc do najniższego od 2019 r. – zapowiada Kozłowski i przyznaje, że „mamy do czynienia z paradoksalną sytuacją, w której poprawia się poziom finansowania ochrony zdrowia zgodnie z kryterium ustawowym – 7 proc. PKB na zdrowie – ale według obiektywnych wskaźników stosowanych przez GUS i Eurostat musimy liczyć się ze znacznym spadkiem nakładów zdrowotnych w stosunku do PKB”.
Przeczytaj także: „Finansowy optymizm”.
– Dynamicznie zmieniająca się sytuacja polskiej gospodarki oraz jej otoczenia ma wpływ na perspektywy finansowania sektora ochrony zdrowia. Aby osiągnąć poziom wydatków 7 procent PKB przy regule „t-2”, wystarczy realnie wydawać na zdrowie jedynie 5,6 procent PKB. Zgodnie z tą regułą porównujemy bowiem wydatki na zdrowie w roku bieżącym, z 2022 r., z poziomem PKB sprzed dwóch lat, czyli z 2020 r. Jednak spełnianie założeń ustawy przy jednoczesnym braku realnego zwiększenia środków na zdrowie to jedynie „wzrost na papierze” – ocenia główny ekonomista Federacji Przedsiębiorców Polskich Łukasz Kozłowski, dodając, że „obraz finansowania ochrony zdrowia w 2022 r. i kolejnych latach prezentuje się gorzej, niż wynikało to z zapowiedzi”.
– Jeśli nie zostaną zapowiedziane dodatkowe wydatki z Narodowego Funduszu Zdrowia lub budżetu państwa, realne nakłady na zdrowie w bieżącym roku zmniejszą się do poziomu poniżej 5 proc. PKB, a więc do najniższego od 2019 r. – zapowiada Kozłowski i przyznaje, że „mamy do czynienia z paradoksalną sytuacją, w której poprawia się poziom finansowania ochrony zdrowia zgodnie z kryterium ustawowym – 7 proc. PKB na zdrowie – ale według obiektywnych wskaźników stosowanych przez GUS i Eurostat musimy liczyć się ze znacznym spadkiem nakładów zdrowotnych w stosunku do PKB”.
Przeczytaj także: „Finansowy optymizm”.
