Minister zdrowia łamie konstytucję
Redaktor: Andrzej Kordas
Data: 16.02.2012
Źródło: OZZL, AK
Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy wydał oświadczeniew sprawie nielegalności „kar umownych” nakładanych przez NFZ na świadczeniodawców
Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy zwraca uwagę, że kary umowne nakładane przez NFZ na świadczeniodawców w przypadku stwierdzenia niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy oraz w razie wystawienia recept osobom nieuprawnionym lub w przypadkach nieuzasadnionych – są nielegalne !
Zapisy o tych karach zostały bowiem umieszczone w umowach na podstawie przepisów § 29 – 31 załącznika do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, które są niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. Niezgodność ta wynika z faktu, że treść tych przepisów przekracza ustawowe upoważnienie, na podstawie którego rozporządzenie wraz z załącznikiem zostało wydane.
Delegacja ustawowa dla powyższego rozporządzenia zawarta jest w art. 137. ust. 9 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Jednak ani w tym artykule, ani w żadnym innym miejscu, ustawa ta nie przewiduje możliwości zawarcia w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej kar umownych nakładanych przez NFZ na świadczeniodawcę w przypadkach, które wymieniliśmy wyżej. Tym bardziej nie ma też wytycznych, które pozwalałyby na określenie w akcie wykonawczym wysokości kar, sposobu ich nakładania i egzekwowania.
Nie ulega zatem wątpliwości, że przepisy § 29 – 31 załącznika do Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej nie mieszczą się w zakresie spraw przekazanych przez ustawę delegującą do uregulowania w tym rozporządzeniu i przekraczają treść dyrektywną, której wykonaniu mają służyć. Zgodnie z bogatym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego takie cechy aktu wykonawczego przesądzają o jego niezgodności z art.92 ust. 1 Konstytucji, a przez to o jego nielegalności. Ta niezgodność jest tym bardziej jaskrawa, że wskazane wyżej przepisy załącznika do rozporządzenia dotyczą władczych form działania organów administracji publicznej wobec obywateli (w tym przypadku NFZ wobec świadczeniodawców), co bezwzględnie powinno być uregulowane w ustawie, a nie w akcie wykonawczym.
Wobec powyższego Zarząd Krajowy OZZL zwrócił się do: Premiera, Ministra Zdrowia, Rzecznika Praw Obywatelskich, Prezesa NFZ i Przewodniczącej Rady NFZ z wnioskiem, aby osoby te – zgodnie ze swoimi kompetencjami – podjęły działania, które doprowadzą do wyeliminowania nielegalnych przepisów i nielegalnych kar.
Zapisy o tych karach zostały bowiem umieszczone w umowach na podstawie przepisów § 29 – 31 załącznika do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, które są niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. Niezgodność ta wynika z faktu, że treść tych przepisów przekracza ustawowe upoważnienie, na podstawie którego rozporządzenie wraz z załącznikiem zostało wydane.
Delegacja ustawowa dla powyższego rozporządzenia zawarta jest w art. 137. ust. 9 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Jednak ani w tym artykule, ani w żadnym innym miejscu, ustawa ta nie przewiduje możliwości zawarcia w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej kar umownych nakładanych przez NFZ na świadczeniodawcę w przypadkach, które wymieniliśmy wyżej. Tym bardziej nie ma też wytycznych, które pozwalałyby na określenie w akcie wykonawczym wysokości kar, sposobu ich nakładania i egzekwowania.
Nie ulega zatem wątpliwości, że przepisy § 29 – 31 załącznika do Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej nie mieszczą się w zakresie spraw przekazanych przez ustawę delegującą do uregulowania w tym rozporządzeniu i przekraczają treść dyrektywną, której wykonaniu mają służyć. Zgodnie z bogatym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego takie cechy aktu wykonawczego przesądzają o jego niezgodności z art.92 ust. 1 Konstytucji, a przez to o jego nielegalności. Ta niezgodność jest tym bardziej jaskrawa, że wskazane wyżej przepisy załącznika do rozporządzenia dotyczą władczych form działania organów administracji publicznej wobec obywateli (w tym przypadku NFZ wobec świadczeniodawców), co bezwzględnie powinno być uregulowane w ustawie, a nie w akcie wykonawczym.
Wobec powyższego Zarząd Krajowy OZZL zwrócił się do: Premiera, Ministra Zdrowia, Rzecznika Praw Obywatelskich, Prezesa NFZ i Przewodniczącej Rady NFZ z wnioskiem, aby osoby te – zgodnie ze swoimi kompetencjami – podjęły działania, które doprowadzą do wyeliminowania nielegalnych przepisów i nielegalnych kar.
