Nobel w medycynie za wyrysowanie fragmentu mapy mózgu
Redaktor: Bartłomiej Leśniewski
Data: 06.10.2014
Źródło: BL
To zaskakujące: tegoroczny Nobel w medycyny nie powędrował nie do autorów nowej terapii medycznej, a do Johna O´Keefe oraz małżeństwa May-Britt i Edvarda I. Moserów za odkrycie w mózgu neuronów, które umożliwiają orientację w przestrzeni. Odkrycie może pomóc w „mapowaniu mózgu”, zakrojonym na wielką skale projekcie ogłoszonym przez Baracka Obamę.
John O'Keefe to Amerykanin z University College of London (obywatel USA i W. Brytanii), państwo Moser reprezentują Uniwersytet Nauki i Technologii w norweskim Trondheim.
-Skąd wiemy, gdzie jesteśmy? Jak potrafimy znaleźć drogę z jednego miejsca do drugiego? I w jaki sposób przechowujemy tę informację, że następnym razem, gdy przemierzamy tę samą trasę, potrafimy ją natychmiast odnaleźć? Tegoroczni laureaci Nobla odkryli w mózgu system pozycjonowania, +wewnętrzny GPS+, który pozwala nam orientować się w przestrzeni - napisali w uzasadnieniu swojej decyzji członkowie Komitetu.
-Tegoroczna Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii zdecydowanie bardziej dotyczy fizjologii niż medycyny. Odkrycie skomplikowanego systemu w mózgu, zbudowanego z neuronów i neuroprzekaźników, odpowiedzialnego za orientację w przestrzeni należy zaliczyć do tzw. badań podstawowych, wzbogacających naszą wiedzę o tym, jak funkcjonuje nasz organizm i nasz mózg – tłumaczy Marta Koton-Czarnecka, dr n. biol., komentator i dziennikarz naukowy.
I dodaje: badania dotyczące działania mózgu i zachodzących w nim procesów są obecnie bardzo modne i prowadzone są przez największe ośrodki naukowe na świecie. W ubiegłym roku prezydent USA Barack Obama ogłosił finansowanie ogromnego projektu „mapowania mózgu” (Brain Mapping Project) porównywanego z projektem sekwencjonowania ludzkiego genomu. Mimo to mózg wciąż pozostaje najbardziej enigmatyczną częścią ciała człowieka.
-Odkrycia trójki tegorocznych noblistów dają nadzieję na to, że w końcu uda się nam poznać działanie tego niezwykle złożonego organu. Największe zainteresowanie wzbudza wśród naukowców przebieg tzw. procesów poznawczych, do których zaliczamy zapamiętywanie, myślenie czy kojarzenie (a także orientowanie się w przestrzeni). Gdyby udało się je rozszyfrować, być może bylibyśmy w stanie lepiej i skuteczniej leczyć wszelkie zaburzenia tych procesów, m.in.. te związane z chorobą Alzheimera czy innymi rodzajami demencji – mówi Koton Czarnecka.
-Skąd wiemy, gdzie jesteśmy? Jak potrafimy znaleźć drogę z jednego miejsca do drugiego? I w jaki sposób przechowujemy tę informację, że następnym razem, gdy przemierzamy tę samą trasę, potrafimy ją natychmiast odnaleźć? Tegoroczni laureaci Nobla odkryli w mózgu system pozycjonowania, +wewnętrzny GPS+, który pozwala nam orientować się w przestrzeni - napisali w uzasadnieniu swojej decyzji członkowie Komitetu.
-Tegoroczna Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii zdecydowanie bardziej dotyczy fizjologii niż medycyny. Odkrycie skomplikowanego systemu w mózgu, zbudowanego z neuronów i neuroprzekaźników, odpowiedzialnego za orientację w przestrzeni należy zaliczyć do tzw. badań podstawowych, wzbogacających naszą wiedzę o tym, jak funkcjonuje nasz organizm i nasz mózg – tłumaczy Marta Koton-Czarnecka, dr n. biol., komentator i dziennikarz naukowy.
I dodaje: badania dotyczące działania mózgu i zachodzących w nim procesów są obecnie bardzo modne i prowadzone są przez największe ośrodki naukowe na świecie. W ubiegłym roku prezydent USA Barack Obama ogłosił finansowanie ogromnego projektu „mapowania mózgu” (Brain Mapping Project) porównywanego z projektem sekwencjonowania ludzkiego genomu. Mimo to mózg wciąż pozostaje najbardziej enigmatyczną częścią ciała człowieka.
-Odkrycia trójki tegorocznych noblistów dają nadzieję na to, że w końcu uda się nam poznać działanie tego niezwykle złożonego organu. Największe zainteresowanie wzbudza wśród naukowców przebieg tzw. procesów poznawczych, do których zaliczamy zapamiętywanie, myślenie czy kojarzenie (a także orientowanie się w przestrzeni). Gdyby udało się je rozszyfrować, być może bylibyśmy w stanie lepiej i skuteczniej leczyć wszelkie zaburzenia tych procesów, m.in.. te związane z chorobą Alzheimera czy innymi rodzajami demencji – mówi Koton Czarnecka.
