Specyficzne fenotypy astmy u dzieci

Astma dziecięca to złożona choroba o zróżnicowanym przebiegu. Najnowsze badania identyfikują specyficzne fenotypy astmy u dzieci, analizując ich profile zapalne, co rzuca światło na potrzebę odmiennego podejścia terapeutycznego.

Analizie poddano łatwo dostępne parametry stanu zapalnego, takie jak liczba bezwzględna eozynofili, neutrofili oraz mediatory stanu zapalnego. Badaniem objęto dzieci (6–17 lat, średni wiek niespełna 12 lat) z astmą umiarkowaną i ciężką z czterech krajów europejskich. Wyróżniono subpopulacje na podstawie liczby eozynofili (LBE/HBE, próg ⁻¹), a następnie przypisano pacjentów do czterech grup fenotypowych: mieszany (HBE-HBN), eozynofilowy (HBE-LBN), neutrofilowy (LBE-HBN) i ubogoleukocytarny (LBE-LBN). Analizowano profile mediatorów zapalnych oraz ciężkość choroby (kontrola astmy, liczba zaostrzeń i absencje szkolne).

Wśród 126 dzieci (41 proc. dziewcząt) 22 proc. miało fenotyp mieszany, 44 proc. eozynofilowy, 11 proc. neutrofilowy i 23 proc. ubogoleukocytarny. Dzieci z fenotypem neutrofilowym (LBE-HBN) charakteryzowała najgorsza funkcja płuc (na podstawie FEV₁ przed podaniem salbutamolu), a z fenotypem mieszanym (HBE-HBN) – najczęstsza utrata kontroli astmy i najwyższa absencja szkolna. Stężenia IL-6 i metaloproteinazy macierzy-9 były istotnie wyższe u dzieci z astmą o fenotypie mieszanym/neutrofilowym, natomiast stężenie inhibitora tkankowego metaloproteinazy-2 (TIMP-2) było niższe u pacjentów z astmą neutrofilową w porównaniu z astmą eozynofilową lub ubogoleukocytarną.

Badanie to wykazało, że różne fenotypy astmy u dzieci charakteryzują się odmiennym przebiegiem klinicznym i unikatowymi profilami mediatorów zapalnych we krwi, co podkreśla znaczenie optymalizacji spersonalizowanych strategii leczenia i postępowania u dzieci z astmą umiarkowaną do ciężkiej.