Światowy Dzień Osteoporozy - 20 października
Redaktor: Kamila Gębska
Data: 15.10.2014
Źródło: mat.press,KG
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
Osteoporoza to choroba, w której na skutek zmniejszania się gęstości tkanki kostnej, kości stają się kruche i łatwo ulegają złamaniom. To jedna z najczęstszych chorób osób w podeszłym wieku, u których jakość tkanki kostnej maleje w związku z niedoborem estrogenów. Złamania osteoporotyczne prowadzą do ciężkiej niepełnosprawności, przedwczesnych zgonów.
Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, iż z powodu osteoporozy każdego dnia tylko w krajach Unii Europejskiej dochodzi do około 1700 złamań, czyli do około 620 000 nowych złamań rocznie. W Polsce w 2010 roku eksperci szacowali liczbę osób żyjących z doznanymi wcześniej złamaniami osteoporotycznymi aż na ok. 2 mln 800 tys. Aby uświadomić wszystkim skalę problemu i zachęcić do profilaktyki osteoporozy i złamań osteoporotycznych, 20 października obchodzony jest Światowy Dzień Osteoporozy. Choć choroba ta znacznie częściej dotyka kobiet niż mężczyzn, właśnie panom dedykowany jest tegoroczny dzień. Jego hasło to „Real Men: Build their Strenght from Within”, czyli – „Prawdziwi mężczyźni budują swoją siłę od wewnątrz”.
Główne czynniki ryzyka złamania osteoporotycznego to m.in. wiek – ryzyko złamania wzrasta po 50. roku życia, płeć – kobiety chorują częściej, ponieważ osiągają mniejszą masę kostną i szybciej ją tracą, zwłaszcza w okresie pomenopauzalnym, palenie papierosów, duże spożycie kawy – zarówno nikotyna jak i kofeina osłabiają tkankę kostną, picie alkoholu oraz reumatoidalne zapalenie stawów.
Po 50. roku życia osteoporoza występuje u 30 proc. kobiet i 8 proc. mężczyzn, a z każdym rokiem ten odsetek rośnie. Życiowe ryzyko złamania u kobiety 50-letniej wynosi 40 proc., a u mężczyzn – 13 proc. Zasadniczą przyczyną rozwoju osteoporozy u kobiet jest nagłe obniżenie poziomu hormonów w okresie menopauzy. Osteoporoza może powstać również w przebiegu schorzeń, takich jak: cukrzyca, nadczynność przytarczyc, tarczycy, kory nadnerczy. Bywa skutkiem długotrwałego zażywania niektórych leków: np. glikokortykosteroidów, leków immunosupresyjnych, przeciwpadaczkowych, zmniejszających krzepliwość krwi.
Chorobie sprzyja niskie spożycie wapnia (mleko, przetwory mleczne) oraz niedobór witaminy D. Metodą diagnostyki osteoporozy jest densytometria, czyli badanie gęstości kości. W osteoporozie najczęstsze są złamania kręgów, często bezobjawowe, następnie – złamania bliższego końca kości udowej (szyjki kości udowej), złamania kości promieniowej i kości ramiennej.
Szacuje się, że w 27 krajach Unii Europejskiej na osteoporozę cierpi około 22 mln kobiet i 5,5 mln mężczyzn. Koszty nowych i przebytych wcześniej złamań szacowano w 2010 r. w Europie na 37 mln euro. Nowe złamania stanowiły 66 proc. tych wydatków, opieka długoterminowa po wcześniejszych urazach to 29 proc., profilaktyka – 5 proc. Celem leczenia osteoporozy jest zapobieganie złamaniom. Obejmuje ono profilaktykę farmakologiczną, suplementację wapnia i witaminy D oraz zapobieganie upadkom. Istotnym warunkiem zachowania sprawności jest troska o własną kondycję fizyczną. Lekarze podkreślają – ruch jest lekarstwem. Dbając o ogólną sprawność fizyczną zmniejsza się ryzyko upadku i tym samym złamania.
Główne czynniki ryzyka złamania osteoporotycznego to m.in. wiek – ryzyko złamania wzrasta po 50. roku życia, płeć – kobiety chorują częściej, ponieważ osiągają mniejszą masę kostną i szybciej ją tracą, zwłaszcza w okresie pomenopauzalnym, palenie papierosów, duże spożycie kawy – zarówno nikotyna jak i kofeina osłabiają tkankę kostną, picie alkoholu oraz reumatoidalne zapalenie stawów.
Po 50. roku życia osteoporoza występuje u 30 proc. kobiet i 8 proc. mężczyzn, a z każdym rokiem ten odsetek rośnie. Życiowe ryzyko złamania u kobiety 50-letniej wynosi 40 proc., a u mężczyzn – 13 proc. Zasadniczą przyczyną rozwoju osteoporozy u kobiet jest nagłe obniżenie poziomu hormonów w okresie menopauzy. Osteoporoza może powstać również w przebiegu schorzeń, takich jak: cukrzyca, nadczynność przytarczyc, tarczycy, kory nadnerczy. Bywa skutkiem długotrwałego zażywania niektórych leków: np. glikokortykosteroidów, leków immunosupresyjnych, przeciwpadaczkowych, zmniejszających krzepliwość krwi.
Chorobie sprzyja niskie spożycie wapnia (mleko, przetwory mleczne) oraz niedobór witaminy D. Metodą diagnostyki osteoporozy jest densytometria, czyli badanie gęstości kości. W osteoporozie najczęstsze są złamania kręgów, często bezobjawowe, następnie – złamania bliższego końca kości udowej (szyjki kości udowej), złamania kości promieniowej i kości ramiennej.
Szacuje się, że w 27 krajach Unii Europejskiej na osteoporozę cierpi około 22 mln kobiet i 5,5 mln mężczyzn. Koszty nowych i przebytych wcześniej złamań szacowano w 2010 r. w Europie na 37 mln euro. Nowe złamania stanowiły 66 proc. tych wydatków, opieka długoterminowa po wcześniejszych urazach to 29 proc., profilaktyka – 5 proc. Celem leczenia osteoporozy jest zapobieganie złamaniom. Obejmuje ono profilaktykę farmakologiczną, suplementację wapnia i witaminy D oraz zapobieganie upadkom. Istotnym warunkiem zachowania sprawności jest troska o własną kondycję fizyczną. Lekarze podkreślają – ruch jest lekarstwem. Dbając o ogólną sprawność fizyczną zmniejsza się ryzyko upadku i tym samym złamania.
