iStock
Tymczasowe zawieszenie prawa wykonywania zawodu
Redaktor: Krystian Lurka
Data: 27.10.2021
Źródło: Biuletyn Wielkopolskiej Izby Lekarskiej/Jerzy Sowiński i Jędrzej Skrzypczak
| Tagi: | Jerzy Sowiński, Jędrzej Skrzypczak |
Eksperci omawiają instytucję tymczasowego zawieszenia prawa wykonywania zawodu. – Najprościej tłumacząc, jest to środek nieco podobny do środków zapobiegawczych w postępowaniu karnym, zwłaszcza tymczasowego aresztowania – wyjaśniają Jerzy Sowiński i Jędrzej Skrzypczak z Wielkopolskiej Izby Lekarskiej.
Analiza Jerzego Sowińskiego i Jędrzeja Skrzypczaka z Wielkopolskiej Izby Lekarskiej:
– Tak jak areszt nie jest tożsamy z karą pozbawienia wolności, tak tymczasowego zawieszenia prawa wykonywania zawodu nie można utożsamiać z karą zawieszenia prawa wykonywania zawodu. Orzekane jest przez sąd lekarski na etapie toczącego się postępowania, ale przed wydaniem orzeczenia kończącego sprawę. Jest to zatem środek niezwykle dotkliwy, ale czasem konieczny, żeby uniknąć większych szkód. Najczęściej stosowany w takich przypadkach, gdy np. przeciwko jednemu lekarzowi wniesiono wiele skarg różnych pacjentów albo gdy istnieje podejrzenie, że lekarz dopuścił się przewinienia w związku z np. uzależnieniem od alkoholu i istnieje obawa, że może dojść do kolejnych takich zdarzeń.
Zgodnie z art. 77 ust.1 ustawy o izbach lekarskich, w przypadku gdy zebrane dowody wskazują z dużym prawdopodobieństwem, że lekarz, którego dotyczy postępowanie, lub obwiniony popełnił ciężkie przewinienie zawodowe, a rodzaj tego przewinienia wskazuje, że wykonywanie przez obwinionego zawodu lekarza zagraża bezpieczeństwu pacjentów lub grozi popełnieniem kolejnego przewinienia zawodowego, sąd lekarski może wydać postanowienie o tymczasowym zawieszeniu prawa wykonywania zawodu. Istnieje także możliwość tymczasowego ograniczenia zakresu czynności w wykonywaniu zawodu lekarza przez obwinionego, np. w zakresie konkretnych typów zabiegów czy świadczeń medycznych. Jak jednak z powyższego wynika, podjęcie takiej decyzji możliwe jest dopiero na pewnym etapie postępowania wyjaśniającego, kiedy z jednej strony zebrano już odpowiedni materiał dowodowy, a z drugiej strony mamy do czynienia z lekarzem, którego dotyczy postępowanie albo z obwinionym, a więc w tym drugim przypadku lekarzem, któremu Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej przedstawił zarzut popełnienia przewinienia zawodowo. Sąd lekarski może podjąć taką decyzję wyłącznie na wniosek rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Oznacza to, że nie może z taką inicjatywą wystąpić skarżący, np. pacjent, ale także sąd lekarski nie może tego dokonać z urzędu.
Środek taki orzeka się – jak łatwo się domyśleć – tymczasowo, maksymalnie na okres roku. Decyzja zapada podczas posiedzenia, w trakcie którego może uczestniczyć obwiniony czy lekarz, którego dotyczy postępowanie, i jego obrońca, rzecznik odpowiedzialności zawodowej. Osoby te mają prawo, ale nie obowiązek uczestniczenia w takim spotkaniu. Zatem można rozpatrzeć sprawę także pod nieobecność zainteresowanych osób.
Na postanowienie obwinionemu przysługuje zażalenie w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia do Naczelnego Sądu Lekarskiego za pośrednictwem okręgowego sądu lekarskiego, który wydał postanowienie. Co jednak ważne, zażalenie nie wstrzymuje natychmiastowej wykonalności postanowienia, a postanowienie jest natychmiast wykonalne. Zatem z dniem wydania, a nie np. doręczenia postanowienia, lekarz czy lekarz dentysta powinien zaniechać wykonywania zawodu całkowicie lub częściowo w zakresie ograniczonym decyzją sądu. Postanowienie niezwłocznie przekazuje się przewodniczącemu właściwej okręgowej rady lekarskiej, który powinien niezwłocznie wdrożyć je do wykonania. Jeżeli do upływu okresu zawieszenia albo ograniczenia w sprawie zawieszonego lekarza nie zapadnie prawomocne orzeczenie sądu lekarskiego, sąd z urzędu bada zasadność dalszego tymczasowego zawieszenia albo ograniczenia. Jak widać, środek ten stosowany jest niezwykle rzadko. Ma on charakter prewencyjny, a nie represyjny, choć może w konsekwencjach okazać się bardzo dotkliwy dla zainteresowanego. Oby takich przypadków było jak najmniej.
Artykuł opublikowano w Biuletynie Wielkopolskiej Izby Lekarskiej 7-8/2021.
Przeczytaj także: „Czym jest przewinienie zawodowe lekarza?”.
– Tak jak areszt nie jest tożsamy z karą pozbawienia wolności, tak tymczasowego zawieszenia prawa wykonywania zawodu nie można utożsamiać z karą zawieszenia prawa wykonywania zawodu. Orzekane jest przez sąd lekarski na etapie toczącego się postępowania, ale przed wydaniem orzeczenia kończącego sprawę. Jest to zatem środek niezwykle dotkliwy, ale czasem konieczny, żeby uniknąć większych szkód. Najczęściej stosowany w takich przypadkach, gdy np. przeciwko jednemu lekarzowi wniesiono wiele skarg różnych pacjentów albo gdy istnieje podejrzenie, że lekarz dopuścił się przewinienia w związku z np. uzależnieniem od alkoholu i istnieje obawa, że może dojść do kolejnych takich zdarzeń.
Zgodnie z art. 77 ust.1 ustawy o izbach lekarskich, w przypadku gdy zebrane dowody wskazują z dużym prawdopodobieństwem, że lekarz, którego dotyczy postępowanie, lub obwiniony popełnił ciężkie przewinienie zawodowe, a rodzaj tego przewinienia wskazuje, że wykonywanie przez obwinionego zawodu lekarza zagraża bezpieczeństwu pacjentów lub grozi popełnieniem kolejnego przewinienia zawodowego, sąd lekarski może wydać postanowienie o tymczasowym zawieszeniu prawa wykonywania zawodu. Istnieje także możliwość tymczasowego ograniczenia zakresu czynności w wykonywaniu zawodu lekarza przez obwinionego, np. w zakresie konkretnych typów zabiegów czy świadczeń medycznych. Jak jednak z powyższego wynika, podjęcie takiej decyzji możliwe jest dopiero na pewnym etapie postępowania wyjaśniającego, kiedy z jednej strony zebrano już odpowiedni materiał dowodowy, a z drugiej strony mamy do czynienia z lekarzem, którego dotyczy postępowanie albo z obwinionym, a więc w tym drugim przypadku lekarzem, któremu Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej przedstawił zarzut popełnienia przewinienia zawodowo. Sąd lekarski może podjąć taką decyzję wyłącznie na wniosek rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Oznacza to, że nie może z taką inicjatywą wystąpić skarżący, np. pacjent, ale także sąd lekarski nie może tego dokonać z urzędu.
Środek taki orzeka się – jak łatwo się domyśleć – tymczasowo, maksymalnie na okres roku. Decyzja zapada podczas posiedzenia, w trakcie którego może uczestniczyć obwiniony czy lekarz, którego dotyczy postępowanie, i jego obrońca, rzecznik odpowiedzialności zawodowej. Osoby te mają prawo, ale nie obowiązek uczestniczenia w takim spotkaniu. Zatem można rozpatrzeć sprawę także pod nieobecność zainteresowanych osób.
Na postanowienie obwinionemu przysługuje zażalenie w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia do Naczelnego Sądu Lekarskiego za pośrednictwem okręgowego sądu lekarskiego, który wydał postanowienie. Co jednak ważne, zażalenie nie wstrzymuje natychmiastowej wykonalności postanowienia, a postanowienie jest natychmiast wykonalne. Zatem z dniem wydania, a nie np. doręczenia postanowienia, lekarz czy lekarz dentysta powinien zaniechać wykonywania zawodu całkowicie lub częściowo w zakresie ograniczonym decyzją sądu. Postanowienie niezwłocznie przekazuje się przewodniczącemu właściwej okręgowej rady lekarskiej, który powinien niezwłocznie wdrożyć je do wykonania. Jeżeli do upływu okresu zawieszenia albo ograniczenia w sprawie zawieszonego lekarza nie zapadnie prawomocne orzeczenie sądu lekarskiego, sąd z urzędu bada zasadność dalszego tymczasowego zawieszenia albo ograniczenia. Jak widać, środek ten stosowany jest niezwykle rzadko. Ma on charakter prewencyjny, a nie represyjny, choć może w konsekwencjach okazać się bardzo dotkliwy dla zainteresowanego. Oby takich przypadków było jak najmniej.
Artykuł opublikowano w Biuletynie Wielkopolskiej Izby Lekarskiej 7-8/2021.
Przeczytaj także: „Czym jest przewinienie zawodowe lekarza?”.
