Zaburzenia koncentracji i spadek libido mogą być objawami andropauzy
Redaktor: Aleksandra Lang
Data: 25.06.2014
Źródło: Newseria, AL
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
Senność, zaburzenia emocjonalne i seksualne, otyłość brzuszna, a nawet osteoporoza mogą być efektem niedoboru testosteronu. Spadek stężenia tego hormonu u mężczyzn rozpoczyna się już po 25. roku życia. Szybkość występowanie objawów niedoboru testosteronu zależy w dużej mierze od stylu życia, m.in. palenia papierosów, aktywności fizycznej, diety oraz chorób współistniejących. Hormonalna terapia zastępcza może pomóc złagodzić symptomy dolegliwości.
Zmiany hormonalne są naturalnym procesem wynikającym ze starzenia się organizmu – zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. O dolegliwościach tego typu do tej pory mówiło wyłącznie w kontekście kobiecej menopauzy. Obecnie coraz większą uwagę przywiązuje się do niedoboru testosteronu u mężczyzn, potocznie nazywanego andropauzą, który postępuje wraz z wiekiem.
– W miarę upływu czasu testosteronu jest coraz mniej. Wiąże się to z pewnymi objawami, takimi jak zmęczenie, senność, problemy z koncentracją, zaburzenia w sferze emocjonalnej i seksualnej, otyłość brzuszna, osłabienie mięśni, osteoporoza. Nie mówię, że wszystkie te objawy są na pewno związane z niedoborem testosteronu, natomiast może być to jedna z ich przyczyn – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle dr Marta Kunkel, endokrynolog ze szpitala Medicover.
Powolny spadek testosteronu we krwi stwierdza się już po 25. roku życia. Stężenie hormonu obniża się średnio o 1 proc. po 30. roku życia, a u mężczyzn 70-letnich może spaść nawet o 50 proc.
Wystąpienie objawów andropauzy w dużym stopniu zależy od stylu życia. Palenie papierosów, brak aktywności fizycznej, niewłaściwa dieta i nadużywanie alkoholu przyspieszają ten proces i zwiększają jego dotkliwość.
Po zaobserwowaniu zmian, które potencjalnie mogą być związane z niedoborem testosteronu, warto skonsultować się z endokrynologiem, który zbada przyczynę problemu i ustali indywidualny program leczniczy.
– Badanie poziomu testosteronu jest proste, bo jest to badanie krwi. W surowicy krwi oznaczamy poziom testosteronu całkowitego i testosteronu wolnego, de facto tak zwanego testosteronu biodostępnego, który odpowiada za pojawienie się objawów ich niedoboru, albo ich brak. Dodatkowo jeszcze biodostępność testosteronu może się wiązać z innymi czynnikami krwi i dlatego badamy również ich stężenie – tłumaczy dr Marta Kunkel.
Terapia hormonalna w przypadku niedoboru testosteronu opiera się na domięśniowym, doustnym lub przezskórnym podawaniu preparatów hormonu w określonych odstępach czasu. Częstotliwość stosowania ustala się na podstawie klinicznej reakcji pacjenta na leczenie.
– Terapia testosteronem nie jest dla każdego i o tym musimy pamiętać. Nie można podawać hormonu bez wstępnej oceny lekarskiej i oceny laboratoryjnej wskaźników wydolności narządów – dodaje endokrynolog.
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do suplementacji hormonalnej u mężczyzn jest rak gruczołu krokowego i choroby wątroby. Należy również pamiętać, że tak jak w przypadku każdego leku, testosteron może wywołać działania niepożądane. Z tego względu pacjenci w trakcie terapii muszą pozostawać pod opieką lekarską.
– W miarę upływu czasu testosteronu jest coraz mniej. Wiąże się to z pewnymi objawami, takimi jak zmęczenie, senność, problemy z koncentracją, zaburzenia w sferze emocjonalnej i seksualnej, otyłość brzuszna, osłabienie mięśni, osteoporoza. Nie mówię, że wszystkie te objawy są na pewno związane z niedoborem testosteronu, natomiast może być to jedna z ich przyczyn – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle dr Marta Kunkel, endokrynolog ze szpitala Medicover.
Powolny spadek testosteronu we krwi stwierdza się już po 25. roku życia. Stężenie hormonu obniża się średnio o 1 proc. po 30. roku życia, a u mężczyzn 70-letnich może spaść nawet o 50 proc.
Wystąpienie objawów andropauzy w dużym stopniu zależy od stylu życia. Palenie papierosów, brak aktywności fizycznej, niewłaściwa dieta i nadużywanie alkoholu przyspieszają ten proces i zwiększają jego dotkliwość.
Po zaobserwowaniu zmian, które potencjalnie mogą być związane z niedoborem testosteronu, warto skonsultować się z endokrynologiem, który zbada przyczynę problemu i ustali indywidualny program leczniczy.
– Badanie poziomu testosteronu jest proste, bo jest to badanie krwi. W surowicy krwi oznaczamy poziom testosteronu całkowitego i testosteronu wolnego, de facto tak zwanego testosteronu biodostępnego, który odpowiada za pojawienie się objawów ich niedoboru, albo ich brak. Dodatkowo jeszcze biodostępność testosteronu może się wiązać z innymi czynnikami krwi i dlatego badamy również ich stężenie – tłumaczy dr Marta Kunkel.
Terapia hormonalna w przypadku niedoboru testosteronu opiera się na domięśniowym, doustnym lub przezskórnym podawaniu preparatów hormonu w określonych odstępach czasu. Częstotliwość stosowania ustala się na podstawie klinicznej reakcji pacjenta na leczenie.
– Terapia testosteronem nie jest dla każdego i o tym musimy pamiętać. Nie można podawać hormonu bez wstępnej oceny lekarskiej i oceny laboratoryjnej wskaźników wydolności narządów – dodaje endokrynolog.
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do suplementacji hormonalnej u mężczyzn jest rak gruczołu krokowego i choroby wątroby. Należy również pamiętać, że tak jak w przypadku każdego leku, testosteron może wywołać działania niepożądane. Z tego względu pacjenci w trakcie terapii muszą pozostawać pod opieką lekarską.
