Związek między chorobami autoimmunologicznymi u młodych dorosłych a ryzykiem wystąpienia zawału serca – badanie YOUNG-MI Registry
Redaktor: Mariusz Radzio
Data: 06.06.2022
Źródło: Materiał partnera, „Pod ciśnieniem” 2/2021.
Opieka merytoryczna: prof. dr hab. n. med. Andrzej Januszewicz; prof. dr hab. n. med. Aleksander Prejbisz; dr hab. n. med. Piotr Dobrowolski, prof. inst.
Autoimmunologiczne układowe choroby zapalne (systemic inflammatory diseases) są związane ze zwiększonym ryzykiem występowania chorób sercowo-naczyniowych, zwłaszcza zawału serca. Istnieją jednak ograniczone dane dotyczące rozpowszechnienia i skutków autoimmunologicznych układowych chorób zapalnych wśród dorosłych, którzy przebyli zawał serca w młodym wieku (poniżej 50. roku życia).
Cel badania
Celem badania było określenie związku między występowaniem zawału serca a obecnością autoimmunologicznych układowych chorób zapalnych u młodych osób.
Opis badania
Wyniki
W grupie chorych z potwierdzoną układową chorobą autoimmunologiczną nadciśnienie tętnicze występowało częściej niż w grupie bez tego rozpoznania (odpowiednio: 62% vs 46%; p = 0,025). W czasie badania zgon z jakiejkolwiek przyczyny wystąpił u 11 pacjentów z grupy chorych z potwierdzoną chorobą zapalną (20,8% tej grupy) i u 243 osób bez rozpoznanej choroby zapalnej (11,9% tej grupy). Fakt rozpoznania choroby zapalnej wiązał się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia zawału serca prawie dwukrotnie (współczynnik ryzyka [HR] = 1,95). To ryzyko pozostawało istotne statystycznie (wzrost 1,86 razy) po skorygowaniu względem innych czynników. Podobne wyniki uzyskano, porównując chorych z rozpoznaną chorobą autoimmunologiczną z grupą osób bez chorób autoimmunologicznych dopasowanych pod względem wieku, płci oraz współwystępujących czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Obecność układowej choroby autoimmunologicznej zwiększała ryzyko wystąpienia zawału serca 2,68 razy.
Wniosek
U pacjentów z rozpoznanymi układowymi chorobami autoimmunologicznymi po przebytym zawale serca przed 50. rokiem życia występuje wyższe ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny w odległej obserwacji.
Komentarz
Pacjenci z układowymi chorobami autoimmunologicznymi (łuszczycą, reumatoidalnym zapaleniem stawów, toczniem układowym), szczególnie po już przebytym epizodzie sercowo-naczyniowym, charakteryzują się gorszym odległym rokowaniem. Dlatego też przede wszystkim w tej grupie chorych kluczowe znaczenie ma profilaktyka wtórna. Stosowanie statyn i leków przeciwpłytkowych ma fundamentalne znaczenie. Ponadto, jak wykazano w prezentowanym badaniu, w tej grupie osób często współwystępuje nadciśnienie tętnicze. Należy zatem zdecydowanie dążyć do osiągania docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Jednym z elementów poprawy osiągania zalecanych wartości cholesterolu LDL i ciśnienia tętniczego może być stosowanie leków złożonych, w skład których wchodzą leki hipotensyjne i statyny. Dowiedziono, że takie połączenie poprawia stopień stosowania się do zaleceń lekarskich.
Piśmiennictwo: Weber B, Biery DW, Singh A i wsp. Association of inflammatory disease and long-term outcomes among young adults with myocardial infarction: the Mass General Brigham YOUNG-MI Registry. Eur J Prev Cardiol 2021: zwaa154.
Wszelkie prawa zastrzeżone © ITEM Publishing Sp. z o.o.
Opublikowano za zgodą Wydawcy.
Celem badania było określenie związku między występowaniem zawału serca a obecnością autoimmunologicznych układowych chorób zapalnych u młodych osób.
Opis badania
Wyniki
W grupie chorych z potwierdzoną układową chorobą autoimmunologiczną nadciśnienie tętnicze występowało częściej niż w grupie bez tego rozpoznania (odpowiednio: 62% vs 46%; p = 0,025). W czasie badania zgon z jakiejkolwiek przyczyny wystąpił u 11 pacjentów z grupy chorych z potwierdzoną chorobą zapalną (20,8% tej grupy) i u 243 osób bez rozpoznanej choroby zapalnej (11,9% tej grupy). Fakt rozpoznania choroby zapalnej wiązał się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia zawału serca prawie dwukrotnie (współczynnik ryzyka [HR] = 1,95). To ryzyko pozostawało istotne statystycznie (wzrost 1,86 razy) po skorygowaniu względem innych czynników. Podobne wyniki uzyskano, porównując chorych z rozpoznaną chorobą autoimmunologiczną z grupą osób bez chorób autoimmunologicznych dopasowanych pod względem wieku, płci oraz współwystępujących czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Obecność układowej choroby autoimmunologicznej zwiększała ryzyko wystąpienia zawału serca 2,68 razy.
Wniosek
U pacjentów z rozpoznanymi układowymi chorobami autoimmunologicznymi po przebytym zawale serca przed 50. rokiem życia występuje wyższe ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny w odległej obserwacji.
Komentarz
Pacjenci z układowymi chorobami autoimmunologicznymi (łuszczycą, reumatoidalnym zapaleniem stawów, toczniem układowym), szczególnie po już przebytym epizodzie sercowo-naczyniowym, charakteryzują się gorszym odległym rokowaniem. Dlatego też przede wszystkim w tej grupie chorych kluczowe znaczenie ma profilaktyka wtórna. Stosowanie statyn i leków przeciwpłytkowych ma fundamentalne znaczenie. Ponadto, jak wykazano w prezentowanym badaniu, w tej grupie osób często współwystępuje nadciśnienie tętnicze. Należy zatem zdecydowanie dążyć do osiągania docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Jednym z elementów poprawy osiągania zalecanych wartości cholesterolu LDL i ciśnienia tętniczego może być stosowanie leków złożonych, w skład których wchodzą leki hipotensyjne i statyny. Dowiedziono, że takie połączenie poprawia stopień stosowania się do zaleceń lekarskich.
Piśmiennictwo: Weber B, Biery DW, Singh A i wsp. Association of inflammatory disease and long-term outcomes among young adults with myocardial infarction: the Mass General Brigham YOUNG-MI Registry. Eur J Prev Cardiol 2021: zwaa154.
Wszelkie prawa zastrzeżone © ITEM Publishing Sp. z o.o.
Opublikowano za zgodą Wydawcy.
