Cechy otępienia w przebiegu infekcji HIV w badaniach dodatkowych

Analiza obrazów rezonansu magnetycznego i stężeń biomarkerów płynu mózgowo-rdzeniowego 94 pacjentów z otępieniem w przebiegu infekcji HIV pozwoliła Steinbrink i wsp. stwierdzić, że otępienie związane z AIDS przebiega w innym mechanizmie niż choroba Alzheimera.

Otępienie w przebiegu infekcji HIV (human immunodeficiency virus) jest związane z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN) wynikającym z namnażania się wirusa, zmian metabolizmu komórek gospodarza oraz miejscowej reakcji odpornościowej. Obecność HIV w OUN hamuje również proces neurogenezy. Otępienie w przebiegu AIDS (acquired immunodeficiency syndrome) można rozpoznać u pacjenta, u którego stwierdza się utrzymujące się od miesiąca i pogarszające codzienne funkcjonowanie deficyty w co najmniej dwóch obszarach sprawności funkcji poznawczych. Należy także wykluczyć majaczenie i inne niż AIDS problemy neurologiczne. Steinbrink i wsp. przeprowadzili badanie przekrojowe, którego celem było zidentyfikowanie zależności pomiędzy stopniem otępienia związanego z AIDS i zmianami stężeń biomarkerów procesów degeneracyjnych w płynie mózgowo-rdzeniowym oraz obrazem mózgu w badaniu metodą rezonansu magnetycznego (MR). Stwierdzono, że profil biomarkerów był różny od spotykanego w chorobie Alzheimera. Z otępieniem korelowało stężenie białka tau, ale już nie beta-amyloidu. W obrazach MR u pacjentów z cięższym otępieniem zaobserwowano zmianę sygnału w rejonie jąder podstawnych i wyraźniej zaznaczony ogólny zanik mózgu. Na podstawie uzyskanych wyników autorzy uznali, że otępienie pojawia się w przebiegu infekcji HIV najprawdopodobniej w innym mechanizmie niż w chorobie Alzheimera. W badaniu brało udział 94 pacjentów, u których nie stwierdzono zakażeń oportunistycznych OUN.