Czy hipotonia ortostatyczna zwiększa ryzyko zgonu?

Do tej pory związek pomiędzy hipotonią ortostatyczną a zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób układu krążenia oraz zgonu pozostaje niepewny. Fabrizio Ricci i wsp. przeprowadzili metaanalizę, której celem była ocena związku pomiędzy występowaniem hipotonii ortostatycznej a ryzykiem wystąpienia poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu. Wyniki metaanalizy opublikowano na łamach European Heart Journal.

Badacze przeanalizowali wyniki prospektywnych badań obserwacyjnych publikowanych w latach 1966 – 2013. Początkowo zidentyfikowano 39 badań naukowych dotyczących wspomnianej problematyki, jednakże 26 nie spełniało kryteriów włączenia do metaanalizy (m.in. zbyt mała liczebność grupy badanej, dostępność całości artykułu wyłącznie w języku chińskim). Ostatecznie do metaanalizy włączono 13 badań (przeprowadzonych na terenie Stanów Zjednoczonych, Szwecji, Izraela, Holandii, Finlandii oraz Japonii), obejmujących w sumie 121 913 pacjentów. Mediana czasu obserwacji wyniosła 6 lat.

Pacjenci z rozpoznaną hipotonią ortostatyczną w porównaniu z grupą pacjentów bez tego schorzenia mieli istotnie wyższe ryzyko zgonu z dowolnej przyczyny (RR 1.50; 95% CI 1.24–1.81), zachorowania na chorobę niedokrwienną serca (RR 1.41; 95% CI 1.22–1.63), rozwoju niewydolności serca (RR 2.25; 95% CI 1.52–3.33) oraz wystąpienia udaru mózgu (RR 1.64; 95% CI 1.13–2.37). Przy uwzględnieniu w analizie statystycznej wieku badanych wykazano, iż ryzyko zgonu z dowolnej przyczyny było szczególnie podwyższone w grupie pacjentów młodszych (<65 roku życia; RR 1.78; 95% CI 1.25–2.52), aniżeli w grupie pacjentów starszych (RR 1.26; 95% CI 0.99–1.62).

Reasumując, rozpoznana hipotonia ortostatyczna stanowi czynnik ryzyka zgonu z dowolnej przyczyny, rozwoju choroby niedokrwiennej serca, niewydolności serca oraz udaru mózgu.