Czynniki ryzyka rozwinięcia wtórnie postępującego stwardnienia rozsianego

Obserwacja 806 pacjentów z nawracająco-remitującym stwardnieniem rozsianym pozwoliła zidentyfikować czynniki ryzyka rozwinięcia postaci wtórnie postępującej, do których należały: wiek powyżej 30 lat przy rozpoznaniu, płeć męska i częstość napadów powyżej 2 rocznie w początkowej fazie choroby.

Scalfari i wsp. przeprowadzili badanie, którego celem było określenie czynników ryzyka przejścia nawracająco-remitującej postaci stwardnienia rozsianego (MS, multiple sclerosis) w stwardnienie rozsiane wtórnie postępujące. U 806 pacjentów z postacią nawracająco-remitującą określono cechy mogące mieć wpływ na rozwinięcie postaci wtórnie postępującej. Iloraz szans rozwinięcia postaci wtórnie postępującej wzrastał z każdym kolejnym rokiem (OR = 1.07 na każdy rok). U osób, u których szybciej doszło do przekształcenia MS we wtórnie postępujące, wcześniej następowało osiągnięcie większego stopnia niepełnosprawności. Nie było to związane z większą liczbą nawrotów choroby w okresie poprzedzającym. Z kolei częstość nawrotów co najmniej 3 rocznie w początkowej fazie choroby korelowała z krótszym czasem do poważnej niepełnosprawności (DSS 8, Disability Status Scale). Czas trwania MS w postaci nawracająco-remitującej nie pozwalał przewidzieć przebiegu choroby po przejściu w formę wtórnie postępującą. Ryzyko względne (HR, hazard ratio) wystąpienia wtórnie postępującego stwardnienia rozsianego i jego szybszego rozpoznania było wyższe u osób, u których MS stwierdzono w wieku ponad 30 lat (HR = 0.65 względem populacji w wieku 21-30 lat przy rozpoznaniu) oraz u mężczyzn (HR = 1.41). Według Scalfari i wsp. uzyskane dane mogą posłużyc do identyfikacji pacjentów narażonych na wysokie ryzyko rozwinięcia wtórnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego.