ISC 2023
ISC 2023: Terapia endowaskularna w udarze niedokrwiennym mózgu
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 14.02.2023
Źródło: Damian Matusiak, International Stroke Conference 2023, NEJM: „Trial of Endovascular Therapy for Acute Ischemic Stroke with Large Infarct”
Działy:
Aktualności w Neurologia
Aktualności
Leczenie udaru niedokrwiennego to wyścig z czasem, któremu towarzyszy obawa o ewentualne powikłania. Ważne dane ukazały się na łamach „The New England Journal of Medicine”, zaprezentowano je także na International Stroke Conference 2023.
Udar mózgu jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów na świecie z roczną śmiertelnością na poziomie około 5,5 miliona. Problem stanowi nie tylko wysoka śmiertelność, ale także trwała niepełnosprawność dotykająca nawet połowę chorych. Negatywne skutki dla zdrowia publicznego będą coraz większe w nadchodzących dziesięcioleciach ze względu na przemiany demograficzne. Dlatego ważne jest dysponowanie skutecznymi, dobrze udokumentowanymi metodami leczenia.
W pierwszym z badań 456 pacjentów z udarem ocenianym w skali ASPECTS na 3 do 5 i objętością zawału szacowaną na 70–100 ml zostało losowo przydzielonych w stosunku 1:1 do terapii endowaskularnej w ciągu 24 godz. od początku objawów bądź standardowej opieki; około 28 proc. pacjentów w obu grupach otrzymało trombolizę dożylną. Po 90 dniach zaobserwowano przesunięcie w rozkładzie wyników w kierunku korzyści z terapii wewnątrznaczyniowej. Wiązało się to niestety ze zwiększonym ryzykiem powikłania w postaci krwawienia wewnątrzczaszkowego.
W drugim badaniu 352 pacjentów z ASPECTS 3 do 5 i objętością uszkodzenia ok. 50 ml przydzielono w tym samym schemacie do podobnej interwencji. Uzyskano podobne wyniki – także wykazano korzyści z terapii wewnątrznaczyniowej, jednak nie przełożyło się to na zwiększoną przeżywalność (śmiertelność była podobna w obu grupach). Powikłania naczyniowe (rozwarstwienie, perforacja naczyń mózgowych, przemijający skurcz naczyń) występowały częściej w grupie badawczej.
Korzyści istnieją, jednak należy się liczyć z ryzykiem powikłań. W tak dramatycznym stanie jak udar niedokrwienny mózgu bilans przemawia raczej za korzyściami.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
W pierwszym z badań 456 pacjentów z udarem ocenianym w skali ASPECTS na 3 do 5 i objętością zawału szacowaną na 70–100 ml zostało losowo przydzielonych w stosunku 1:1 do terapii endowaskularnej w ciągu 24 godz. od początku objawów bądź standardowej opieki; około 28 proc. pacjentów w obu grupach otrzymało trombolizę dożylną. Po 90 dniach zaobserwowano przesunięcie w rozkładzie wyników w kierunku korzyści z terapii wewnątrznaczyniowej. Wiązało się to niestety ze zwiększonym ryzykiem powikłania w postaci krwawienia wewnątrzczaszkowego.
W drugim badaniu 352 pacjentów z ASPECTS 3 do 5 i objętością uszkodzenia ok. 50 ml przydzielono w tym samym schemacie do podobnej interwencji. Uzyskano podobne wyniki – także wykazano korzyści z terapii wewnątrznaczyniowej, jednak nie przełożyło się to na zwiększoną przeżywalność (śmiertelność była podobna w obu grupach). Powikłania naczyniowe (rozwarstwienie, perforacja naczyń mózgowych, przemijający skurcz naczyń) występowały częściej w grupie badawczej.
Korzyści istnieją, jednak należy się liczyć z ryzykiem powikłań. W tak dramatycznym stanie jak udar niedokrwienny mózgu bilans przemawia raczej za korzyściami.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
