Im lepsze efekty terapii pacjentów z łuszczycą, tym lepszy ich stan psychiczny

Jak wynika z wcześniejszych badań, pacjenci z łuszczycą częściej cierpią na zaburzenia psychiczne. Naukowcy chińscy postanowili jednak stwierdzić, jaka istnieje zależność pomiędzy zmniejszeniem obszaru zajęcia i spadkiem nasilenia zmian a związaną z tym poprawą stanu lękowego i depresji u pacjentów z łuszczycą.

Do badania włączono 200 pacjentów z łuszczycą, którzy otrzymali 12-tygodniową terapię wąskopasmowym ultrafioletem B (NB-UVB). Jako obiektywną ocenę choroby uzyskano wyniki wskaźników obszaru i ciężkości łuszczycy (PASI), powierzchni ciała (BSA) i ogólnej oceny lekarza (PGA), z których każdy odzwierciedla odrębne aspekty choroby. Do oceny objawów lęku i depresji wykorzystano Szpitalną Skalę Lęku i Depresji (HADS).

Jak zauważono, skuteczne leczenie przyniosło poprawę poziomu i częstości występowania lęku i depresji. Analiza statystyczna nie wykazała istotnej poprawy wyników w skali HADS ani wskaźników objawowego lęku i depresji u pacjentów, którzy nie uzyskali odpowiedzi PASI 75. Wszystkie zmniejszenia PASI, BSA i PGA były statystycznie powiązane ze zmniejszeniem HADS. Stwierdzono, że odpowiedź BSA 75 odgrywa istotniejszą rolę w przejściu pacjentów z objawową łuszczycą do stanu bezobjawowego.

Badacze w publikacji wyników stwierdzili, że skuteczne leczenie łuszczycy spowodowało poprawę poziomu i częstości występowania lęku i depresji. W porównaniu z ciężkością zmiany zmniejszenie obszaru zajęcia zmiany miało większy wpływ na objawy lękowe i depresyjne.

Opracowanie: Marek Meissner