Karotenoidy a ryzyko stwardnienia zanikowego bocznego

Analiza danych dotyczących 1 100 910 osób wykazała, że większe spożycie karotenoidów było związane z mniejszym ryzykiem zachorowania na stwardnienie zanikowe boczne.

Mimo licznych badań etiologia stwardnienia zanikowego bocznego (ALS, amyotrophic lateral sclerosis) pozostaje nieznana. Przekłada się to na brak skutecznych terapii. Liczbę nowych przypadków szacuje się na ok. 1.5 na 100 000 mieszkańców rocznie.
Fitzgerald i wsp. przeprowadzili analizę mającą na celu określenie znaczenia suplementacji antyoksydantów w prewencji stwardnienia zanikowego bocznego. Z 5 badań prospektywnych zebrano dane dotyczące spożycia karotenoidów i witaminy C. Łącznie analiza objęła 1 100 910 osób. W opisywanej populacji w badanym okresie odnotowano łącznie 1 153 zgony z powodu stwardnienia zanikowego bocznego. Iloraz ryzyka zachorowania na ALS przez osoby z najwyższego kwartyla spożycia karotenoidów względem populacji z najniższego kwartyla wyniósł 0.75 (p = 0.004). Karotenoidami, których obecność w diecie powiązano z niższym ryzykiem ALS, były luteina i beta-karoten. Nie odnotowano zależności między obecnością większych ilości witaminy C w diecie a ryzykiem zachorowania na ALS. Jak stwierdzili autorzy, dieta bogata w karotenoidy może zmniejszać ryzyko wystąpienia stwardnienia zanikowego bocznego.