Leczenie litem i kwasem walproinowym u osób podejmujących próby samobójcze w chorobie dwubiegunowej
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 13.10.2011
Źródło: Maria A. Oquendo, M.D., Hanga C. Galfalvy, Ph.D., Dianne Currier, Ph.D., Michael F. Grunebaum, M.D., Leo Sher, M.D., Gregory M. Sullivan, M.D., Ainsley K. Burke, Ph.D., Jill Harkavy-Friedman, Ph.D., M. Elizabeth Sublette, M.D., Ph.D., Ramin V. Parsey, M.D
W październikowym numerze American Journal of Psychiatry opublikowano wyniki 2,5 letniego prospektywnego, randomizowanego badania porównującego skuteczność leczenia litem i kwasem walproinowym w prewencji prób samobójczych u pacjentów z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej.
Choroba dwubiegunowa często jest związana z wysokim ryzykiem występowania myśli i zamiarów suicydalnych. Szacuje się iż około 15% osób cierpiących na to zaburzenie podejmuje próbę samo-bójczą. Opierając się na obserwacjach klinicznych stwierdzono pozytywny efekt leczenia litem w zapobieganiu próbom samobójczym.
Autorzy niniejszego badania wysunęli hipotezę, iż leczenie litem ma bardziej protekcyjne działanie w kierunku zapobiegania próbom samobójczym niż leczenie kwasem walpropinowym. W badaniu wzięli udział pacjenci (n=98) ze zdiagnozowaną chorobą dwubiegunową, zgodnie z amerykańskimi kryteriami diagnostycznymi na podstawie klasyfikacji DSM-IV, u których stwierdzono dodatni wywiad w kierunku występowania w przeszłości zamiarów i prób samobójczych. Pacjenci zrando-mizowani zostali odpowiednio do dwóch podgrup: 1) osoby leczone litem lub 2) kwasem walproi-nowym. Dopuszczalne było również stosowanie innych leków niezbędnych w leczeniu (np. lekki nasenne, anksjolityczne)
Badanie miało charakter prospektywny i trwało. 2,5 lata. Oceniano głównie dwa aspekty zachowań suicydalnych: czas do wystąpienia próby samobójczej oraz czas do wystąpienia nagłego wydarzenia związanego z myślami samobójczymi np. hospitalizacja, próba samobójcza, konieczna zmiana leczenia związana z planami suicydalnymi np. dodanie leku przeciwdepreyjnego. Na podstawie uzyskanych wyników u 14 osób stwierdzono 18 podejmowanych prób samobójczych (u 6 osób z grupy leczonej litem i u 8 osób z grupy otrzymującej kwas walproinowy). Żadna z osób nie popełniła samobójstwa. Wyniki niniejszego badania nie wykazały istotnej statystycznie różnicy w zakresie efektywniejszego działania litu względem kwasu walproinowego w prewencji prób samobójczych u osób chorujących na chorobę afektywną dwubiegunową. Obserwowano jedynie niewielką różnice kliniczną (6 osób otrzymujących lit vs 8 osób otrzymujących kwas walproinowy).
Bibliografia dla zainteresowanych:
1. Prevention of suicide and attempted suicide in Denmark. Epidemiological studies of suicide and intervention studies in selected risk groups. Nordentoft M. Dan Med Bull. 2007 Nov; 54(4):306-69.
2. Lithium for maintenance treatment of mood disorders. Burgess S, Geddes J, Hawton K, Townsend E, Jamison K, Goodwin G. Cochrane Database Syst Rev. 2001; (3):CD003013.
3. Lithium for maintenance treatment of mood disorders. Burgess S, Geddes J, Hawton K, Townsend E, Jamison K, Goodwin G. Cochrane Database Syst Rev. 2001; (2):CD003013.
4. Antipsychotics in bipolar disorders. Vacheron-Trystram MN, Braitman A, Cheref S, Auffray L. Encephale. 2004 Sep-Oct; 30(5):417-24.
5. A systematic review and economic model of the clinical effectiveness and cost-effectiveness of interventions for preventing relapse in people with bipolar disorder. [Health Technol As-sess. 2007
Autorzy niniejszego badania wysunęli hipotezę, iż leczenie litem ma bardziej protekcyjne działanie w kierunku zapobiegania próbom samobójczym niż leczenie kwasem walpropinowym. W badaniu wzięli udział pacjenci (n=98) ze zdiagnozowaną chorobą dwubiegunową, zgodnie z amerykańskimi kryteriami diagnostycznymi na podstawie klasyfikacji DSM-IV, u których stwierdzono dodatni wywiad w kierunku występowania w przeszłości zamiarów i prób samobójczych. Pacjenci zrando-mizowani zostali odpowiednio do dwóch podgrup: 1) osoby leczone litem lub 2) kwasem walproi-nowym. Dopuszczalne było również stosowanie innych leków niezbędnych w leczeniu (np. lekki nasenne, anksjolityczne)
Badanie miało charakter prospektywny i trwało. 2,5 lata. Oceniano głównie dwa aspekty zachowań suicydalnych: czas do wystąpienia próby samobójczej oraz czas do wystąpienia nagłego wydarzenia związanego z myślami samobójczymi np. hospitalizacja, próba samobójcza, konieczna zmiana leczenia związana z planami suicydalnymi np. dodanie leku przeciwdepreyjnego. Na podstawie uzyskanych wyników u 14 osób stwierdzono 18 podejmowanych prób samobójczych (u 6 osób z grupy leczonej litem i u 8 osób z grupy otrzymującej kwas walproinowy). Żadna z osób nie popełniła samobójstwa. Wyniki niniejszego badania nie wykazały istotnej statystycznie różnicy w zakresie efektywniejszego działania litu względem kwasu walproinowego w prewencji prób samobójczych u osób chorujących na chorobę afektywną dwubiegunową. Obserwowano jedynie niewielką różnice kliniczną (6 osób otrzymujących lit vs 8 osób otrzymujących kwas walproinowy).
Bibliografia dla zainteresowanych:
1. Prevention of suicide and attempted suicide in Denmark. Epidemiological studies of suicide and intervention studies in selected risk groups. Nordentoft M. Dan Med Bull. 2007 Nov; 54(4):306-69.
2. Lithium for maintenance treatment of mood disorders. Burgess S, Geddes J, Hawton K, Townsend E, Jamison K, Goodwin G. Cochrane Database Syst Rev. 2001; (3):CD003013.
3. Lithium for maintenance treatment of mood disorders. Burgess S, Geddes J, Hawton K, Townsend E, Jamison K, Goodwin G. Cochrane Database Syst Rev. 2001; (2):CD003013.
4. Antipsychotics in bipolar disorders. Vacheron-Trystram MN, Braitman A, Cheref S, Auffray L. Encephale. 2004 Sep-Oct; 30(5):417-24.
5. A systematic review and economic model of the clinical effectiveness and cost-effectiveness of interventions for preventing relapse in people with bipolar disorder. [Health Technol As-sess. 2007
