Sparaliżowany mężczyzna znów stanął na nogi
Komórki nerwowe pochodzące z indukowanych pluripotencjalnych komórek macierzystych (iPSC) mają potencjał do odwrócenia paraliżu.
Sparaliżowany mężczyzna mógł stać o własnych siłach po otrzymaniu zastrzyku z nerwowych komórek macierzystych w celu leczenia urazu rdzenia kręgowego. Japończyk był jedną z czterech osób, które wzięły udział w pierwszym takim badaniu, gdzie wykorzystano przeprogramowane komórki macierzyste, aby pomóc osobom całkowicie sparaliżowanym. Inny mężczyzna objęty badaniem, może teraz poruszać rękami i nogami. Natomiast dwaj pozostali nie wykazali znaczącej poprawy.
Badanie zostało przeprowadzone przez dr Hideyuki Okano, naukowca zajmującego się komórkami macierzystymi z Uniwersytetu Keio w Tokio.
Wyniki zostały ogłoszone na konferencji prasowej 21 marca br. i nie zostały jeszcze zrecenzowane. Sugerują, że leczenie jest bezpieczne. - To bardzo pozytywny wynik - ocenia James St John, neurobiolog translacyjny z Griffith University w Gold Coast w Australii. Wcześniejsze badania z wykorzystaniem innych rodzajów komórek macierzystych również wykazały, że terapia jest bezpieczna, ale nie przynosiła dotąd, jak wyraźnych wyników.
Naukowcy podkreślają, że potrzebne będą większe badania, aby ustalić, czy poprawa zaobserwowana u dwóch osób w obecnym badaniu była faktycznie wynikiem leczenia. Badacznie nie wykluczają, że pacjenci doświadczyli powrotu do zdrowia w sposób naturalny.
Przeprogramowane ogniwa
Przeprogramowane lub indukowane pluripotencjalne komórki macierzyste są tworzone poprzez przywrócenie dorosłych komórek do stanu embrionalnego, z którego można je nakłonić do rozwinięcia się w inne typy komórek. W tym badaniu komórki iPCS pochodzące od dawcy wykorzystano do stworzenia nerwowych komórek prekursorowych. Dwa miliony z nich wstrzyknięto w miejsce urazu każdego pacjenta w nadziei, że rozwiną się one w neurony i komórki glejowe.
Pierwsza operacja w ramach badania została przeprowadzona w grudniu 2021 r. Pozostałe trzy przeprowadzono w latach 2022-2023. Wszyscy czterej biorcy byli dorosłymi mężczyznami - dwóch było w wieku 60 lat lub starszych. Wszyscy przeszli operację od dwóch do czterech tygodni po uszkodzeniu rdzenia kręgowego. Biorcom podawano leki immunosupresyjne.
Nauka chodzenia
Podczas rocznej obserwacji naukowcy nie zaobserwowali żadnych poważnych skutków ubocznych.
Wszystkie osoby przystąpiły do badania z najwyższą klasyfikacją urazu A, mierzoną za pomocą klasyfikacji urazów rdzenia poprzez skalę Amerykańskiego Towarzystwa Urazów Kręgosłupa (ASIA). Osoby z tym stopniem upośledzenia nie mają funkcji czuciowych ani motorycznych poniżej punktu urazu.
Dwóch uczestników badania nie wykazało poprawy zdolności czucia lub poruszania się w najniższym odcinku rdzenia kręgowego. Jedna osoba przeszła do kategorii C w okresie po operacji i może poruszać niektórymi mięśniami rąk i nóg, ale nie może stanąć o własnych siłach. Czwarta osoba poprawiła się do poziomu D (normalna funkcja jest klasyfikowana jako E) i może stać samodzielnie. Teraz uczy się chodzić.
– Wstępna analiza danych sugeruje, że to leczenie działa – wskazuje dr Okano.
