Wczesne podanie albumin nie poprawia wyników leczenia niedokrwiennego udaru mózgu

W wieloośrodkowym, randomizowanym badaniu klinicznym z podwójnie ślepą próbą Ginsberg i wsp. wykazali, że wczesne podawanie albumin pacjentom z niedokrwiennym udarem mózgu nie było związane z lepszymi wynikami leczenia po trzech miesiącach.

Jak wykazały obserwacje pacjentów z niedokrwiennym udarem mózgu, niskie stężenie albumin we krwi jest związane z gorszym rokowaniem1. W badaniu, które objęło 560 pacjentów, stwierdzono 2-krotny wzrost ryzyka uzyskania oceny większej niż 2 w zmodyfikowanej skali Rankina po 3 miesiącach od udaru u chorych, w których krwi stężenie albumin było obniżone2. Niskie stężenie albumin było także związane z większym ryzykiem zgonu w porównaniu z osobami, w których krwi stężenie albumin było prawidłowe. Nie stwierdzono zależności między charakterystyką niedokrwiennego udaru mózgu a siłą związku między obniżonym stężeniem albumin we krwi a gorszym rokowaniem. Badania w modelach zwierzęcych wskazały na potencjaną przydatność albumin w leczeniu udaru mózgu. Wykazano między innymi, że podanie albumin po udarze mózgu prowadzi do zmniejszenia ekspresji receptora TLR-4 (toll-like receptor 4) i zwiększenia stężenia limfocytów regulatorowych T oraz wzrostu wydzielania interleukiny 103. Ginsberg i wsp. przeprowadzili randomizowane, wieloośrodkowe badanie kliniczne 3 fazy z podwójnie ślepą próbą, w którym oceniali skuteczność podawania albumin pacjentom po niedokrwiennym udarze mózgu. W badaniu wzięło udział 841 pacjentów, którzy uzyskali ocenę co najmniej 6 w skali udarów NIH (National Institutes of Health). W ciągu 5 godzin od wystąpienia objawów niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego otrzymywali oni 2 g na kilogram masy ciała albumin (roztwór 25%) lub identyczną objętość soli fizjologicznej. Za punkt końcowy, który był oceniany po 3 miesiącach, przyjęto ocenę od 0 do 1 w skali udarów NIH, lub w zmodyfikowanej skali Rankina. Dopuszczono leczenie trombolityczne zgodnie z aktualnymi wskazaniami i wytycznymi, niezależnie od prowadzonego eksperymentu. Badanie zostało przerwane po trzech i pół roku ze względu na brak różnic w wynikach uzyskiwanych w grupie badanej i grupie kontrolnej. Wykazano, że u chorych, którzy otrzymali albuminy, częściej występował obrzęk płuc (13% względem 1%) oraz krwawienie wewnątrzczaszkowe (4% względem 2%). Autorzy uznali wyniki za zaskakujące, stwierdzając brak korzystnego wpływu albumin na uzyskiwane wyniki leczenia mimo istnienia przekonywujących dowodów na ich znaczenie w niedokrwiennym udarze mózgu. Ginsberg i wsp. podkreślili, że prace nad zastosowaniem albumin w udarze mózgu powinny być kontynuowane.

Dla zainteresowanych:
1. Abubakar S, Sabir A, Ndakotsu M, i wsp. Low admission serum albumin as prognostic determinant of 30-day case fatality and adverse functional outcome following acute ischemic stroke. Pan Afr Med J. 2013;14:53.
2. Babu MS, Kaul S, Dadheech S, i wsp. Serum albumin levels in ischemic stroke and its subtypes: correlation with clinical outcome. Nutrition. 2013 Jun;29(6):872-5.
3. Wang M, Wang Y, He J, i wsp. Albumin induces neuroprotection against ischemic stroke by altering Toll-like receptor 4 and regulatory T cells in mice. CNS Neurol Disord Drug Targets. 2013 Mar;12(2):220-7.