Wyższe stężenie witaminy D zmniejsza ryzyko stwardnienia rozsianego
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 10.12.2012
Źródło: Salzer J, Hallmans G, Nyström M i wsp. Vitamin D as a protective factor in multiple sclerosis. Neurology 2012; 79(21):2140-2145
Analiza próbek krwi pobranych od 164 000 osób pozwoliła stwierdzić, że w grupie pacjentów z wyższymi stężeniami hydroksywitaminy D we krwi ryzyko wystąpienia stwardnienia rozsianego było o 61% niższe niż w reszcie populacji.
Analiza danych z Nurses' Health Study II przeprowadzona w 2006 r. przez Munger i wsp. pozwoliła zidentyfikować zależność między przyjmowaniem 400 IU witaminy D dziennie a mniejszym o 41% ryzykiem wystąpienia stwardnienia rozsianego [1].
W 2012 r. ochronne działanie witaminy D u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wykazali w trwającym rok randomizowanym badaniu klinicznym Soilu-Hänninen i wsp. W tym eksperymencie suplementacja witaminą D u chorych leczonych interferonem beta-1b była związana z mniejszą objętością zmian w obrazach rezonansu magnetycznego mózgowia [2]. W bieżącym numerze Neurology opublikowano wyniki szwedzkiego badania kliniczno-kontrolnego, w ramach którego przeprowadzono ocenę stężenia 25-hydroksywitaminy D w próbkach krwi pobranych od 164 000 osób na przestrzeni ok. 30 lat. Porównywano stan zdrowia osób, w których krwi stan zdrowia wynosił co najmniej 75 nmol/l i mniej niż 75 nmol/l. Stwierdzono, że wyższe stężenie hydroksywitaminy D we krwi było związane z mniejszym ryzykiem zachorowania na stwardnienie rozsiane (iloraz szans OR = 0.39). Autorzy badania obliczyli, że między rokiem 1976 a 2005 spadł odsetek kobiet, u których stężenie hydroksywitaminy D było wysokie. W ocenie autorów badanie potwierdziło ochronne właściwości wyższych stężeń hydroksywitaminy D. Salzer i wsp. zasugerowali, że wzrastająca zachorowalność na stwardnienie rozsiane może mieć związek z niedoborem witaminy D. Wyniki wcześniejszych obserwacji sugerowały możliwość istnienia związku między niedoborem witaminy D u matki w trakcie ciąży a wystąpieniem stwardnienia rozsianego u dziecka. W badaniu Salzer i wsp. nie odnotowano takiej zależności.
1. Munger KL, Levin LI, Hollis BW, et al. Serum 25-hydroxyvitamin D levels and risk of multiple sclerosis. JAMA 2006; 296: 2832-2838.
2. Soilu-Hänninen M, Aivo J, Lindström BM, et al. A randomised, double blind, placebo controlled trial with vitamin D3 as an add on treatment to interferon β-1b in patients with multiple sclerosis. J Neurol Neurosurg Psychiatr 2012; 83: 565-571.
W 2012 r. ochronne działanie witaminy D u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wykazali w trwającym rok randomizowanym badaniu klinicznym Soilu-Hänninen i wsp. W tym eksperymencie suplementacja witaminą D u chorych leczonych interferonem beta-1b była związana z mniejszą objętością zmian w obrazach rezonansu magnetycznego mózgowia [2]. W bieżącym numerze Neurology opublikowano wyniki szwedzkiego badania kliniczno-kontrolnego, w ramach którego przeprowadzono ocenę stężenia 25-hydroksywitaminy D w próbkach krwi pobranych od 164 000 osób na przestrzeni ok. 30 lat. Porównywano stan zdrowia osób, w których krwi stan zdrowia wynosił co najmniej 75 nmol/l i mniej niż 75 nmol/l. Stwierdzono, że wyższe stężenie hydroksywitaminy D we krwi było związane z mniejszym ryzykiem zachorowania na stwardnienie rozsiane (iloraz szans OR = 0.39). Autorzy badania obliczyli, że między rokiem 1976 a 2005 spadł odsetek kobiet, u których stężenie hydroksywitaminy D było wysokie. W ocenie autorów badanie potwierdziło ochronne właściwości wyższych stężeń hydroksywitaminy D. Salzer i wsp. zasugerowali, że wzrastająca zachorowalność na stwardnienie rozsiane może mieć związek z niedoborem witaminy D. Wyniki wcześniejszych obserwacji sugerowały możliwość istnienia związku między niedoborem witaminy D u matki w trakcie ciąży a wystąpieniem stwardnienia rozsianego u dziecka. W badaniu Salzer i wsp. nie odnotowano takiej zależności.
1. Munger KL, Levin LI, Hollis BW, et al. Serum 25-hydroxyvitamin D levels and risk of multiple sclerosis. JAMA 2006; 296: 2832-2838.
2. Soilu-Hänninen M, Aivo J, Lindström BM, et al. A randomised, double blind, placebo controlled trial with vitamin D3 as an add on treatment to interferon β-1b in patients with multiple sclerosis. J Neurol Neurosurg Psychiatr 2012; 83: 565-571.
