ASCO 2015: Denosumab – nowy standard w leczeniu chorych na raka piersi?
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 12.06.2015
Źródło: Lancet, 2015
Według najnowszych danych pochodzących z badania klinicznego Austrian ABCSG-18, denosumab stosowany w leczeniu uzupełniającym w dawce 60 mg dwa razy do roku przynosi istotne korzyści w zakresie zdarzeń kostnych u chorych na wczesnego hormonododatniego raka piersi leczonych inhibitorami aromatazy (ang. aromatase inhibitor, AI). Według głównego badacza, dr Michaela Gnanta z Comprehensive Cancer Center w Wiedniu stosowanie denosumabu w tym wskazaniu wkrótce stanie się standardem opieki. Wyniki badania zaprezentowano na kongresie American Society of Clinical Oncology w Chicago i jednocześnie opublikowano w The Lancet.
Ryzyko złamania u chorych na raka piersi w wieku pomenopauzalnym leczonych inhibitorami aromatazy może być niedoszacowane. W badaniu ABCSG-18, sponsorowanym przez firmę Amgen oceniano skuteczność i bezpieczeństwo denosumabu w dawce stosowanej zwykle w leczeniu osteoporozy (60 mg podskórnie co 6 miesięcy) u kobiet w wieku pomenopauzalnym chorych na raka piersi w stopniu I-III otrzymujących inhibitory aromatazy. Łącznie 1711 kobiet otrzymało denosumab i 1709 kobiet otrzymało placebo.
W porównaniu do placebo, denosumab istotnie opóźnia czas do pierwszego złamania kości (HR 0,5; p <0,0001) i zmniejsza całkowitą liczbę załamań (92 u chorych otrzymujących denosumab oraz 176 chorych otrzymujących placebo). Całkowite zmniejszenie liczby załamań u chorych leczonych denosumabem w porównaniu do placebo było podobne we wszystkich podgrupach chorych, łącznie z kobietami, u których T-score wynosił wyjściowo -1 lub więcej i tymi, u których T-score wynosił mniej niż -1.
W analizie bezpieczeństwa wykazano, że częstość występowania zdarzeń niepożądanych u kobiet, które otrzymały przynajmniej jedną dawkę leku nie różniła się w grupie z denosumabem (80%) i w grupie z placebo (79%). Nie wykazano również różnicy w częstości występowania ciężkich zdarzeń niepożądanych (30% w każdej z grup). Główne zdarzenia niepożądane dotyczyły bólu stawowego czy innych objawów związanych ze stosowaniem inhibitorów aromatazy. Nie odnotowano również żadnego przypadku martwicy kości żuchwy
Badanie ABCSG-18 było pierwszym badaniem, w którym stosowano denosumab w terapii adjuwantowej. Denosumab stosowany w leczeniu uzupełniającym zmniejsza ilość złamań kostnych o połowę, zwiększa gęstość mineralną kości i zmniejsza ilość złamań kręgów. Leczenie to jest bezpieczne, nie wykazało dodatkowej toksyczności w podwójnie zaślepionym kontrolowanym placebo badaniu klinicznym, do którego włączono 3425 chorych.
Dotychczas nie rozstrzygnięto jednak czy denosumab zapobiega nawrotom raka piersi lub czy wpływa na przeżycie chorych. Liczba wznów jest zbyt mała by ocenić ten ważny, drugorzędowy punkt końcowy badania. W chwili obecnej toczy się również kontrolowane placebo badanie kliniczne D-CARE (NCT01077154) oceniające skuteczność denosumabu w leczeniu uzupełniającym u chorych o zwiększonym ryzyku nawrotu.
PODSUMOWUJĄC: u chorych na raka piersi w wieku pomenopauzalnym na terapii uzupełniającej inhibitorami aromatazy powinno się rozważać zastosowanie denosumabu w dawce 60 mg 2 razy do roku.
W porównaniu do placebo, denosumab istotnie opóźnia czas do pierwszego złamania kości (HR 0,5; p <0,0001) i zmniejsza całkowitą liczbę załamań (92 u chorych otrzymujących denosumab oraz 176 chorych otrzymujących placebo). Całkowite zmniejszenie liczby załamań u chorych leczonych denosumabem w porównaniu do placebo było podobne we wszystkich podgrupach chorych, łącznie z kobietami, u których T-score wynosił wyjściowo -1 lub więcej i tymi, u których T-score wynosił mniej niż -1.
W analizie bezpieczeństwa wykazano, że częstość występowania zdarzeń niepożądanych u kobiet, które otrzymały przynajmniej jedną dawkę leku nie różniła się w grupie z denosumabem (80%) i w grupie z placebo (79%). Nie wykazano również różnicy w częstości występowania ciężkich zdarzeń niepożądanych (30% w każdej z grup). Główne zdarzenia niepożądane dotyczyły bólu stawowego czy innych objawów związanych ze stosowaniem inhibitorów aromatazy. Nie odnotowano również żadnego przypadku martwicy kości żuchwy
Badanie ABCSG-18 było pierwszym badaniem, w którym stosowano denosumab w terapii adjuwantowej. Denosumab stosowany w leczeniu uzupełniającym zmniejsza ilość złamań kostnych o połowę, zwiększa gęstość mineralną kości i zmniejsza ilość złamań kręgów. Leczenie to jest bezpieczne, nie wykazało dodatkowej toksyczności w podwójnie zaślepionym kontrolowanym placebo badaniu klinicznym, do którego włączono 3425 chorych.
Dotychczas nie rozstrzygnięto jednak czy denosumab zapobiega nawrotom raka piersi lub czy wpływa na przeżycie chorych. Liczba wznów jest zbyt mała by ocenić ten ważny, drugorzędowy punkt końcowy badania. W chwili obecnej toczy się również kontrolowane placebo badanie kliniczne D-CARE (NCT01077154) oceniające skuteczność denosumabu w leczeniu uzupełniającym u chorych o zwiększonym ryzyku nawrotu.
PODSUMOWUJĄC: u chorych na raka piersi w wieku pomenopauzalnym na terapii uzupełniającej inhibitorami aromatazy powinno się rozważać zastosowanie denosumabu w dawce 60 mg 2 razy do roku.
