ASCO 2016: Obecujące wyniki leczenia pembrolizumabem chorych na płaskonabłonkowego raka szyjki macicy z ekspresją PD-L1

Zgodnie z wstępnymi wynikami badania fazy 1b KEYNOTE-028 przedstawionymi podczas tegorocznego kongresu ASCO, pembrolizumab jest dobrze tolerowany i wykazuje obiecującą aktywność przeciwnowotworową i wpływ na przeżycie u chorych na płaskonabłonkowego raka szyjki macicy wykazującego ekspresję PD-L1 (abstrakt 5515).

Skojarzenie chemioterapii z bewacyzumabem jest zarejestrowanym leczeniem 1. linii u chorych na zaawansowanego raka szyjki macicy, niemniej jednak konieczne są nowe opcje terapeutyczne, szczególnie u chorych z progresją choroby po leczeniu 1. rzutu, zwłaszcza, że wiele z nich wykazuje oporność na pochodne platyny. Do przedstawionego badania włączono 24 chore na przerzutowego lub nieoperacyjnego raka szyjki macicy z ekspresją PD-L1, które wykazywały niepowodzenie lub nie kwalifikowały się do standardowej chemioterapii. Chorym tym podano pembrolizumab w dawce 10 mg/kg masy ciała dożylnie co 2 tygodnie. Odpowiedzi terapeutyczne oceniano co 8 tygodni przez pierwsze 6 miesięcy, a następnie co 12 tygodni. Chore z całkowitą lub częściową odpowiedzią oraz ze stabilizacją choroby leczono przez 24 miesiące lub do progresji choroby lub do nieakceptowalnej toksyczności. W przypadku progresji choroby lub nietolerowanej toksyczności przerywano leczenie pembrolizumabem. Na podstawie kryteriów RECIST wykazano, że u żadnej z chorych nie doszło do odpowiedzi całkowitej natomiast wśród 23 analizowanych chorych u 4 stwierdzono częściową odpowiedź, u 3 stabilizację choroby, a u 16 progresję choroby. Mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 26 tygodni, a u niektórych chorych odpowiedzi utrzymywały się nawet rok. Mediana przeżycia wolnego od progresji choroby wyniosła 2 miesiące, a odsetek chorych bez progresji choroby po 6 i 12 miesiącach odpowiednio 21 i 8%. Obiecujące były też wyniki dotyczące przeżycia całkowitego, którego mediana wyniosła 9 miesięcy (zakres od 4 do 12 miesięcy). Odsetek chorych żyjących po 6 i 12 miesiącach wyniósł odpowiednio 67% i 33%. Profil bezpieczeństwa był zgodny z obserwacjami u chorych na inne rodzaje nowotworów leczonych pembrolizumabem. U 2 chorych przerwano leczenie po wystąpieniu działań niepożądanych związanych z terapią stopnia 3. Nie odnotowano zgonów, ani działań niepożądanych związanych z terapią stopnia 4. Kontynuacją tych obserwacji jest badanie kliniczne 2. fazy KEYNOTE 158 (NCT02628067), do którego rozpoczęto rekrutację.