ASCO 2024 – owacje na stojąco dla badania z udziałem ozymertynibu w raku płuca

W badaniu LAURA zastosowanie ozymertynibu wykazało aż 84-proc. zmniejszenie ryzyka progresji choroby lub zgonu.

Mowa o pacjentach z nieoperacyjnym rakiem płuca w stadium III z mutacją w genie EGFR leczonych ozymertynibem w porównaniu do placebo. Tym samym Tagrisso (ozymertynib) to pierwszy i jedyny inhibitor kinazy tyrozynowej EGFR i jedyne leczenie ukierunkowane molekularnie, które przynosi korzyści w leczeniu radykalnym nieoperacyjnego NDRP w stadium III, wydłużając o ponad trzy lata czas przeżycia bez progresji choroby.

Imponujące wyniki dotyczące przeżycia wolnego od progresji

Wyniki badania III fazy LAURA wykazały, że zastosowanie ozymertynibu wykazuje statystycznie istotną i klinicznie znaczącą poprawę przeżycia wolnego od progresji choroby (PFS) u pacjentów z nieoperacyjnym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) w stadium III z mutacją receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), po jednoczasowej lub sekwencyjnej chemioradioterapii (CRT) w porównaniu do placebo po CRT.  Doniesienia te zostały zaprezentowane 2 czerwca podczas sesji plenarnej dorocznego spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO) 2024 i jednocześnie opublikowane w prestiżowym czasopiśmie „The New England Journal of Medicine”.

Przełom dla pacjentów

Suresh Ramalingam, główny badacz badania oraz Executive Director of Winship Cancer Institute of Emory University w Atlancie, USA, zaznaczył: „Imponujące wyniki dotyczące przeżycia wolnego od progresji uzyskane w badaniu III fazy LAURA stanowią przełom dla pacjentów w III stopniu zaawansowania raka płuca z mutacją EGFR, dla których nie ma dostępnych terapii ukierunkowanych molekularnie”.

Z kolei, Susan Galbraith, Executive Vice President ds. badań i rozwoju onkologii w firmie AstraZeneca, podkreśliła: „W tej potencjalnie możliwej do wyleczenia grupie pacjentów, Tagrisso wydłuża czas przeżycia wolny od progresji o ponad trzy lata, co dodatkowo podkreśla potrzebę testowania i diagnozowania pacjentów we wczesnych stadiach zaawansowania. Te zmieniające praktykę dane potwierdzają potężny wpływ, jaki Tagrisso może wywrzeć jako standard postępowania w raku płuca z mutacją EGFR, szczególnie na życie tych pacjentów, u których w przeszłości występowała wczesna progresja po chemioradioterapii”.

Czeka nas zmiana paradygmatu postępowania

Obecni na Kongresie ASCO 2024 polscy eksperci także docenili wagę tego doniesienia:

-  Praca spotkała się z owacją na stojąco, tak więc czeka nas pewnie zmiana paradygmatu postępowania – powiedział w Chicago prof. Dariusz M. Kowalski, sekretarz generalny Polskiej Grupy Raka Płuca.

-  Wynik został przyjęty przez uczestników kongresu owacjami na stojąco. Badanie LAURA stanowi kolejne doniesienie o tym, iż uzupełniająca terapia z zastosowaniem ozymertynibu jest właściwym sposobem postępowania po leczeniu miejscowym. Dziś mamy okazję do tego, żeby zaobserwować wyniki badania klinicznego, które z pewnością zmienią nasz standard postępowania – podsumował prof. Rałał Dziadziuszko, Kierownik Katedry i Kliniki Onkologii i Radioterapii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.

Podsumowanie wyników badania LAURA

Ozymertynib zatwierdzony w monoterapii w ponad 100 krajach 

Wyniki dotyczące profilu bezpieczeństwa i wskaźniki przerwania leczenia z powodu zdarzeń niepożądanych (AE) były zgodne z oczekiwaniami. Działania niepożądane stopnia 3. lub wyższego ze wszystkich przyczyn wystąpiły u 35% pacjentów w grupie otrzymującej Tagrisso w porównaniu do 12% pacjentów w grupie placebo.

Ozymertynib został zatwierdzony do stosowania w monoterapii w ponad 100 krajach, w tym w USA, UE, Chinach i Japonii. Zarejestrowane wskazania obejmują leczenie linii pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym NDRP z mutacją w genie EGFR, miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym NDRP z mutacją T790M w genie EGFR oraz leczenie pooperacyjne we wczesnych stadium NDRP z mutacją EGFR. Ozymertynib w skojarzeniu z chemioterapią jest zatwierdzone w USA i kilku innych krajach do leczenia pierwszego rzutu pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym NDRP z mutacją EGFR, a w Unii Europejskiej schemat ten otrzymał niedawno pozytywną opinię CHMP.