Anglia potrzebuje standardu opieki paliatywnej. Jest źle. Czy w Polsce jest lepiej?
Autor: Marta Koblańska
Data: 06.03.2017
Źródło: Medscape/MK
Anglia potrzebuje standardu opieki u kresu życia w związku z ujawnionymi rozbieżnościami w tym zakresie. Chodzi zarówno o różnice w wycenie świadczeń jak również różnice w samych świadczeniach. Czy w Polsce po podniesieniu taryf sytuacja wygląda lepiej?
W tekście opublikowanym w czasopiśmie BMJ Supportive and Palliative Care autorzy podnoszą, że uzyskanie odpowiedniej opieki przypomina loterię. Grupy wyceniające świadczenia wykorzystują różne miary dotyczące finałowej decyzji co można zaoferować choremu. Nie ma przydzielonej odpowiedzialności za dostarczanie usług opieki paliatywnej. W konsekwencji prowadzi to do opierania się w głównej mierze na hospicjach oraz działalności charytatywnej i wolontariuszach a nie na NHS.
Według raportu parlamentarnego z 2015 roku zbyt dużo osób pozostawionych jest samym sobie, w przypadku wielu nie zostaje rozpoznany kres życia i tym samym nie odpowiada się na potrzeby chorych. Brak jest kontroli objawów i komunikacji, a usługi prowadzone są w nieadekwatnych godzinach. Słabe jest także planowanie opieki, są opóźnienia w diagnozach i kierowaniu na leczenie.
Najlepiej pod względem opieki paliatywnej w Wielkiej Brytanii wypada Walia oferując 7 dniowe świadczenia.
W Polsce nastąpiła weryfikacja wycen świadczeń medycyny paliatywnej, ale podobnie jak w Wielkiej Brytanii brakuje specjalistów oraz świadczenia te są udzielane w przeważającej mierze przez hospicja finansowane z dobrowolnych datków.
Rok 2017 miał być rokiem przełomowym w historii medycyny paliatywnej w Polsce. To czas wejścia w życie nowych taryf z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej. Czy jednak ceny świadczeń w 2017 r. w poszczególnych województwach są satysfakcjonujące? Kiedy zostaną spełnione obietnice dotyczące odejścia od limitowania świadczeń w opiece paliatywnej? Czy są nam potrzebne standardy organizacyjne i medyczne? Jak należy kształcić lekarzy w zakresie medycyny paliatywnej? Jakie szkolenia z zakresu opieki paliatywnej powinny być obowiązkowe dla psychologów, kapelanów, pracowników socjalnych i fizjoterapeutów? Na te pytania spróbuje odpowiedzieć konferencja "Opieka Paliatywna".
Według raportu parlamentarnego z 2015 roku zbyt dużo osób pozostawionych jest samym sobie, w przypadku wielu nie zostaje rozpoznany kres życia i tym samym nie odpowiada się na potrzeby chorych. Brak jest kontroli objawów i komunikacji, a usługi prowadzone są w nieadekwatnych godzinach. Słabe jest także planowanie opieki, są opóźnienia w diagnozach i kierowaniu na leczenie.
Najlepiej pod względem opieki paliatywnej w Wielkiej Brytanii wypada Walia oferując 7 dniowe świadczenia.
W Polsce nastąpiła weryfikacja wycen świadczeń medycyny paliatywnej, ale podobnie jak w Wielkiej Brytanii brakuje specjalistów oraz świadczenia te są udzielane w przeważającej mierze przez hospicja finansowane z dobrowolnych datków.
Rok 2017 miał być rokiem przełomowym w historii medycyny paliatywnej w Polsce. To czas wejścia w życie nowych taryf z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej. Czy jednak ceny świadczeń w 2017 r. w poszczególnych województwach są satysfakcjonujące? Kiedy zostaną spełnione obietnice dotyczące odejścia od limitowania świadczeń w opiece paliatywnej? Czy są nam potrzebne standardy organizacyjne i medyczne? Jak należy kształcić lekarzy w zakresie medycyny paliatywnej? Jakie szkolenia z zakresu opieki paliatywnej powinny być obowiązkowe dla psychologów, kapelanów, pracowników socjalnych i fizjoterapeutów? Na te pytania spróbuje odpowiedzieć konferencja "Opieka Paliatywna".
