Atezolizumab skuteczny także w niewyselekcjonowanej grupie chorych na NDRP – wyniki badania klinicznego 4. fazy TAIL

Jak wykazano w badaniu klinicznym 4. fazy TAIL, atezolizumab jest skuteczny także w niewyselekcjonowanej grupie chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) obejmującej między innymi chorych z niewydolnością nerek czy współistniejącymi chorobami autoimmunologicznymi.

Atezolizumab jest przeciwciałem anty PD-L1 zarejestrowanym do leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca po niepowodzeniu chemioterapii na podstawie wyników badania klinicznego 3. fazy OAK. Badanie kliniczne 4. fazy TAIL jest badaniem obserwacyjnym, nieinterwencyjnym, do którego oprócz chorych identycznych z chorymi włączanymi do badania rejestracyjnego (populacja „OAK-like”: chorzy na niedrobnokomórkowego raka płuca w stopniu zaawansowania IIIB/IV, 1-2 wcześniejszych linii leczenia, stopień sprawności ECOG 0-1, dowolny status ekspresji PD-L1) włączano także niewyselekcjonowanych chorych. Dodatkowe grupy obejmowały chorych z niewydolnością nerek, współistniejącymi chorobami autoimmunologicznymi, z obecnością nieleczonych przerzutów w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (OUN) oraz chorych w gorszym stopniu sprawności (ECOG 2).
W badaniu rejestracyjnym OAK wykazano, że zastosowanie atezolizumabu wiązało się z wydłużeniem mediany czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) w porównaniu ze standardową chemioterapią docetakselem (mOS 13,8 miesiąca wobec 9,6 miesiąca). W badaniu klinicznym 4. fazy TAIL mOS wynosiła 11,1 miesiąca, podczas gdy w populacji identycznej z populacją włączaną do badania rejestracyjnego („OAK-like”) mOS wynosiła 13,7 miesiąca. W badaniu 4. fazy mediana OS dla chorych PD-L1-ujemnych wynosiła 8,7 miesiąca (badanie OAK: 12,6 miesiąca, populacja „OAK-like” badania TAIL 11,7 miesiąca), podczas gdy u chorych PD-L1-dodatnich 12,6 miesiąca (badanie OAK: 15,7 miesiąca, populacja „OAK-like” badania TAIL 15,5 miesiąca). Zachęcające dane dotyczą chorych z upośledzoną funkcją nerek (n=78; 12,7% chorych) leczonych atezolizuambem w ramach badania klinicznego TAIL, u których mOS wynosi 13 miesięcy oraz chorych ze współistniejącą chorobą autoimmunologiczną (n=30, około 5% chorych), u których mOS wynosi 10,1 miesiąca. Korzyści z leczenia atezolizumabem nie odnoszą natomiast chorzy z obecnością niepoddawanych wcześniej leczeniu miejscowemu przerzutów do OUN (mOS 5,1 miesiąca) oraz chorzy w stopniu sprawności ECOG 2 (mOS 3,5 miesiąca). Z włączenia do leczenia w ramach badania klinicznego 4. fazy tych dwóch grup chorych wynikają najprawdopodobniej różnice w medianie czasu przeżycia całkowitego w badaniu klinicznym TAIL i w badaniu klinicznym 3. fazy OAK.
Wyniki badania klinicznego TAIL potwierdzają skuteczność i bezpieczeństwo leczenia atezolizumabem, także w grupie chorych z niewydolnością nerek czy współistniejącymi chorobami autoimmunologicznymi.